Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Κινόα, η Ζέα των Ίνκα




 Του Kωνσταντίνου  Θ. Μπουχέλου*

Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ :  Σε αυτό τον ιστότοπο οι  αναρτήσεις για φυτά ή φυτικά προϊόντα όπως αυτές για τη φραγκοσυκιά [ http://oikologein.blogspot.gr/2013/11/h.html     για  το φυσικό βιάγκρα  http://oikologein.blogspot.gr/2013/03/blog-post_7185.html    και το φασκόμηλο  http://oikologein.blogspot.gr/2013/02/blog-post_4046.html

   , είχαν μεγάλη επισκεψιμότητα. Η ανακάλυψη της Κινόα και η αντιστοίχησή της με το δημητριακό «Ζέα», προμηνύει μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα.

 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ  ΜΠΟΥΧΕΛΟΥ

Το κινόα (quinoa = Chenopodium quinoa)  είναι ετήσιο φυτό της Οικογενείας των Amaranthaceae ή Chenopodiaceae.  Είναι γνωστό από τους προϊστορικούς χρόνους.

Κατάγεται από τις πλαγιές των  Άνδεων της Νοτίου Αμερικής, όπου καλλιεργείτο από τους Ίνκα  από το 5.000 π.Χ., από τους Αραουκάνους της Αργεντινής και της Χιλής  (οι οποίοι σημειωτέον, ορκίζονται ότι είναι Σπαρτιάτες)  και τους  Ινδιάνους Chibcha της Β. Κολομβίας. Στις περιοχές αυτές, αποτελούσε την κυριότερη καλλιεργούμενη τροφή, πριν φθάσουν οι  «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι . Συντηρούσε τις στρατιές των Ίνκα που άνετα βάδιζαν επί ημέρες, τρώγοντας μόνο "war balls",  ένα μίγμα κινόα και λίπους. Στην ιατρική των Άνδεων,  χρησιμοποιείτο συνήθως ως κατάπλασμα, για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών.

Το φυτό και ο καρπός του έχαιρε μεγάλης τιμής στην κοινωνία και τη θρησκεία των Ίνκα, ανεφέρετο δε ως « φυτό Μητέρα».  Ο Francisco Pizarro (1532 -) και οι επακολουθήσαντες Ισπανοί, που έκαναν «κατάληψη» στο Περού, εκτός από τις ατελείωτες σφαγές και τη δολοφονία  του Αυτοκράτορά τους  Atahualpa , συνέθλιψαν τις παραδόσεις των Ινδιάνων και κατέστρεψαν το αγροτικό σύστημά τους και την καλλιέργεια του κινόα  (National Research Council, 1989).  Οι λόγοι ήσαν το να τους στερήσουν  την (λόγω λυσίνης)  πηγή δυνάμεως και ευεξίας  (στο ανάλογο απέβλεπε και η απαγόρευση του ελληνικού Triticum  dicoccum  - ζέα -  στην Ελλάδα το 1924), αλλά και για να υποσκάψουν την θρησκευτική συνείδησή τους  (ηθικός αυτουργός ο τότε Πάπας ).  Αυτό που βοήθησε τους «πολιτισμένους» στο ...έργο τους,  ήταν το ότι τα ευρωπαϊκά είδη σίτου και κριθής, ευδοκίμησαν στα πρώην χωράφια του κινόα. 

Καλλιεργήθηκε στην Γερμανία κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και υπήρξε βασική τροφή των Ιαπώνων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και χρησιμοποιήθηκε ως τρόφιμο στην Ρωσία, Δανία,  Ελλάδα και βόρειο Ιταλία.

Αφού  ξαναθυμήθηκαν οι Βορειοαμερικανοί  και οι  Ευρωπαίοι  ότι είναι  υγιεινή τροφή, από το 1975,  αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για το φυτό αφ’ ενός για την θρεπτική και γεωργική αξία του και αφ’ ετέρου από την ανάγκη των κρατών της Ν. Αμερικής να αναπτύξουν την οικονομία τους, περιορίζοντας τις εισαγωγές τους,   Τα τελευταία χρόνια  έγινε διάσημο κυρίως λόγω της απουσίας γλουτένης και της υψηλής περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνη.  

Θρεπτικά στοιχεία ανά 100g

Θερμίδες:   374Kcal

Πρωτεΐνες:   11.49 grams
Λιπαρά:   4.86 grams (Ωμέγα 3)
Υδρογονάνθρακες:   71.2 grams
Ασβέστιο:   66 milligrams
Σίδηρος:   8.5 milligrams
Βιταμίνη A:  1 gram
Βιταμίνη C:   1 gram
Θειαμίνη:   0.24 grams
Ριβοφλαβίνη:   0.23 grams
Νιασίνη:   1.40 grams

Η τέφρα του αποτελείται κυρίως (65%) από Κάλιο και Φωσφόρο. Το Ασβέστιο και ο Σίδηρος που περιέχει, είναι κατά πολύ περισσότερα από ότι στο ρύζι, το καλαμπόκι, το σιτάρι ή τη βρώμη.  Τα λιπαρά οξέα του λινολεϊκό και λινολεϊνικό, είναι όμοια με του μακρινού συγγενικού του φυτού, του σπανακιού. 

Το κινόα, όπως και τους «θαυματουργούς» σπόρους chia των Αζτέκων, το βρίσκω στο Era Nuts του Ν. Ψυχικού.

Θεωρείται ως το πιο θρεπτικό είδος σπόρου στον κόσμο και είναι μια υπερτροφή (FAO 2011).  Στην Ελλάδα η καλλιέργεια του κινόα άρχισε σε μικρή έκταση (περί τα 10 στρ.) στην περιοχή της Λαμίας το 2012 και η διάδοσή του συνεχίζεται.

Η χρήση του κινόα  είναι συνήθως ως των σπόρων των σιτηρών, δηλαδή ολόκληροι, αλεσμένοι  για ψήσιμο στον φούρνο διαφόρων εδεσμάτων μαζί με άλευρα σίτου, σε πολύσπορα ψωμιά, σε νιφάδες ή  ποπ - κορν ( Kokitos). Τα φύλλα του μαγειρεύονται ως λαχανικό όπως το σπανάκι.  Μπορούν επίσης να καταναλωθούν ωμά σε σαλάτες, γλυκίσματα και σιρόπι. Ο φλοιός του σπόρου πολλών ποικιλιών κινόα, περιέχει σαπωνίνες, οι οποίες λειτουργούν ως αντιτροφικές ουσίες  (προστατεύουν τους σπόρους από το να γίνονται τροφή των πουλιών). Απομακρύνονται από τους σπόρους είτε μηχανικώς είτε με καλό πλύσιμο. Στη Ν. Αμερική, ο φλοιός χρησιμεύει ακόμη  ως απορρυπαντικό ρούχων στο πλύσιμο και ως αντισηπτικό για την επούλωση τραυμάτων.  

*Ομότιμος  Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

 

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου