Μάρσαλ, Τσερνομπύλ, Φουκουσίμα

Τώρα που έχουμε την επέτειο των 28 χρόνων από το Τσερνομπύλ, με φρέσκια τη δήλωση των πυρηνικών παραγόντων για το συμβάν στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας (ουδεμία επίπτωση, είπαν !) μπορούμε να θυμηθούμε δυο ακόμη πράγματα : Πρώτον, ότι η μνημονιακή Ελλάδα δεν ήθελε «με καμιά κυβέρνηση» να στενοχωρήσει τις ΗΠΑ, οπότε και έδωσε ένα ξενέρωτο «παρών» σε πρόσφατη  Γ.Σ του ΟΗΕ, όπου είχε τεθεί  ψήφισμα για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών όπλων. Δεύτερον, ότι τα νησιά Μάρσαλ, μεταξύ των οποίων και το πάλαι ποτέ περιβόητο Μπικίνι , που έδωσε το όνομά του στο πλέον τολμηρό – μέχρι την επινόηση της τάϊγκα – γυναικείο μαγιό, προσέφυγαν  στις 25.4.14  στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εναντίον των ΗΠΑ και άλλων 8 πυρηνικών δυνάμεων, για παραβίαση των Συνθηκών του 1968 κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων.

Το ωραίο είναι ότι οι κάτοικοι δεν ζητούν αποζημίωση αλλά  εγκαλούν  τα  πυρηνικά κράτη για το ότι «αντί να προχωρούν σε πυρηνικό αφοπλισμό όπως έχουν υποχρέωση, προχωρούν αντίθετα στον εκσυγχρονισμό των οπλοστασίων τους».

Τα νησιά  Μάρσαλ με τις 31 ατόλες και το λιλιπούτειο κρατίδιό τους στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού,  έγιναν πεδίο  πυρηνικών δοκιμών στην ατμόσφαιρα στην περίοδο 1946-1958. Μερικά χρόνια αργότερα, η Γαλλία έγινε η  τελευταία χώρα που κατάργησε τις πυρηνικές δοκιμές στην ατμόσφαιρα , κάτω από την κατακραυγή της διεθνούς  κοινής γνώμης :  Η οποία μόλις μάθαινε εκείνα τα χρόνια για τη δραστικότητα  ενός  (μόνο) ραδιενεργού στοιχείου όπως το Στρόντιο, που περνούσε στο γάλα των ζώων και από εκεί στους ανθρώπινους σκελετούς….

Οι κάτοικοι των νησιών  Μάρσαλ είχαν απομακρυνθεί πριν από τις δοκιμές, των οποίων την πολεμική ισχύ «τσέκαραν» οι Αμερικανοί αφήνοντας παλιά πολεμικά σκάφη να επιπλέουν. Ένα από αυτά τα σκάφη ήταν και το «Σαρατόγκα», που έγινε  παλιοσίδερα μετά κάποια έκρηξη,  δείχνοντας τη δύναμη του ωστικού κύματος.

Η ραδιενέργεια διαχέεται στη βιόσφαιρα, όμως  οι έξη περίπου δεκαετίες που πέρασαν από τις δοκιμές δεν άρκεσαν για την «ταπείνωσή» της σε χαμηλά επίπεδα, ώστε να γίνει  κατοικίσιμη η περιοχή…Αντίθετα στο Τσερνομπύλ της Ουκρανίας, αρκετοί - υπερήλικες αφενός και αφετέρου  πεισμένοι για το αναπόφευκτο του θανάτου -  έχουν επιστρέψει στην εγκαταλελειμμένη κάποτε πόλη  Πριπιάτ εντός  της ακτινοβολημένης  ζώνης, μετά 28 χρόνια…Απομένουν βέβαια κάποιες επιστημονικές έρευνες που θα δείξουν τις διαδικασίες διάχυσης της ραδιενέργειας στο κάθε συγκεκριμένο οικοσύστημα  με τα αντίστοιχα δασικά, ξηροθερμικά, ποώδη κλπ. χαρακτηριστικά. Προς το παρόν φαίνεται  ότι  η επανακατοίκιση  των νησιών Μάρσαλ χωρίς πυρηνικό άγχος, θα απαιτήσει το πέρασμα ακόμη και του 21^ου αιώνα…