Στη ζωή το «timing» (=ο «χρονισμός) των
διαφόρων πραγμάτων είναι κάτι πολύ
σημαντικό. Που λένε: «Κάθε πράγμα στο καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο»…. Θυμάμαι τον Τσαρούχη μερικά χρόνια πριν
πεθάνει, όταν σε μια συνέντευξή του δήλωνε ότι έβρισκε περιττές κάποιες από τις τιμές και την αναγνώριση που του δίνονταν –
δεδομένου ότι αυτές τις τιμές κι αυτή την αναγνώριση τις αποζητούσε όταν ήταν νέος και είχε ανάγκη για
επικοινωνιακές διόδους….
Αυτό το ρημάδι το Timing φαίνεται πως καθόρισε και τη στάση του Ντίνου Χριστιανόπουλου, που ήταν ο
«Μέγας απών» από τις διαδικασίες βραβεύσεων καθότι δεν αποδέχθηκε
το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων…..Δεν επιχειρώ να διερμηνεύσω το μεγάλο συγγραφέα
που ξεστράβωσε γενιές καλλιτεχνών-κατά τα άλλα διατεθειμένων να επαναστραβωθούν
προκειμένου να μη χάσουν το δυσνόητο-κουλτουροειδές υφάκι τους – αλλά κάπως έτσι νομίζω ότι έχει η υπόθεση : Όταν ο Χριστιανόπουλος τίμησε
προ καιρού το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με την αποδοχή μιας «διάκρισης»(επίτιμος
διδάκτωρ),κάποιοι νόμισαν ότι ο καιρός ήταν εγγύς για να τον τουμπάρουν και να τον περιφέρουν
ως ασώματο κεφαλή παραδοσιακού τσίρκου…
Όμως ο Χριστιανόπουλος έμεινε πιστός στο πνεύμα και στο γράμμα της παλιάς γραμμής
του εναντίον των βραβείων, προγκάροντας τους
διάφορους «ευέλικτους» - του λογοτεχνικού χώρου και όχι μόνο . Τηρώντας μια
στάση που μάλλον έβγαζε τον μέσα καϋμό
και το «άχτι» , από τα διαχρονικώς διαδραματιζόμενα
στο ελληνικό κωλοχανείο…….
Κατά τα άλλα, από το ρεπορτάζ για τη πρόσφατη τελετή (30.4.2012)απονομής
των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας, συγκράτησα μια ευχή του βραβευθέντος Μιχάλη Γεννάρη ("να ανατραπεί η παρούσα
κατάσταση που αναγκάζει Έλληνες να ζουν και να γράφουν μακριά από την
Ελλάδα"), αλλά και τη «γνωμάτευση» του Άρη Μπερλή για τον "εξίσου σπουδαίο ρόλο του μεταφραστή στην
εθνική γραμματολογία μ' αυτόν των συγγραφέων που παράγουν πρωτογενές
λογοτεχνικό έργο"….Ακόμη δεν μπόρεσα παρά να συγκρατήσω τη δήλωση του
Υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου, για το ότι "οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου,
αυτές που θα τον βγάλουν απʼ την κρίση, είναι όχι απλά παρούσες αλλά και πιο
παρεμβατικές από ποτέ".
Τι ψέμα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου