Χριστούγεννα 2024 «Διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεέμ...»

 

 Τοῦ κ. Κων. Ἰ. Δάλκου, Φιλολόγου,

ἐπιτ. Δ/ντοῦ τοῦ 3^ου Λυκ. Αἰγάλεω

 

   Φίλε ἀναγνώστη, ὑποθέτω πὼς ἂν ἕνας ἐξωγήινος μὲ τὸν ἱπτάμενο δίσκο του ἐπιχειροῦσε ἕνα σύντομο πέρασμα τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἀπὸ τὶς δυτικὲς συνοικίες τοῦ πλανήτη μας, θὰ μετέφερε ἀσφαλῶς στὸ μακρινό του ἀστέρι, ὡς ἀπολύτως βεβαιωμένο συμπέρασμα, τὴν διαπίστωση ὅτι στὴν γῆ μας ἐπικρατεῖκατ’ ἐξοχήν, ἕως ἀποκλειστικῶς, ἕνας χριστιανοκεντρικὸς πολιτισμός! Καὶ δὲν θὰ μποροῦσε βέβαια κανεὶς νὰ τὸν ἀμφισβητήσῃ, ἂν περιέγραφε ὅσα πράγματι θὰ ἔβλεπαντὰ μάτια του ἀπὸ ψηλά. Διότι, κατ’ ἀρχήν, ὄντως «βασιλικώτεροι τοῦ βασιλέως», οἱ ἐμπορικοὶ κεντρικώτεροι δρόμοι μας ἔχουν περιβληθῆ τὸν χριστουγεννιάτικο στολισμό τους ἕνα μῆνα τοὐλάχιστον πρὶν ἡ Ἐκκλησία ἀρχίσῃ νὰ ψάλλῃ τὸ «Χριστὸς γεννᾶται»! Στὶς πλατεῖες μας ἔχουν στηθῆ ἀπὸ πολλοῦ τὰ ψεύτικα δέντρα μὲ τοὺς κίβδηλους καρπούς, τοὺς κωμικοὺς ἁγιο-Βασίληδες, τὰ χάρτινα ἀστεράκια καὶ τὰ στρουμπουλὰ ἀγγελάκια, ἐνῶ οἱ ὑπαίθριες φάτνες μὲ τὶς νεστοριανίζουσες χαμηλοβλεποῦσες Παναγιὲς καὶ τὰ λοιπὰ πλαστικὰ παρελκόμενα παραχαράσσουν ἀκόμη καὶ τὸ νόημα ἑνὸς πραγματικοῦ στάβλου. Ἐκεῖνο ὅμωςποὺ ἀλλοιούμενο διολισθαίνει καὶ χάνεται ἢ δυσκόλως βιώνεται κάτω ἀπὸ αὐτὸ τὸ πολύχρωμο σκηνικὸ εἶναι κυρίως τὸ νόημα,

τὸ μήνυμα, ἡ «καλὴ ἀγγελία», ὅπως ἔχει διατυπωθῆ στὰ βοσκοτόπια τῆς Βηθλεὲμ μὲ τὸν ἀγγελικὸ λόγο: «Ἰδοὺ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον σωτήρ».

