Τι Ντουμπάϊ τι Κυκλάδες….

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 22.11.14

Νομίζαμε ότι  είχε εμπεδωθεί η αρχή της    συστημικής ενότητας του τουριστικού προϊόντος. Ότι  είχε γίνει κατανοητό  πως Κυκλάδες σημαίνει μια αλληλουχία  - ξηροθερμικής και ημιερημικής φύσης ,   δόμησης παραδοσιακού τύπου και μικρών  διαστάσεων,  οδοποιϊας περιορισμένης στα απολύτως αναγκαία.

Νομίζαμε ότι ήταν   απολύτως σαφές  ότι ένα και μόνο  σκατό μέσα σε  σαλόνι  στυλ Λουδοβίκου ΙΔ εξαχρειώνει τα πάντα…. Ότι μια και μόνη πολυκατοικία σε ένα μυκονιάτικο πλαίσιο  ακυρώνει   κάθε διαφημιστικό ισχυρισμό περί  «γραφικότητας» και Αιγαιακής ιδιοπροσωπείας. Και όμως, τα πράγματα έδειξαν ότι η κερδοσκοπική βουλιμία μπορεί  να υπονομεύει  εκείνα τα στοιχεία, που συγκροτούν τον «αέρα» μιας περιοχής.  

 Σε πρόσφατη ερώτησή τους  οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος  Συρμαλένιος και Απόστολος Αλεξόπουλος αναφέρονται στην περίπτωση της Ίου,  που έχει από το 1977 χαρακτηρισθεί  από το  Αρχαιολογικό  Συμβούλιο  «τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», με προστατευτέο το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον του  από την ανεξέλεγκτη δόμηση. Οι  δυο βουλευτές επισημαίνουν σωρεία   παραβιάσεων   των οποίων η θεραπεία επιδιώκεται  δια της ομοιοπαθητικής μεθόδου – δηλαδή με την πρόβλεψη και άλλων παραβιάσεων ! -  κατά τις προδιαγραφές κοινής   Υπουργικής απόφασης  της  8.08.2014.….   

Από το  2010 ως το 2007, το  WWF έχει καταγράψει  σωρεία παρανομιών και προστίμων που επιβλήθηκαν. Ιδιαίτερη περίπτωση είναι το έλος Παπά,  ένας μικροσκοπικός αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρων  υγρότοπος,  στα πλαίσια μιας ημιερημικής  φύσης, που όμως  αποξηράνθηκε http://oikologein.blogspot.gr/2013/11/blog-post_5433.htmlη δε  διάδοχη κατάσταση εποικίσθηκε  από φοίνικες, για δυο λόγους :

Πρώτον, οι ιδιοκτήτες δεν ήξεραν και δεν ρώτησαν(!) για  την ασθένεια των φοινίκων που έχει καταστρέψει  χιλιάδες δέντρα, και δεύτερον γιατί φλερτάρουν με την γκλαμουροειδή βλάστηση και την τροπική χροιά  που προσδίδει στο χώρο…

Σε πρόσφατη εκδήλωση   με ομιλήτριες την  Σύμβουλο Επικρατείας κ. Καραμανώφ και την εκπρόσωπο του WWF κ.  Νάντσου, τέθηκε το ζήτημα της προστασίας του τουριστικού προϊόντος από τις χωροταξικές ρυθμίσεις της μνημονιακής περιόδου. Όμως οι εξελίξεις στο χώρο της τουριστικής βιομηχανίας πείθουν περί της πολλαπλότητας αυτού του προϊόντος : Υπάρχει προϊόν και προϊόν, υπάρχει αυτό που βασίζεται στα φυσικά, κοινόχρηστα και δωρεάν παρεχόμενα στοιχεία του χώρου, στον πολιτισμό, στο τοπίο, στα τοπικά προϊόντα.. Υπάρχει κι εκείνο  που στο Ντουμπάϊ σημαίνει κλειστές χιονοδρομικές πίστες εν μέσω ερήμου, ή  στην Ελλάδα  σημαίνει γήπεδα γκολφ , θεάματα και εξαντρίκ διασκεδασοχώρους εσαεί ανανεούμενους – από τον φόβο των ανταγωνιστών…..

Στη παρούσα κατάσταση, η  Αριστερά και οι δημοκρατικές αντιμνημονιακές δυνάμεις καλούνται να  στηρίξουν   έναν τουρισμό «φτηνό» αλλά όχι ευτελή, βασισμένο  στα φυσικά προσόντα της χώρας. Να διαμορφώσουν   μια στρατηγική χωρίς ταριχεύσεις , χωρίς εξεζητημένες ψευδογραφικότητες, αλλά απόλυτα συμβατή με την  παραγωγική και κοινωνική ιδιαιτερότητα της χώρας.