ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ …

Δεν ξέρω αν έχουν αλλάξει τα πράγματα, αλλά υποθέτω ότι το κυνήγι εξακολουθεί να διεξάγεται για λόγους αναψυχής… Ακόμη υποθέτω ότι ο κυνηγός  έχει  μηδαμινή περίπου συμβολή στο διατροφικό πρόβλημα, σε αντίθεση με τον κτηνοτρόφο, που σκοτώνει  κι αυτός  ζώα αλλά για να τα μετατρέψει σε ωφέλιμη,  βρώσιμη ύλη….

Με βάση τις δυο αυτές υποθέσεις, θα περίμενε κανείς να είναι πιο συνεσταλμένοι οι κκ χομπύστες που ιδιοποιούνται και σκοτώνουν τα δικά μας, κοινόχρηστα και δημόσια,  άγρια ζώα…Όμως αυτοί δε χαμπαριάζουν από τέτοια, αντίθετα βγαίνουν στον αέρα με επιθετικότητα ,  φτάνοντας στο σημείο   να ζητούν την διακοπή των χρηματοδοτήσεων των περιβαλλοντικών και οικολογικών ΜΚΟ από την Ελληνική Πολιτεία – επικαλούμενοι μάλιστα και σχετική πρωθυπουργική νότα (τώρα σωθήκανε !)…

Σε μια ανακοίνωσή τους υπό τον μελό-τίτλο «την ώρα που η φωτιά κατέκαιγε τη Χίο, κάποιοι γνωστοί-άγνωστοι σκότωναν την αλήθεια»,

οι λεγάμενοι σημειώνουν :  «Ενώ οι κυνηγοί της Χίου είχαν καθημερινή παρουσία και κύριο μέλημα την κατάσβεση της πυρκαγιάς, οι συνήθεις εξ επαγγέλματος αυτόκλητοι προστάτες του περιβάλλοντος, αισθάνθηκαν την ανάγκη, ενώ οι φλόγες ακόμη κατέστρεφαν περιουσίες και οι κυνηγοί αγωνίζονταν να τις κατασβήσουν μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του νησιού, να ασχοληθούν με το σύνηθες αντικυνηγετικό σπορ τους και προχώρησαν σε οργανωμένες ομαδικές παρεμβάσεις από τα μετερίζια της Αθήνας, ζητώντας την αναστολή του κυνηγιού σε όλη την Χίο για πέντε (5) χρόνια, χωρίς καμιά επιστημονική και ορθολογική τεκμηρίωση….»

Οι κυνηγοί της Χίου δεν διάβασαν ή δεν κατάλαβαν ή αγνόησαν την ανακοίνωση των 10 μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων http://oikologein.blogspot.gr/2012/08/blog-post_24.html

που αναφερόταν στις δυσμενείς συνέπειες του κυνηγιού στη φάση μετά τη πυρκαγιά. Και σε αντίθεση με την συγκεκριμένη και τεκμηριωμένη άποψη των 10 για τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς σε «κυνηγήσιμους» και «μη κυνηγήσιμους» ζωϊκούς πληθυσμούς, επιστρατεύουν μια γενική φόρμουλα - η οποία  προφανώς είναι κάθε άλλο παρά «θέσφατο» :   

«Η εφαρμογή της επιστήμης της θηραματολογίας και της διαχείρισης της άγριας πανίδας (κατ' επέκταση και της θήρας), προβλέπει απαγορεύσεις θήρας για την προστασία συγκεκριμένων θηραμάτων στις καμένες περιοχές, με χρονικό εύρος ενός ή το πολύ δύο ετών και σε ακτίνα μέχρι ένα χιλιόμετρο περιμετρικά των καμένων εκτάσεων».

Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι οι άνθρωποί μας προβαίνουν στη διάψευση ισχυρισμών που ουδείς υποστήριξε, έτσι , για να κάνουν ντόρο …. Λένε λοιπόν στην ανακοίνωσή τους  :

«Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μιας ακόμη οργανωμένης προσπάθειας των διάφορων περιβαλλοντικών και φιλοζωικών ΜΚΟ να φορτώσουν όλα τα δεινά και την καταστροφή της φύσης στους κυνηγούς και στο κυνήγι».

Όλο το κείμενο των κυνηγών

 Μια τεράστιας έκτασης πυρκαγιά στο νησί της Χίου, προϊόν συστηματικού εμπρησμού, όπως προέκυψε από τη σύλληψη και την παραπομπή στη Δικαιοσύνη ενός κατοίκου της περιοχής, αποτέλεσε την αφορμή για μια ψευδή και συκοφαντική επίθεση κατά των κυνηγών και ειδικότερα κατά των κυνηγών της Χίου.