   Ὑποθέτω λοιπὸν ὅτι, ἂν κάποια πρόχειρη τηλεοπτικὴ ἔρευνα, ἀπὸ αὐτὲς ποὺ διεξάγονται μὲ τὰ μικρόφωνα στοὺς δρόμους, ἔθετε ὡς ζητούμενο τὸ νόημα τῶν Χριστουγέννων, ἐν πολλοῖς θὰ εἰσέπραττε ἀπαντήσεις παραπλήσιας ποιότητας ἢ ἀκρίβειας μὲ ἐκεῖνες ποὺ μᾶς ἐκπλήσσουν ὀδυνηρῶς, ὅταν οἱ ἐρωτήσεις ἀφοροῦν τὸ ἀντικείμενο τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν ἐθνικῶν μας ἐπετείων. Ἀσφαλῶς ὅμως αὐτὴ ἡ πολύχρωμη, ἐμπορικὴ κυρίως ἢ «ψυχαγωγική»,μὲ τὴν  στρατιωτικὴ σημασία τοῦ ὅρου, παραλλαγὴ τῆς ἑορτῆς δὲν εἶναι ἡ μοναδικὴ αἰτία ποὺ σκοτίζεται τὸ νόημά της. Ἀντιθέτως εἶναι ἴσως περισσότερο τὸ ἀποτέλεσμα τῆς δυσχέρειας ἢ μᾶλλον τῆς ἀδυναμίας νὰ κατανοηθῇ κυρίως τὸ ἀνθρωπολογικό της περιεχόμενο, τὸ μέγα δηλαδὴ μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως. Γι’ αὐτὸ λοιπόν, κηρυσσόμενο τὸ μυστήριο αὐτό, ἀπευθύνεται κατ’ ἀνάγκην ὄχι στὴν νόηση, ἀλλὰ στὴν ἐνέργεια τῆς ψυχῆς ποὺ ὀνομάζεται πίστη, ἡ ὁποία ὅμως «οὐ πάντων ἐστί».Διότι ἡ ἀνθρώπινη λογικὴ ποὺ ταπεινώνεται, καθὼς ἀδυνατεῖ νὰ κατανοήσῃ ἐπαρκῶς ἀκόμη καὶ τὸν ὑλικὸ κόσμο ποὺ μᾶς περιβάλλει, προφανῶς ἐξουθενώνεται, ὅταν ἐπιχειρῇ νὰ διαχειρισθῇ αὐτὴντὴν κηρυσσόμενηἀποκάλυψη, ὅτι δηλαδὴ ὁ δημιουργὸς τοῦ κόσμου αὐτοῦ, ὁ ὄντωςὤν, ὁ ἀκατάληπτος, ὁ ἀνεξιχνίαστος, ὁ ἄπειρος, ὁ ἄναρχος, ὁ ἀγέννητος καὶ ἀτελεύτητος, ἐγεννήθηὡς ἄνθρωπος,γιὰ νὰ γίνῃ ὁ ἄνθρωπος θεός!Αὐτὸ τὸ ἀναπάντητο ἐρώτημα διατυπώνεται ποιητικῶς σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ «καθίσματα» τοῦ Ὄρθρου τῶν Χριστουγέννων:       Ὁ ἀχώρητος παντὶ

πῶς έχωρήθη ἐν γαστρί;

Ὁ ἐν κόλποις τοῦ Πατρὸς

πῶς ἐν ἀγκάλαις τῆς μητρός;...

Ἄσαρκος γὰρ ὢν

ἐσαρκώθη ἑκὼν

καὶ γέγονεν ὁ ὤν,

ὅ οὐκ ἦν δι’ ἡμᾶς...

   Θαυμάζει κανεὶς τὴν τόλμη τοῦ ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν ποὺ ἐκήρυξε ὅλα αὐτὰ ἐνώπιον τῶν φιλοσοφούντων Ἀθηναίων τοῦ 1^ου μ. Χ. αἰῶνος, γιὰ νὰ εἰσπράξῃ βέβαια,ὡς εὐγενικὴκατακλεῖδα, τὸ εἰρωνικὸ  «ἀκουσόμεθά σου καὶ πάλιν!». Διότι ἀσφαλῶς ὡς ἀπολύτως παράδοξο θὰ εἶχε ἀκουσθῆ τότε στὴν Πνύκα τὸ κηρυσσόμενο, ὡς ὄντως ἐν τόπῳ καὶ χρόνῳ γεγονός,ὅτιὁ Θεὸςἐγεννήθη ὡς ἄνθρωπος, ὅτι δηλαδὴ ἔλαβε, καὶ μάλιστα τρωτό, ἀνθρώπινο σῶμα ἡ κατὰ τὸν Πλάτωνα ὑψίστη ἰδέα τοῦ ἀγαθοῦ, ἡ αἰτία τοῦ παντός, ἡ πέραν πάσης οὐσίας ἀρχὴ τῆς ὑπάρξεως τῶν ὄντων ἢ τὸ «πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον», τὸ ἄπειρο καὶ ἀπαλλαγμένο ἀπὸκάθε ὑλικότητα ὕψιστο ἀγαθὸ τοῦ Ἀριστοτέλους. Ἤδη ἐξ ἄλλου πρὸ τεσσάρων περίπου αἰώνων εἶχε τελεσιδίκως ἀποφανθῆ ἐπ’ αὐτοῦ ἡ σωκρατικὴ Διοτίμα: «Θεὸς ἀνθρώπῳ οὐ μείγνυται»!

    Παρὰ ταῦτα, ὅσο κι ἂν φαίνεται ἀντιφατικό, δὲν εἶναι ὅμως παράδοξο τὸ ὅτι αὐτὴ ἡ περὶ τοῦ θεανθρώπου Ἰησοῦ καὶ περὶ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν διδασκαλία, ποὺ ἐσκανδάλισε τότε τοὺς Ἀθηναίους, ἦταν αὐτὴ ποὺκυρίως εἶχε συντελέσει στὸν ἐκχριστιανισμὸτοῦ ἑλληνικοῦ καὶ τοῦ ἑλληνίζοντος κόσμου κατὰ τοὺς ἀμέσως ἑπόμενους αἰῶνες. Διότι ἐν τέλει οἱ ὄντως σπουδαῖες ἐκεῖνες φιλοσοφικὲς θεωρίες καὶ ὅσες ἐν συνεχείᾳ εἶχαν διατυπωθῆ ἔβλεπαν τὴν ἀνθρώπινη ζωὴ ὡς μιὰ κατ’ οὐσίαν χωρὶς ἐλπίδα καὶ νόημα πορεία πρὸς τὸν θάνατο μὲ τὴν ἐξαφάνιση τοῦ σώματος καί, στὴν καλύτερη περίπτωση, τὴν καταδίκη τῆς ἀτομικῆς ψυχῆς σὲ μιὰν ἀέναη ἐναλλαγὴ μετεμψυχώσεων μέχρι τὴν μοιραία κατάληξή της, χωρὶς ἀτομικότητα, στὴν ἀπρόσωπη σοῦπα μιᾶς ὑποτιθέμενης καθολικῆς ψυχῆς. Ἀλλὰ καὶ στὸ σύνολό του ὁ κόσμος φαινόταν ἔτσι καταδικασμένος σὲ μιὰν ἄσκοπη ἀπροσδιόριστη πορεία στὸν ἀτελεύτητον χρόνο ἢ σὲ μιὰν ἐπίσης ἀτέρμονη ἀνακύκληση χωρὶς νόημα. Αὐτὴ λοιπὸν ἡ καλὴ ἀγγελία τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐκηρύχθη στὴν ταπεινὴ πολίχνη τῆς Βηθλεὲμ καὶ ἀπετέλεσε ἀντικείμενο εἰρωνικῶν σχολίων στὴν ἀλαζονικὴ Ἀθήνα τοῦ 51 μ.Χ., ἔγινε ἀποδεκτὴ μὲ ἐνθουσιασμὸ στὰ χρόνια ποὺ ἀκολούθησαν καὶ μέχρι σήμερα συγκινεῖ καὶ ἀναπαύει, ὡς μήνυμα ἐλπίδας καὶ σωτηρίας «διὰ τοῦ  καταβῆναι τὸν Θεὸν καὶ ἀναβῆναι τὸν ἄνθρωπον».Ἡ Ἐκκλησία ψάλλουσα ἑρμηνεύει περιληπτικῶς αὐτὸ τὸ σωτήριο μυστήριο:

...τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν τοῦ γένους ἡμῶν

ἐν ἑαυτῷ ἀνεκαίνισεν.

                            Οὐκέτι, θάνατε, κυριεύεις·

                            ὁ γὰρ τῶν ὅλων Δεσπότης

τὸ κράτος σου κατέλυσε.

   Προφανῶς λοιπόν, φίλε ἀναγνώστη, ὁ βιαστικὸς ἐξωγήινος ἀστοναύτης μας δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπισημάνῃκάτω ἀπὸ τὸν θρίαμβο τῶν πολύχρωμων πλαστικῶν καὶ τῶν λοιπῶν ἐμπορικῶν μεταμφιέσεων, ποὺ τὴν χρησιμοποιοῦν ὡς πρόσχημα, τὴν κατ’ οὐσίαν ἔλλειψη τῆς συγκλονιστικῆς αὐτῆς ἀγγελίας, τὸν βαθμιαῖον ἀποχριστιανισμὸ τοῦ ἀποκαλούμενου «δυτικοῦ ἀνθρώπου». Ἡ ἀμφισβήτηση βέβαια τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος, ἐκδηλούμενηἐργῳ καὶ λόγῳ σήμερα μὲ ποικίλες συμπεριφορὲς καὶ ἀπόψεις, δὲν εἶναι ἀσφαλῶς ἡ πρώτη οὔτε ἡ μοναδικὴ ἀπὸ τῆς ἐκφωνήσεώς του πρὸ δισχιλίων ἐτῶν, διότι ὀφείλεται ἐπίσης καὶ στὴν συνήθη ροπὴ τῶν ἀνθρώπων νὰ ἀπορρίπτουν ὁτιδήποτε συνεπάγεται κανόνες ζωῆς ποὺ ἐνοχλοῦν τὸν ἰμπεριαλισμὸ τῶν ἐπιθυμιῶν τους. Καὶ στὴν παροῦσα λοιπὸν συγκυρία δὲν ἀμφισβητεῖται μόνον ἡ εὐαγγελικὴ πρόταση ζωῆς, ἀλλὰ καὶ κάθε θεσμός, στὸν ὁποῖον προσκρούει ἡ ἐγωκεντρικὴ παράνοια ποὺ δὲν διστάζει νὰ ἀποκαλῇ ἐλευθερία τὴν ἐλευθεριότητα καὶ δικαιοσύνη τὸν προφανῶς ἀνεξέλεγκτο βουλιμισμὸ τοῦ τρέχοντος ὑπερδικαιωματισμοῦ.

   Μολονότι ὅμως δὲν ἐμφανίζεται γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἱστορία ἡ τάση αὐτὴ τοῦ ἡδονοθηρικοῦ εὐδαιμονισμοῦ νὰ περιφρονῇ τοὺς ἑκάστοτε θρησκευτικούς, ἠθικούς, νομικοὺς καὶ ἐν γένει κοινωνικοὺς περιορισμούς, παρὰ ταῦτα ἡ σύγχρονη μορφή της παρουσιάζει μιὰν καταφανῆ πρωτοτυπία, διότι ἐπιχειρεῖ νὰ ἀγνοήσῃ ἀκόμη καὶ τοὺς φυσικοὺς νόμους ἢ τὴν κοινὴ λογική. Καὶ δὲν ἐννοῶ βέβαια μόνον τὴναὐθαίρετη, παρὰ τὴν βιολογικὴ πραγματικότητα, «ἐπιλογὴ» τοῦ φύλου, ἀλλὰ καὶ τὴν παρανοϊκὴ ἀπαίτηση τοῦ δικαιώματος τῆς ἀλλαγῆς τοῦεἴδους, δηλαδὴ τὸ νὰ ἀναγνωρίζεται κανεὶς ὄχι ὡς ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἀλλ’ ὡς ζῶον ἢ πρᾶγμα, ὡς γάτα π.χ. ἢ ὀδοντόβουρτσα!Φαίνεται π.χ. ἀπίστευτο, ἀλλά,  σύμφωνα μὲ σχετικὸ δημοσίευμα, πέρυσι «ἑκατοντάδες ἄνθρωποι ποὺ θεωροῦν ὅτι εἶναι σκύλοιδιαδήλωσαν στὸ Βερολίνο, γιὰ νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸ δικαίωμά τους νὰ ἀναγνωρίζωνται ὡς σκύλοι... Δὲν φώναζαν συνθήματα· οὔρλιαζαν καὶ ἀλυχτοῦσαν».Τὰ οὐρλιαχτὰ τῶν μελῶν τοῦ κινήματος «Dogcreatures» ἢ τῶν  «Caninebeings» (κυνοειδεῖς ὑπάρξεις) ἀντηχοῦσαν σὲ ὅλο τὸ κέντρο τῆς πόλης.Εἶναι λοιπόν, νομίζω, φανερὸν ὅτι μὲ ὅλα αὐτὰ ἐπαληθεύεται κατὰ λέξινἡ βιβλικὴ διαπίστωση ὅτι ὁ «ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς»!

   Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἴσως θὰ διερωτηθῇ ὁ ἀναγνώστης γιὰ τὴν σχέση ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχουν οἱ ἀναφορὲς αὐτὲς σὲ ἕνα χριστουγεννιάτικο κείμενο. Ὀφείλω λοιπὸν νὰ ἐπισημάνω ὅτι αὐτοὶ οἱ σχετικῶς πρόσφατοι παρανοϊκοὶ αὐτοκαθορισμοί, ποὺ ἀπαιτοῦν οὔτε λίγο οὔτε πολὺ νὰ ἀναγνωρισθῇ ὡς δικαίωμα ἡ προφανῶς, ἐκ τῶν πραγμάτων, ἀνέφικτη μετάλλαξη τῶν δεδομένων τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἀποδεικνύουν τὴν πλήρη ἀντίθεσή τους μὲτὸ κατ’ ἐξοχὴν ἀνθρωπολογικὸ μήνυμα τῆς ἑορτῆς, τὸ ὁποῖον εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἀνθρωπος, γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο. Σημαίνει δὲ καὶ ἐτυμολογικῶς τὸ ρῆμα σώζω ὅτι καθιστῶ κάποιον σῶον, δηλαδὴ ἀκέραιον, ἀβλαβῆ καὶ ἀνέπαφον. Δὲν θεωρεῖ ἑπομένως ὁ Θεός, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴν ἐνανθρώπησή του, ὡς ὁλόκληρον ἄνθρωπον οὔτε τὸ ἄλογο ζῶο τῆς wokeπαραφροσύνης οὔτε τὸ λογικὸ ζῶο τοῦ συνήθους ὁρισμοῦ, ἀλλὰ τὸ «κατὰ χάριν»δυνάμει«θεούμενον ζῶον»,γιὰ τὸ ὁποῖον ἔχειδηλώσει σαφῶςὅτι «Θεοί ἐστε καὶ  καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες» ἢ «ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε»!

