‘’Στον απόηχο της μεγάληςτοπικής διαμαρτυρίαςτης 28 Φλεβάρη΄΄

 

του Νίκου Μυλωνα

1.               ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΛΗΘΟΣ: Όλα έδειχναν ότι η συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθέριαςθα ήτανπρωτοφανής για τα δεδομένα του νησιού μας. Αυτό όμως που έγινε ξεπερνούσε το αναμενόμενο. Η πλατεία Ελευθερίας γεμάτη με τον κόσμο να έχεικατακλύσει την Ιπποκράτουςμέχρι την Λ. Βύρωνος, την Β. Παύλου μέχρι τα φανάρια της Ε. Βενιζέλου, τους δρόμους που περιβάλλουν το Μουσείο και τμήμα της 25^ης Μαρτίου μέχρι το Δημοτικό πάρκο!(Αλήθεια γιατί ο Δήμοςεπιτρέπει την περίφραξητμήματος της πλατείαςΕλευθερίας και την παραμονή σιδηροκατασκευώντην στιγμή που τα καταστήματα είναι κλειστά; Η εκτίμηση του πλήθουςείναι χρήσιμη γιατί οδηγεί σε κοινωνικά και πολιτικά  συμπεράσματα.

2.               ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΘΕΝΤΩΝ. Είναιεύκολο να κάνουμε μια χονδρική

εκτίμηση.  Περπατήσαμε τον χώρο που καταλάμβαναν οι συγκεντρωθέντες, μετρούμε την επιφάνεια των κοινοχρήστων χώρων, θεωρούμε μια μέσηεπιφάνεια(1,5μ2)ανά παρευρισκόμενο και προκύπτει ένα πλήθος συγκεντρωθέντων 4.000 πολίτες. Στο διαδίκτυο μάλιστα υπαρχει εφαρμογή του άμεσηςεκτίμησηςσυγκεντρωμένουπλήθους(ιστοσελίδα slpressmapchecking, crowdcountingtool, μέθοδοςJacobs)η οποία μας έδωσε το ίδιο αποτέλεσμα.

Το συγκινητικό ήταν η παρουσία στην συγκέντρωση οικογενειακά με παρέες-παρέες, με πολλούςνέους.Η πυκνότητα των συγκεντροθέντων και η μεγάλησυμμετοχήτους στην πορεία που ακολούθησε. Καμία από τις μέχρι τώρα συγκεντρώσεις δεν συγκίνησε και δεν πλησίασε αυτό το πλήθος. Οι μεγαλύτερεςσυγκεντρώσεις που έχουν γίνει αφορούν δημοτικές εκλογές και καλλιτεχνικέςεκδηλώσεις χωρίς όμως να πλησιάζουν αυτό που έγινε στις 28.2.2025. Το θεμα των Τεμπών συγκίνησε και συγκινεί γιατί θέτει ένα τεράστιο θεμα: υπαρχει κράτος και κυβέρνηση που προβλέπει και προστατεύει την κοινωνία μας;Δυστυχώς ΟΧΙ. Μετα από μια τέτοιακαταστροφή έπρεπε να ακολουθηθεί μια πολύ διαφορετικήκυβερνητική πολιτική από αυτή που παραπέμπει σε συγκάλυψηημέτερων και ανυπαρξίαπολιτικής για αλλαγές στην διαχείριση των κοινών. Φθάνουμε μετά 2 χρόνια στην παραίτηση ενός υφυπουργού και την ελεγχόμενη δίωξη του μέσω προανακριτικής της Βουλής (βλέπε …απαλλαγή!

3.           ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ:Η Συγκέντρωσηαπέδειξε ότι υπαρχει μια μεγάληκοινωνικήδιαθεσιμότητα για συμμετοχή σε κινητοποιήσειςκαι διαμαρτυρίες. Απέδειξε ότι η πλατείαΕλευθερίας είναι μικρή για καλά προετοιμασμένεςκινητοποιήσειςσυνδικαλιστικούείτεπολιτικούπεριεχομένου όπως αυτή της 28.2.25. Ήταν συμβολικά επιτυχές το ότι δεν υπήρχε εξέδρα ομιλιών και οι ομιλητές ήταν σαν κάποιοι ισότιμοι από το πλήθος των συγκεντροθέντων. Προφανήςόμως αδυναμίαήταν η μικρήηχητικήεγκατάσταση που είχεεγκαταστήσει το Εργατικόκέντρο.Πολλοί αναρωτήθηκαν: γιατί ο Δήμος που έχει ηχητικήεγκατάστασησε όλο το ΄΄εμπορικό κέντρο΄΄ δεν συντονίστηκε με τα Εργ. Σωματεία; (την επόμενημέρα, το σύστημα αυτό μετέδιδεαποκριάτικημουσικήΛατινικήςΑμερικής). Βασικόπρόβλημα  σε όλη την κινητοποίησηήταν η απουσία του Δημουη οποία οδήγησε στο δεύτεροπρόβλημα της συγκέντρωσης που ήταν το περιεχόμενο των ομιλιών σε σχεση με τις διαθέσεις των παρευρισκόμενων. Σε αυτό επικράτησε ο συνήθηςσυνδικαλιστικός λόγος ο οποίος όμως, κατά την γνώμη μας,  δεν ταυτιζόταν με τα ζητούμενα των συγκεντρώσεων, των συγκεντροθέντων και του κινήματος των συγγενών των θυμάτων. Σε μια πάνδημησυγκέντρωση πολιτών ο πολιτικόςλόγος πρέπει να έχει πλατύτητα και αρτιότηταώστε να ικανοποιεί το μέγιστο των παρευρισκόμενων, πηγαίνοντας τους ένα βήμα παραπέρα και χωρίς να παραλείπει το κεντρικόζητούμενο. Οι ομιλίες έθεταν ως κεντρικόσύνθημα της συγκέντρωσης ‘’οι ζωές μαςπάνω από τα κέρδη τους’ και δευτερεύοντοςτην ‘’Δικαίωση’’. Όμως το πρόβλημα και το σύνθηματης μέρας (που πολλοί παρομοίασαν με την Μ. Παρασκευή) ήταν η απελπισία που εκπέμπει το ‘’δεν έχω οξυγόνο’’! Θα ήταν ποιο αποδοτικό οι ομιλητές να έχουνμελετήσειαυτά που έχουν πει οι συγγενείς των θυμάτων και να προσαρμόσουν τον κλασσικόσυνδικαλιστικό τους λόγο με τα νέαπροστάγματα που ξεπερνούν το συνδικαλιστικό  περιεχόμενο.

4.           ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ και μείς:Παρακολουθήσαμε την ομιλία της μητέρας Καρυστινού στο Σύνταγμα: λιτός, μικρός, κάθε λέξη και μια μαχαιριά στο κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα της Πατρίδας μας. Δυστυχώς η κεκτημένηταχύτητα και η αντίληψη ότι ‘’πρέπει να δοθείσαφές πολιτικό μνήμα που να εντάσσει την πλατιά τοπική κινητοποιήσεις σε κεντρικούς πολιτικούς στόχους’’ δεν είναι μια εύκοληυπόθεση. Αν ο Δήμος μας συμμετείχεισότιμα στην διοργάνωση και στην υλοποίηση τα μηνύματα θα ήτανισορροπημένα και όχι κάτανάγκηδιαφορετικά. Η μεγάλη συγκέντρωσηκαι στην Κω ήτανέκφραση της γενικευμένης αγωνίας του κόσμου για την πορεία των πράγματων στην χώρα μας .

Ν. Μυλωνάς