Άνθρωποι και σκύλοι στην υπερχρεωμένη Ελλάδα

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Είναι γεγονός πως η ζωή των ανθρώπων δυσκόλεψε στην Ελλάδα τόσο ώστε να κάνει και πολύ δυσκολότερη τη ζωή των σκύλων, που όλο και περισσότερο εγκαταλείπονται από τα αφεντικά τους. Όμως αν υπάρχει καλή θέληση πάντα υπάρχει λύση. Τα ζώα μας δεν πρέπει να πληρώσουν τα λάθη και τις ανομίες των ανθρώπων.

Έτσι κι αλλιώς η βαρβαρότητα σε βάρος τους υπήρχε ακόμη και στις πιο ευημερούσες κοινωνίες και εκδηλωνόταν από εκεί που κανείς δεν το περίμενε. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του αντιφατικού επιχειρηματία και μεγάλου εφευρέτη Τόμας Έντισον, που στη διαμάχη του με τον Νίκολα Τέσλα, για να επιβάλει για κερδοσκοπικούς λόγους το συνεχές ηλεκτρικό ρεύμα, δυσφημούσε το σαφώς καλύτερο εναλλασσόμενο (AC) του δεύτερου, οργανώνοντας δημόσιες επιδείξεις όπου κεραυνοβολούνταν θανάσιμα σκύλοι, γάτες, άλογα ακόμη και ένας ελέφαντας, στην προσπάθειά του να αποδειχθεί η μεγαλύτερη επικινδυνότητα του AC! Να σημειωθεί το παράδοξο πως ο Έντισον ήταν ένας ειρηνιστής, που καυχιόταν πως δεν επινόησε επιθετικά όπλα και εκφρασμένος υπερασπιστής των δικαιωμάτων «κάθε ζωντανού πλάσματος». Φαίνεται όμως πως πολλών ανθρώπων οι αρχές οπισθοχωρούν άτακτα μπροστά στη δίψα του ατομικού οικονομικού κέρδους. Από την άλλη, ο στοχαστικός, ιδιόρρυθμος, μοναχικός και μάλλον αφιλοκερδής και αθώος Τέσλα, που έζησε μεγάλο μέρος της ζωής το σε ένα ξενοδοχείο, στα γηρατειά του είχε μια πολύ φιλική σχέση με ένα, πολυσυζητημένο μέχρι και σήμερα, θηλυκό περιστέρι που τον επισκεπτόταν τακτικά στο εργένικο δωμάτιό του, στο οποίο πιθανότατα έβλεπε τη γυναίκα που ποτέ του δεν επιδίωξε να έχει. Ο θάνατος του περιστεριού, που συνέβη μπροστά του με τρόπο που ο ίδιος του έδωσε έντονη μεταφυσική διάσταση, τον συνέτριψε και τον έκανε να κλειστεί ακόμη περισσότερο στον εαυτό του

Eν όψει, ο Μπλάκυ στο Notam Office  της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Αγαπημένος σκύλος πολλών υπαλλήλων... 

. Ο κορυφαίος και μεγαλοφυής αυτός εφευρέτης Φυσικός, που μετανάστευσε νέος στις ΗΠΑ, γιός ενός Σέρβου ορθόδοξου παπά, αν και αβέβαιης και μάλλον πολύ ανεκτικής θρησκευτικότητας ο ίδιος, θεωρείται ένας ασκητής της Επιστήμης και βρίσκω χρήσιμο και επίκαιρο να μεταφέρω με την ευκαιρία την άποψή του για τον εθνικισμό, που τον βλέπουμε να αναδύεται σήμερα επικίνδυνα, τον οποίο απέδιδε στην έλλειψη γνώσης και στη συνακόλουθη αδυναμία των ανθρώπων να έλθουν στη θέση του άλλου, σε συνδυασμό με την έμφυτή τους επιθετικότητα. Η αμάθεια και η κτηνωδία των Νεοελλήνων χιτλερικών, όπως εκτίθεται μέσα στην παραφροσύνη της μπροστά μας, τον επιβεβαιώνει.
Στην κρίση οι καλοί γίνονται καλύτεροι και οι κακοί χειρότεροι, αποκαλύπτεται η κυρίαρχη ροπή μας, ο πραγματικός μας εαυτός. Το περιστατικό με τον ανισόρροπο ταβερνιάρη στα Νέα Στύρα της Εύβοιας ξεσήκωσε τα ανακλαστικά της κοινωνίας μας και αυτό είναι αισιόδοξο. Η κλασσική κακοήθεια, πως όταν πεινούν άνθρωποι το δράμα των ζώων γίνεται πολυτέλεια, δεν πρέπει να περάσει. Υπάρχει τροφή, στέγη και στοργή για όλους, αρκεί ο κόσμος να ανακαλύψει τον καλό του εαυτό. Τα σκυλιά έχουν αισθήματα και αποκτούν την καλοσύνη ή την κακότητα το αφεντικού τους. Σπάνια υπάρχουν κακοί σκύλοι, υπάρχουν μόνο κακοποιημένοι και μαθημένοι στο Κακό από τα αφεντικά τους. Απόδειξη τα ανθρωποφάγα σκυλιά του πρωτοπρεσβύτερου Εμμανούλ Σχοινιωτάκη, που κατασπάραξαν στην Εύβοια μια άτυχη νεαρή δικηγόρο. Ο αιδεσιμότατος υπήρξε αυτός, που μαζί με την Αρχιεπισκοπή, είχαν προκαλέσει με τη συμπεριφορά τους την εξέγερση (5/1976) των τροφίμων του «Οίκου Τυφλών Καλλιθέας» («Αποτελούν άμεσο εθνικό κίνδυνο, εφαρμόστε εναντίον τους τους νόμους περί συμμοριτοπολέμου» «Αν δεν υποχωρήσουν, θα τους προσθέσω άλλη μια αναπηρία»-‘Ελευθεροτυπία’, 3.5.2010).
Να όμως που τα καλά αισθήματα των ανθρώπων εκδηλώνονται ακόμη και μέσα στις μεγάλες δυσκολίες. Διαβάστε ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» (8/9), που θα πρέπει να το δούμε και σε σχέση με την απρόσμενα σκληρόκαρδη συμπεριφορά του κ.Καμίνη απέναντι στους συνανθρώπους μας που βρίσκουν κρεβάτι στα παγκάκια του Δήμου, συμπεριφορά που μας κάνει να ντρεπόμαστε για λογαριασμό του. Ίσως ο κ.Καμίνης να νομίζει πως έτσι βάζει υποψηφιότητα για αρχηγός της Κεντροαριστεράς των νοικοκυραίων, που θα δρα σαν συμπλήρωμα της ΝΔ, ακόμη και στις ακροδεξιές της συμπεριφορές, όπως στο ‘αντιρατσιστικό’ νομοσχέδιο, που αναγορεύει την πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής σε δικαστή της Ιστορίας. Το δημοσίευμα της καλής εφημερίδας μας δείχνει το δρόμο της Αλληλεγγύης. Δυο δυστυχίες μπορεί να φτιάξουν μια κοινή ευτυχία, ακόμη κι ανάμεσα σε έναν άστεγο άνθρωπο και έναν σκύλο.

«Στον δρόμο δυο δυο! Τα μαλλιαρά φιλαράκια κρατάνε παρέα κι ανεβάζουν τις πωλήσεις.
…………
Δεκάδες Αγγλοι πωλητές του «Big Issue» (σημ.Λ. «περιοδικού του δρόμου», αντίστοιχου, της «Σχεδίας» των δικών μας άστεγων) είδαν τη ζωή τους να αλλάζει όταν υιοθέτησαν έναν σκύλο, πουλώντας μαζί το περιοδικό στους δρόμους του Λονδίνου. Ενας απ’ αυτούς, ο Ντάρεν Γκρίφιθς, διηγείται στο τεύχος Ιουλίου 2014: «Πριν πάρω τον Μπαμπλς, η ζωή μου δεν είχε νόημα. Ηταν βέβαιο ότι θα κατέληγα στη φυλακή. Ξαφνικά, όταν αποφάσισα να τον υιοθετήσω -διότι τα “αφεντικά” του τον χτυπούσαν αλύπητα- όλα άλλαξαν, η ζωή μου απέκτησε ενδιαφέρον και σκοπό. Έπρεπε να βρω κάτι να κάνω για να τρώμε κι οι δυο μας και για να έχουμε κάποια στέγη. Συνεργαστήκαμε στην πώληση του περιοδικού και τα πάμε καλά. Είμαστε αχώριστοι, ο Μπαμπλς είναι σπουδαίο σκυλί και απίστευτο φιλαράκι. Πρώτα τρώει αυτός και μετά εγώ! Χάρη σ’ αυτόν δεν είμαι μόνος μου στους δρόμους».
…………..».

ΥΓ1
«Τι κάνει η Αριστερά για τα ζώα;»
ΥΓ2
Το καλό παράδειγμα της Τουρκίας για τα αδέσποτα

http://roides.wordpress.com/2014/09/16/16sep14/