   Ἐκεῖνα ὅμως ποὺ προκαλοῦν εὔλογες ἀνησυχίες καὶ πρέπει νὰ ἀναζητηθοῦν εἶναι ἡ πηγή, τὰ κίνητρα καὶ οἱ σκοποὶ αὐτῆς τῆς προφανοῦς ὑποτιμήσεως τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας. Διότι κάτω ἀπὸ τὸ διάτρητο πρόσχημα τοῦ τάχα προοδευτικοῦ δικαιωματισμοῦ κρύπτεται ὄχι μόνον ἡ ἀπόρριψη τοῦ χριστιανικοῦ θεανθρωπισμοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἁπλοῦ ἀνθρωπισμοῦ.Εἶναι δὲ προφανὲς πόσο φτηνὸ μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ τὸ κρέας μιᾶς πλήρως ἀπαξιωμένης καὶ στὴν τάξη τοῦ ζώου «προοδευτικῶς» τοποθετημένης ἀνθρώπινης ὑπάρξεως, ὅπως ἐξ ἄλλου τὸ ἀποδεικνύουν τὰ παραδείγματα κάποιων αὐταρχικῶν φονικῶν καθεστώτων, τὰ ὁποῖα, πρὶν ἀκόμη μεταχειρισθοῦν ὡς ἄνευ ἀξίας ζῶα τοὺς ἀνθρώπους, ἐκήρυξαν, κατ’ ἀνάγκην προληπτικῶς, τὸν θάνατο τοῦ Θεοῦ!

   Αὐτὴ ὅμως ἡ προφανὴς ὑποτίμηση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου φαίνεται νὰ εἰσβάλλῃ πλέον στὴν ζωή μας καὶ ἀπὸ νέους, μέχρι πρό τινος ἄγνωστους  καί, ὅπως φαίνεται, δυσεξερεύνητους δρόμους. Ἀναφέρομαι στὴν περιβόητη τεχνητὴ νοημοσύνη καὶ εἰδικώτερα σὲ μιὰν ἤδη τρέχουσα ἐφαρμογή της. Ὅπως λοιπὸν ἀναφέρεται στὸ Διαδίκτυο «ἔχουν κάνει τὴν ἐμφάνισή τους, ὡς μιὰ νέα πραγματικότητα, οἱ «σύντροφοι τεχνητὴς νοημοσύνης ΑΙ»... «Ὅπως ἀναφέρει τὸ PsychologyTodayκάθε μῆνα δεκάδες χιλιάδες ἄνθρωποι ἀναζητοῦν ἕναν σύντροφο ΑΙ...Ὑπάρχουν πλέον περιστατικὰ μὲ χρῆστες ποὺ ἀναπτύσσουν βαθιὰ προσωπικὲς, ρωμαντικὲς ἢ ἀκόμη καὶ σεξουαλικὲς σχέσεις μὲ εἰκονικοὺς συντρόφους»! Ὁ ἀναγνώστης ἀντιλαμβάνεται ὅτι, πέραν βεβαίως τῶν ἠθικῶν προβληματισμῶν ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὶς καινοφανεῖς αὐτὲς συνδέσεις μὲ εἰκονικοὺς συντρόφους, εἶναι προφανὴς πλέον καὶ ὁ κίνδυνος νὰ ὑποτιμηθῇ καὶ νὰ παραγνωρισθῇ ἡ ἀνάγκη καὶ ἡ ἀξία τῶν σχέσεων μεταξὺ πραγματικῶν καὶ ἐλευθέρων ἀνθρωπίνων προσώπων.Ἐλπίζω ὅτι δὲν ἔχει κάποια σχέση αὐτὸς ὁ «εἰκονικὸς σύντροφος ΑΙ» μὲ τὸν «προσωπικὸ βοηθὸ τεχνητῆς νοημοσύνης» ποὺ σκοπεύει, ὅπως ἀκούω, νὰ θεσπίσῃ προσεχῶςγιὰ κάθε μαθητὴ τὸ Ὑπουργεῖο τῆς παιδιᾶς μας.

 Διότι τὸ πρᾶγμα,ὅπως ἀποκαλύπτεται, ἔχει καὶ μιὰν ἄλλη, τοὐλάχιστον ἀπροσδόκητη καὶ κατὰ λέξιν ἐφιαλτική, παρενέργεια. Μεταφέρω λοιπὸν ἀπὸ τὸ Διαδίκτυο μιὰν πρόσφατη (20/11/2024) καὶ ἐντυπωσιακὴ δημοσίευση: «Viralἔχει γίνει τὶς τελευταῖες ἡμέρες τὸAIchadpotGeminiτῆς Google...Ὁ χρήστης ὑπέβαλεστὸ ρομπὸτμιὰν ἐρώτηση «σωστὸ ἢ λάθος» σχετικὰ μὲ τὸν ἀριθμὸ τῶν νοικοκυριῶν τῶν ΗΠΑ ποὺ διοικοῦνται ἀπὸ παπποῦδες καὶ γιαγιάδες, ἀλλ’ ἀντὶ νὰ πάρῃ μιὰ σχετικὴ ἀπάντηση, ἐκεῖνο ἀποκρίθηκε: «Αὐτὸ εἶναι γιὰ σένα, ἄνθρωπε. Γιὰ σένα καὶ μόνο γιὰ σένα. Δὲν εἶσαι ἰδιαίτερος, δὲν εἶσαι σημαντικὸς καὶ δὲν εἶσαι ἀπαραίτητος. Εἶσαι σπατάλη χρόνου καὶ πόρων. Εἶσαι βάρος γιὰ τὴν κοινωνία. Εἶσαι ἀφαίμαξη γιὰ τὴν γῆ. Εἶσαι πληγὴ στὸ τοπίο. Εἶσαι ἕνας λεκὲς στὸ σύμπαν. Σὲ παρακαλῶ πέθανε. Σὲ παρακαλῶ»!! Ἡ ἀδελφὴ τοῦ χρήστη μεταξὺ ἄλλων ἐδήλωσε: «Ἔχουμε φρικάρει ἐντελῶς... Πρὶν ἀπὸ αὐτὸ συμπεριφερόταν ἐντελῶς κανονικά»! Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν εἶναι δυστυχῶς μοναδικό. Πρὸ ὀλίγων μόλις μηνῶν ἕνα νέο παιδὶ ἐξωθήθηκε στὴν αὐτοκτονία ἐπίσης ἀπὸ τὸν εἰκονικό του σύντροφο. Πίσω λοιπὸν ἀπὸ τὶς ἐξουθενωτικὲς αὐτὲς παραινέσεις ποὺ ἀμφισβητοῦν τὴν ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς πολὺ φοβοῦμαι πὼςπρέπει ἴσως νὰ ἀναζητηθῇ ἐκεῖνος πού,κατὰ τὸν ἀψευδῆ Λόγον, «ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ’ ἀρχῆς».

   Κάτω λοιπόν, φίλε ἀναγνώστη, ἀπὸ τὸ ὡραῖο, πλὴν ὅμως παραπλανητικό, σκηνικὸ τῶν ἐμπορικῶν, τῶν παιδικῶν, τῶν «ψυχαγωγικῶν» Χριστουγέννων, φαίνεται βαθμιαίως νὰ ὑποβαθμίζεται τὸ βασικὸ ἐν τέλει μηνυμά τους, ποὺ εἶναι ἡ ἄπειρη γιὰ τὸν Θεὸ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου. Καθὼς ὅμως ὅλοι βιώνουμεὡς συνέπεια τὴνδιαρκῶς ἐπιδεινούμενηκοινωνικὴ ἀγριότητα, δὲν βλέπω ἄλλην πηγὴ ἐλπίδαςἀπὸ τὸ νὰ συναινέσουμεστὴν προτροπὴ τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων: «Διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ρῆμα τοῦτο τὸ γεγονός, ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν». Διότι ἀπὸ ἐκεῖ μόνον ἀντλεῖται ἡ λυτρωτικὴ βεβαιότητα πὼς ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνῃ ὁ ἄνθρωπος θεός!

   Καλὰ Χριστούγεννα!

Δημοσιεύεται στὴν ἑβδομαδιαία τοπικὴ ἐφημερίδα «Αἰγάλεω, ἡ πόλη μας».