Πλάτανοι δολοφονικοί….

Στους Κομποτάδες, χωριό της Λαμίας, η «κατάρρευση» ενός πλάτανου στοίχισε τη ζωή ενός μικρού παιδιού.  Θλιβερό  περιστατικό, που θα μπορούσε μάλιστα να στοιχίσει πολλά θύματα αλλά   ενδεχομένως και κανένα, περνώντας έτσι απαρατήρητο από το πανελλήνιο…. Ο συγκεκριμένος πλάτανος ανήκε στη κατηγορία εκείνων των ιστορικών δέντρων, που «είδαν» γεγονότα τόσο παλιά όσο η σύναξη των οπλαρχηγών για την επανάσταση του 1821…Θα μπορούσε μάλιστα να ενταχθεί σε εκείνα τα μνημειακά στοιχεία του κατοικημένου χώρου, που είναι δηλωτικά της ιστορικής  «συνέχειας» και σαν τέτοια ενισχύουν την ψυχολογική οικείωση των πολιτών με την πόλη  - σύμφωνα με το πνεύμα που εξέφρασε , εδώ και πολλά χρόνια, ο διακεκριμένος πολεοδόμος Δημήτρης Φατούρος. 

Τραγική η  κατάρρευση του  πλάτανου των Κομποτάδων, τραγική και η επιφανειακή ή/και ευκαιριακή αντιμετώπιση των προβλημάτων  ασφαλείας που δημιουργούνται από ευπαθή δέντρα. Το γενικότερο κοινό αλλά ενδεχομένως και οι ειδικοί, παραγνωρίζουν το  ότι η αποτροπή ενός και μόνο επεισοδίου κατάρρευσης μπορεί να σημαίνει τη λήψη μέτρων σε 1000 περιπτώσεις. Έχω υπόψη μου ένα γιγαντιαίο κάκτο έξω από το χωριό Αμάρυνθος της Εύβοιας, πάνω στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στο νότιο τμήμα του νησιού, ο οποίος  συνέχιζε να μεγαλώνει επί χρόνια,  με σαφή κλίση προς το οδόστρωμα,   μέχρι που ανακαλύφθηκε αυτό που κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια και ο κάκτος  «κλαδεύτηκε» για λόγους ασφαλείας…

Ένας άλλος, διασημότερος όλων  πλάτανος, έστεκε στο Προκόπι της κεντρικής Εύβοιας, περικυκλωμένος από τις αποθέσεις αδρανών υλικών των ορυχείων Σκαλιστήρη. Ήταν πραγματικά γιγαντιαίος, και κατά την άποψη του αείμνηστου Γιώργου Ντούρου, ήταν ο μεγαλύτερος  των Βαλκανίων. Σε πρόσφατη επίσκεψή μου διαπίστωσα ότι παρά τη λήψη μέτρων κατά της διολίσθησης  αδρανών υλικών από τον περιβάλλοντα χώρο και  αποστράγγισης  των νερών που συσσωρεύονταν – λόγω του σχηματισμού μιας  μικρής λεκάνης απορροής – ο γεροπλάτανος είχε καταρρεύσει, όχι συνολικά αλλά  κατά το μεγαλύτερο τμήμα του. …

«Λυπητερή»  η κατάρρευση, όμως ήταν αξιέπαινη η εργασία  που είχε γίνει πρόσφατα και που διατυπωνόταν  ως ανάγκη από τον Ντούρο εδώ και πολλά χρόνια : Δηλαδή η δημιουργία περιμετρικού  τειχίου  πολλών μέτρων,  η αποτροπή της στάθμευσης οχημάτων δίπλα στον πλάτανο, η κατασκευή  αποστραγγιστικού έργου…..