Αυτή τη συνάντηση στη φιλόξενη αίθουσα του NOSOTROS (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια,
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου, ώρα 8μμ. με ομιλητές τους Κώστα Κρεμμύδα , Ηρώ Νικοπούλου
και Μιχάλη Βιδάλη) δεν θέλω να την ονομάσω «βιβλιοπαρουσίαση». Γιατί στο νου
μου έχω όχι ένα επίκεντρο αλλά μια αφετηρία συζητήσεων για θέματα που
εμπεριέχουν μνήμες - αλλά
ταυτόχρονα είναι αποστασιοποιημένα από την αυτιστική νοσταλγία. Ακολουθώντας το σκεπτικό του Μάρεϊ
Μπούχτσιν για την κρίση των μεγαπόλεων : Ο
οποίος ανέτρεχε σε παρελθούσες αστικές δομές όχι χάριν της Ιστορίας αλλά για να πιστοποιήσει κάποια «υψηλά κριτήρια ουρμπανισμού» που υπήρξαν,
αλλά στη συνέχεια εξέπεσαν….
Η πρόθεσή μου ως ένα
βαθμό δηλώνεται από τα ερωτήματα που μπαίνουν
στο οπισθόφυλλο του βιβλίου : «Πώς θα μπορούσε να έχει μια συνέχεια η
γοητευτική μαθητεία στη γη, στις οσμές, στις εποχές, στις γεύσεις, στα χρώματα,
στους ανοιχτούς ορίζοντες, στις ζωντανές υπάρξεις του κόσμου…..Πώς θα μπορούσε,
χωρίς νεκροφιλίες, χωρίς αποθεώσεις και απενοχοποιήσεις του παρελθόντος, να
περιπλανηθεί ξανά το βλέμμα σε έναν εύσχημο, αποτετραγωνισμένο και
απορθογωνιοποιημένο, πολυποίκιλο αστικό ορίζοντα».
Το «φαίνεσθαι» αλλά
και η συμβατική λειτουργικότητα του
αστικού χώρου δεν είναι επουσιώδη, όμως
ικανοποιούν απόλυτα μόνο μια ρηχή και περιβαλλοντίστικη αντίληψη. Απομένει
δρόμος μέχρι μια Πόλη αλληλεγγύης : που μπορεί να συνδυάζει τον πλουραλισμό με την οικειότητα, την εξωστραφή παραγωγή με
την δημιουργική αυτοαπασχόληση, την «κεντρικότητα» με τις συνοικιακές δομές ανθρώπινου μεγέθους, την τελευταία λέξη της τεχνολογίας με την
πρώτη λέξη του Πολιτισμού - που ακούει
στο όνομα «Γεωργία».
Γιάννης Σχίζας
ΥΓ. Ευχαριστίες στην
Άννα Φιλίνη που εικονογράφησε τον «Κήπο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου