Διαβάζω ένα άρθρο του
Βαγγέλη Πρατικάκη και αισθάνομαι όπως περίπου η κόρη μου κάποτε στο Λονδίνο, όταν
ήταν 10 χρονών : Ήθελε να πάμε στον
κινηματογράφο για να δούμε ένα έργο
επιστημονικής φαντασίας, αν και δεν ήξερε Αγγλικά. Γιατί αυτό που ήθελε να βιώσει
ήταν ένα γενικό πνεύμα και μια ισχυρή ώθηση στις φαντασιώσεις της…
Το άρθρο του Πρατικάκη
αναφέρεται στα δέκα χρόνια του διαστημικού εγχειρήματος Cassini, που βρίσκεται πλέον «στην αγκαλιά του
πλανήτη Κρόνου»…
Μέσα σε μια μάλλον
ρεπορταζιακή έκθεση του ταξιδιού, ελλοχεύουν οι φαντασιογόνες λεπτομέρειες : Είναι
οι λίμνες μεθανίου, είναι οι πίδακες του Εγκέλαδου, δορυφόρου του Κρόνου. Είναι
η ανακάλυψη 8 νέων μικρών δορυφόρων, είναι τα 514 gigabyte δεδομένων που μεταφέρθηκαν
ως πληροφορίες στη Γη, είναι τα 3,2
δισεκατομμύρια χιλιομέτρων που διανύθηκαν από το διαστημικό όχημα – αρκετά παρήγορα,
από την άποψη ότι στην Ελλάδα τα τελευταία
χρόνια τα μόνα δισεκατομμύρια που ακούμε είναι αυτά που αναφέρονται σε χρέη και νέες φορολογίες...
Είναι η προσεδάφιση
στον Τιτάνα, δορυφόρο του Κρόνου, που
αποδεικνύεται ως το πρώτο σώμα εκτός Γης
στο οποίο ανακαλύπτονται λίμνες και θάλασσες από
υγροποιημένο μεθάνιο και αιθάνιο, που εξατμίζονται και επανέρχονται ως βροχές υδρογονανθράκων…Είναι ηφαίστεια που
ξερνούν πάγους αντί για λάβα, είναι «πίδακες υδρατμών και παγοκρυστάλλων,
πασπαλισμένων με οργανικές ενώσεις, που εκτινάσσονται σε ύψος εκατοντάδων
χιλιομέτρων», είναι τερατώδεις θύελλες
που ξεσπούν κάθε τριάντα χρόνια…Είναι ένας παράδοξος «εξαγωνικός»(!) αεροχείμαρρος
που εκδηλώνεται στον βόρειο πόλο του πλανήτη – «Άρχοντα των δακυλιδιών», κατά
πως λέγεται, λόγω των δακτυλιώσεων που τον περιβάλλουν….
Αναρωτιέμαι, αν αυτά
τα διαστημικά τοπία μπορούν να προκαλέσουν το ίδιο αισθητικό δέος με τα δικά μας…
Ούτως ή άλλως είναι απόκοσμα, απειλητικά, ιδιαίτερα απρόβλεπτα, αλλά είναι και
κάτι άλλο : Δηλαδή ασύμβατα με τον διαχρονικό εθισμό μας σε ορισμένες γραμμές και επιφάνειες. Το μέλλον όμως έχει μπροστά του…πολύ
μέλλον (!)ώστε να μην μπορούμε να αποκλείσουμε τη μετατροπή του ασυνήθιστου σε
συνηθισμένο….
Eν όψει, έργα του Ted Theodore
Eν όψει, έργα του Ted Theodore
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου