ρούν να αντικρίζουν η μία την άλλη, να στέκονται
παράλληλα, ενώ με το άνοιγμα των «χεριών» τους να καλύπτουν κάθε ανάγκη για την
μεταφορά ρεύματος που προκύπτει από τις ιδιομορφίες του φυσικού τοπίου.
Στην Ισλανδία ένα αμερικανικό αρχιτεκτονικό γραφείο,το Choi and Shine , έλαβε μέρος
σε διαγωνισμό για την κατασκευή πυλώνων μεταφοράς ηλεκτρικού
ρεύματος στην ύπαιθρο…
ρφές αυτές σε ζεύγη, μπορούν να αντικρίζουν η μία την άλλη, να στέκονται
παράλληλα, ενώ με το άνοιγμα των «χεριών» τους να καλύπτουν κάθε ανάγκη για την
μεταφορά ρεύματος που προκύπτει από τις ιδιομορφίες του φυσικού τοπίου.
Η πρόταση του Choi and Shine δεν απέτρεπε βέβαια τη δυσμορφία του περιβάλλοντος, που προέκυπτε εξ αιτίας του διεμβολισμού του από τις παράταιρες μορφές
των πυλώνων : Όμως οι Αμερικανοί αρχιτέκτονες απάλυναν τη
δυσμορφία μέσω της πρωτοτυπίας, δίνοντας στους πυλώνες ελκυστικά ανθρωποειδή
σχήματα – κάτι σαν Άτλαντες του ηλεκτρισμού σε αυτή τη βόρεια περιοχή του
πλανήτη…
«Το
τοπίο δεν είναι πράγμα, αλλά σχέση» - έγραφα στον «Υμηττό» το 1991 – αξιοποιώντας
ουσιαστικά ένα γνωμικό του Καρόλου Μαρξ
για το κεφάλαιο (= όχι πράγμα, αλλά σχέση…). Εάν δεν υπήρχαν παρατηρητές, δεν
θα υπήρχε το τοπίο… Στη περίπτωση της Ισλανδικής φύσης, αυτοί που σχετίζονται
και επομένως δίνουν ζωή στο τοπίο , είναι
οι φυσιολάτρες, οι ορεινοί πεζοπόροι, εκδρομείς, ορειβάτες, περιηγητές. Και τούτο σημαίνει ότι
σε τελική ανάλυση η σχεδίαση του Choi and Shineυτές
σε ζεύγη, μπορούν να αντικρίζουν η μία την άλλη, να στέκονται παράλληλα, ενώ με
το άνοιγμα των «χεριών» τους να καλύπτουν κάθε ανάγκη για την μεταφορά ρεύματος
που προκύπτει από τις ιδιομορφίες του φυσικού τοπίου.
αναλάμβανε έναν κάποιο «κατευνασμό» όλων αυτών των κυρίων, απέναντι
στο αισθητικό σοκ που προξενεί η παρουσία του πυλώνα στην ύπαιθρο….
Να ένα
μάθημα, για όσους «δικούς μας» κηρύσσουν τις αιολικές τερατογενέσεις αισθητικώς
ουδέτερες.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου