Τις πταίει, δυστυχώς επτωχεύσαμεν

 

Φάνης Ι. Βορεινάκης

Τις πταίει,  δυστυχώς επτωχεύσαμεν, οι περίφημες φράσεις του μεγάλου Μεσολογγίτη πολιτικού του 19^ου αιώνα Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος καθιέρωσε τον κοινοβουλευτισμό και δημιούργησε τους ελληνικούς σιδηροδρόμους,φαίνεται ότι αντηχούνακόμη και στον δικό μας εικοστό πρώτο….,με αναφοράστο τελευταίο αδιανόητο σιδηροδρομικό ατύχημα των Τεμπών. Φταίνε αυτοί που δεν αξιοποίησαν σωστά τα κοινοτικά κονδύλια προς βελτίωση του υφιστάμενου σιδηροδρομικού δικτύου, φταίει η έλλειψη συντήρησής του, φταίει η ελάττωση του προσωπικού, φταίει η κλοπή των καλωδίων η οποία απαξιώνει το σύστημα έγκαιρης μετάδοσης, φταίει το ανθρώπινο λάθος, φταίει η εντροπία, φταίνε, φταίνε,ναι φταίτε και σεις, φταίμε και μεις, φταίει και ο Χ’’πετρής για να ανακαλέσουμε τους στίχους του αλησμόνητου Λουκιανού.

Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνακαι συγκεκριμένα το 1886, έλαβε χώραν η μάχη της Κούτρας στα τότε Ελληνοτουρκικά σύνορα της Θεσσαλίας. Παρά τις αρχικές μας επιτυχίες, παραδόθηκε στους Τούρκους ένα ολόκληρο ευζωνικό τάγμα 280 άνδρες, μετά τον θάνατο του ηρωικού του διοικητή  ταγματάρχη Λώρη, τους οποίους αιχμαλώτουςανέμενε διασυρμός εκ μέρους των Οθωμανών, οι οποίοι τους περιέφεραν στα ελληνικά χωριά της Μακεδονίας… Για πολλά χρόνια, μέχρι το 1912, η νίλα της Κούτρας παρέμενε σαν παροιμιώδηςέκφραση προς αυτοκριτική «φταίει η κούτρα μας!», αλλά και υλικό της σαρκαστικής ποίησης του Σουρή, ο οποίος σε Σολωμικό ύφος έγραφε :

«Εις της Κούτρας την πέτρινη ράχη

 η Ελλάς περπατώντας μονάχη

μνημονεύει της δόξης τα χρόνια

 και στεφάνια τριγύρω σκορπά

και στης Κούτρας εκεί τα κοτρώνια 

τη σπασμένη της κούτρα χτυπά».

                                                                                                                                

Φάνης Ι. Βορεινάκης