REQUIEM

Του Γιάννη Ζήβα

Ακούγεται  συχνά  την  Μεγάλη  Εβδομάδα  και  αποτελεί  τρόπον  τινά  σημείο  αναφοράς  για  τις  μέρες  αυτές. Μιλούμε  για  το Ρέκβιεμ.  Requiem  στα  λατινικά  σημαίνει  αιωνία  ανάπαυση. Με  βάση  λατινικό  κείμενο  που  καθιερώθηκε  από  την  Καθολική  Εκκλησία  πολλοί 

συνθέτες  αρχής  γενομένης  από  τον  18ο  αιώνα  και  εντεύθεν  έγραψαν  αυτού  του  είδους  την 

πένθιμη  μουσική  με  έντονο  το  λυρικό  και  δραματικό  συνάμα  στοιχείο  και  με  αφορμή  τον  θάνατο  κάποιου  επωνύμου  ή  προσφιλούς  προσώπου. Απαιτεί  συνήθως  μεγάλη  ορχήστρα, σολίστ, και  μικτή  χορωδία. Μουσουργοί  που  συνέθεσαν  ρέκβιεμ  είναι  οι  Κερουμπίνι, Μότσαρτ, Βέρντι , Μπερλιόζ, Φωρέ ,Μπρίτεν   αλλά  και  πολλοί   άλλοι.
  Τα  συχνότερα  εκτελούμενα  είναι  τα  ρέκβιεμ  των  Μότσαρτ (1791)  και  Βέρντι (1874). Το  Ρέκβιεμ  του  Μότσαρτ   KV 626 διακρίνεται  για  την  απόλυτη  ισορροπία  των  φωνών  με  τα  οργανικά  μέρη, το  δε  μέρος  το  οποίο  πραγματικά  σε  υποβάλλει  είναι  το  Lacrymosa ( ημέρα  δακρύων). Το  ρέκβιεμ  του  Βέρντι  (Messa  da  Requiem) διακρίνεται  από   τον  έντονα  δραματικό  του 

χαρακτήρα  αλλά  και  από   μία  επιρροή  του 

οπερατικού  στύλ του  συνθέτη. Ο  δε  Μπερλιόζ  για  το  δικό  του  ρέκβιεμ( Μεγάλη  Λειτουργία  των  Νεκρών, 1837) , που  και  αυτό  είναι  μεγαλειώδες, είχε  πεί  κάποτε, ότι  αν  έβλεπε  όλες  του  οι  παρτιτούρες  να  έχουν  πάρει  φωτιά, εκείνο  που  θα  προσπαθούσε  κυρίως  να  διασώσει  θα  ήταν  το  αγαπημένο  του  Ρέκβιεμ.
 Τα  μέρη  από  τα  οποία  απαρτίζεται  ένα  ρέκβιεμ  είναι : Kyrie, Introitus, Dies  irae, Tuba  mirum, Lacrymosa, Hostias, Offertorio, Sanctus , Benedictus, Agnus  Dei, Lux  Aeterna, Libera  me (Κύριε, Εισαγωγή, Ημέρα  οργής, Σάλπιγγα  θαυμάτων, Ημέρα  των  Δακρύων, Θυσία, Προσφορά, Ωσσανά, Ευλογημένος  ο  ερχόμενος,  ο  Αμνός  του  Θεού, Αιώνιο  φώς, Ελευθέρωσέ  με).