Η Διεύθυνση Δασών Χίου, εν όψει της επικείμενης έναρξης της κυνηγετικής περιόδου 2012-2013 που θα ήταν η 20η Αυγούστου, ημερομηνία που η πυρκαγιά ήταν σε εξέλιξη, προχώρησε στην αναστολή της έναρξης της κυνηγετικής περιόδου για όλο το νησί μέχρι τις 27 Αυγούστου. Προφανώς έπρεπε να ολοκληρωθεί η κατάσβεση της πυρκαγιάς και να προχωρήσουν οι πρώτες εκτιμήσεις και καταγραφές των καμένων εκτάσεων στο νησί.

Οι κυνηγοί της Χίου, ως άνθρωποι της υπαίθρου που βιώνουν άμεσα τη φύση μέσα από τη θήρα, ασχολήθηκαν το διάστημα αυτό μόνο με το έργο κατάσβεσης της πυρκαγιάς, υπό την αιγίδα και την οργάνωση του τοπικού Κυνηγετικού Συλλόγου Χίου, προκειμένου να διαφυλάξουν την ύπαιθρο της περιοχής τους από την καταστροφή. Από την πρώτη ημέρα που ξεκίνησε η καταστροφική πυρκαγιά, οι κυνηγοί του νησιού βρέθηκαν εθελοντικά στην πρώτη γραμμή της μάχης για την κατάσβεσή της. Καθημερινά συγκεντρώνονταν και πρόσφεραν κάθε είδους βοήθεια στα οργανωμένα τμήματα πυρόσβεσης, θέτοντας στη διάθεσή τους και όλο τον εξοπλισμό του κυνηγετικού συλλόγου. Ακόμα και μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς, εκατοντάδες κυνηγοί ακολούθησαν την έκκληση του κυνηγετικού συλλόγου Χίου και συμμετείχαν οργανωμένα στη ρίψη τροφής για όλα τα άγρια ζώα και πτηνά της περιοχής, θηρεύσιμα και μη, διασπείροντας χιλιάδες κιλά σιταριού στις καμένες εκτάσεις και πέριξ αυτών, για να βοηθήσουν την πανίδα να ανακάμψει μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς.

Ενώ οι κυνηγοί της Χίου είχαν καθημερινή παρουσία και κύριο μέλημα την κατάσβεση της πυρκαγιάς, οι συνήθεις εξ επαγγέλματος αυτόκλητοι προστάτες του περιβάλλοντος, αισθάνθηκαν την ανάγκη, ενώ οι φλόγες ακόμη κατέστρεφαν περιουσίες και οι κυνηγοί αγωνίζονταν να τις κατασβήσουν μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του νησιού, να ασχοληθούν με το σύνηθες αντικυνηγετικό σπορ τους και προχώρησαν σε οργανωμένες ομαδικές παρεμβάσεις από τα μετερίζια της Αθήνας, ζητώντας την αναστολή του κυνηγιού σε όλη την Χίο για πέντε (5) χρόνια, χωρίς καμιά επιστημονική και ορθολογική τεκμηρίωση για την αναγκαιότητα αυτή, προκαλώντας τη δικαιολογημένη αγανάκτηση των κυνηγών, όχι τόσο για το περιεχόμενο των εκκλήσεων που έχει γίνει πια συνηθισμένο φαινόμενο, αλλά για την χρονική συγκυρία της παρέμβασης αυτής.

Εκτός από τις βαρύγδουπες και ατεκμηρίωτες ανακοινώσεις για το καταστροφικό κυνήγι, καμιά άλλη ενέργεια, βοήθεια ή πρόταση από πλευράς της γνωστής ομάδας των περιβαλλοντικών ΜΚΟ δεν έγινε αντιληπτή στους κατοίκους του νησιού, ούτε υπήρξαν τοποθετήσεις για την έλλειψη πυροσβεστικών μέσων και πυροσβεστικής πολιτικής, για αντιπυρικές ζώνες, για δρόμους και δεξαμενές πυρόσβεσης κλπ. Μόνο το κυνήγι φαίνεται να είναι η σημαντική και ουσιαστική δραστηριότητα που πρέπει να απαγορευτεί για να σωθεί η καμένη Χίος, σύμφωνα με τους «ειδικούς» των ΜΚΟ.

Καμιά αναφορά για την καταστροφή των επαγγελματιών της υπαίθρου (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι, ιδίως οι μαστιχοπαραγωγοί, κλπ) δεν έγινε από τους γνωστούς ευαίσθητους περί το περιβάλλον ανθρώπους των ΜΚΟ, εκτός από την Ζωοφιλική Ένωση Χίου που βιώνοντας εκ του σύνεγγυς την πραγματικότητα στο νησί ένοιωσε την ανάγκη να διαχωριστεί στον τομέα αυτό. Πόσο μάλλον να τους απασχολήσει το μέλλον των επαγγελματιών που το αντικείμενό τους σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με το κυνήγι, από τα καταστήματα πώλησης εξοπλισμού μέχρι τα μικρά καφενεία των χωριών, οι οποίοι για πέντε χρόνια θα έπρεπε να μεταναστεύσουν από το νησί αν ήθελαν να επιβιώσουν. Για τους γνωστούς «προστάτες της φύσης» το μέλλον των ανθρώπων αυτών δεν έχει καμιά σημασία και δεν τους απασχολεί, αρκεί να πετύχουν τους ιδεολογικούς ακτιβιστικούς σκοπούς τους.

Όμως το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι όλη αυτή η οργανωμένη προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης κατά των κυνηγών, με τις συντονισμένες παρεμβάσεις και ομαδικές επιστολές, βασίστηκε εν πολλοίς σε ένα «φοβερό και τρομερό συμβάν», όπως το κατήγγειλαν οι ΜΚΟ, το οποίο στην πραγματικότητα αποδείχτηκε ανυπόστατο και ψευδές. Οι κραυγές στο διαδίκτυο έδειχναν τον ένοχο. «Την ώρα που η φωτιά κατακαίει την Χίο οι κυνηγοί θερίζουν τα τρυγόνια», έγραφαν οι καταγγέλλοντες και αμέσως αυτό έγινε σημαία και κάλεσμα των απανταχού φιλόζωων και οικολογούντων για να ξεκινήσει η αντικυνηγετική τους εκστρατεία.

Μάλιστα τα στοιχεία που επικαλούνταν ήταν «ατράνταχτα», αφού η σχετική φωτογραφία με τα θηρευθέντα τρυγόνια είχε αναρτηθεί στη σελίδα του Κυνηγετικού Συλλόγου Χίου στο Facebook, από έναν υποτιθέμενο κυνηγό μέλος του συλλόγου. Τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων; Στην πυρά λοιπόν το κυνήγι και οι κυνηγοί. Στην πυρά οι κυνηγοί που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να τη σβήσουν ενώ κάποιοι οικολογούντες ασχολούνταν με το να οργανώνουν, όχι αντιπυρικές ζώνες στη Χίο, αλλά αντικυνηγετικές κινήσεις και επιστολές με συκοφαντικά και ψευδή στοιχεία.

Η πραγματικότητα όμως δεν μπορεί να διαστρεβλωθεί από τις αντικυνηγετικές ιδεοληψίες και, όπως ανέφεραν με ενθουσιασμό μερικοί από τους καταγγέλλοντες, «τα ίχνη στο διαδίκτυο μένουν»... Μόνο που αυτή την φορά εκτός από τα ίχνη υπήρχε και ο πραγματικός κυνηγός που είχε δημοσιεύσει τη φωτογραφία με τα τρυγόνια στη δική του προσωπική σελίδα στο facebook, και ζήτησε αμέσως το κατέβασμα της φωτογραφίας που αναρτήθηκε ερήμην του, αναφερόμενος ως ένας κυνηγός της Χίου, όπως και έγινε και συγχρόνως να αποκατασταθεί η αλήθεια. Το τεράστιο «έγκλημα» αυτού του κυνηγού ήταν ότι ήθελε να είναι εγγεγραμμένος στην ιστοσελίδα του κυνηγετικού συλλόγου Χίου, ως καταγόμενος από το νησί. Αυτό που «διέφυγε» των «λαγωνικών» της οικολογίας είναι το γεγονός πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος διαμένει και κυνηγά μόνιμα πλέον στη Θεσσαλονίκη από όπου ήταν και τα θηράματα της φωτογραφίας.

Την ώρα της πυρκαγιάς, την ώρα που οι κυνηγοί έτρεχαν να σβήσουν την φωτιά, κάποιοι άλλοι «αγωνιστές» έτρεχαν να ψάχνουν φωτογραφίες και να τις μεταδίδουν στο διαδίκτυο για να δημιουργούν εντυπώσεις σε βάρος των «δολοφόνων κυνηγών». Τα στημένα δημοσιεύματα εξαπλώθηκαν πανελλαδικά και χρησιμοποιήθηκαν αμέσως ως άλλοθι και δικαιολογία από τους πανέτοιμους «ειδικούς» των ΜΚΟ, για να ζητηθεί η πενταετής τουλάχιστον απαγόρευση του κυνηγιού σε όλο το νησί της Χίου.

Η εφαρμογή της επιστήμης της θηραματολογίας και της διαχείρισης της άγριας πανίδας (κατ' επέκταση και της θήρας), προβλέπει απαγορεύσεις θήρας για την προστασία συγκεκριμένων θηραμάτων στις καμένες περιοχές, με χρονικό εύρος ενός ή το πολύ δύο ετών και σε ακτίνα μέχρι ένα χιλιόμετρο περιμετρικά των καμένων εκτάσεων. Αυτά έχουν προκύψει από σχετικές μελέτες και έρευνες, καθόσον οι επιπτώσεις των πυρκαγιών δεν είναι το ίδιο καταστροφικές για όλα τα είδη των θηραμάτων. Για μερικά είδη δεν υφίστανται ουσιαστικές επιπτώσεις. Όλα αυτά όμως φαίνεται ότι είναι δευτερεύοντα μπροστά στην οργανωμένη λασπολογία και ψευδολογία για να στηθεί μια συκοφαντική εκστρατεία κατά των κυνηγών.

Ελπίζουμε ότι η Εισαγγελέας της Χίου στην οποία απευθύνθηκαν οι γνωστοί φιλόζωοι, θα ασχοληθεί και με το θέμα της ψευδούς καταγγελίας και συκοφαντικής εκστρατείας εναντίον των κυνηγών, οι οποίοι παρουσιάζονται ως βάρβαροι που «εκμεταλλεύτηκαν την πυρκαγιά για να σκοτώσουν τα πάντα», ενώ στην πράξη πολλοί από αυτούς δίνανε μάχη με τις φλόγες, ώστε να αποκαλυφθεί η ταυτότητα αυτών που την ώρα της πυρκαγιάς ασχολούνταν με την κατασυκοφάντηση των κυνηγών με ψευδείς καταγγελίες.

Η Διεύθυνση Δασών της Χίου, σε συνεργασία με τον τοπικό Κυνηγετικό Σύλλογο και την οικεία Κυνηγετική Ομοσπονδία, είναι οι αρμόδιοι φορείς για να μετρήσουν και να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς στα θηράματα της περιοχής, πριν προχωρήσουν στη λήψη των όποιων προστατευτικών μέτρων θεωρήσουν αναγκαία. Οι κραυγές των προστατών της φώκιας, της θαλάσσιας χελώνας και της αρκούδας, δεν μπορούν και δεν πρέπει να υποκαταστήσουν τους αρμόδιους εκ του νόμου και εκ του αντικειμένου τους φορείς. Οι τοπικοί αυτοί φορείς του νησιού βιώνουν καθημερινά και γνωρίζουν πολύ καλύτερα τις ανάγκες προστασίας από τους τηλε-προστάτες της φύσης οι οποίοι, από όλα τα προβλήματα και τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς, θεώρησαν ότι μόνο το κυνήγι και η σωστή αναστολή της έναρξής του στην Χίο αξίζει της προσοχής και της δικής τους παρέμβασης.

Καλούμε τον Κυνηγετικό Σύλλογο Χίου να στραφεί κατά των οργανωμένων συκοφαντών των κυνηγών, παράλληλα με τις αξιέπαινες προσπάθειες που καταβάλλει για την αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών και την διασπορά χιλιάδων κιλών τροφής για την άγρια πανίδα. Εκτός από τη φύση και τις περιουσίες των κατοίκων που έχουν υποστεί καταστροφικά πλήγματα από την πύρινη λαίλαπα, οι κυνηγοί της Χίου έχουν πληγεί με βαρύτατες ηθικές αλλά και ποινικές ακόμη κατηγορίες (αφού το κυνήγι ουσιαστικά είχε ανασταλεί σε όλο το νησί) οι οποίες είναι άδικες, ψευδείς και ανυπόστατες. Θα πρέπει να γίνουν άμεσα οι κατάλληλες ενέργειες ώστε να αποκατασταθεί το κύρος και η αξιοπρέπεια των κυνηγών, τόσο από τον τοπικό Κυνηγετικό Σύλλογο, όσο και από την οικεία Ομοσπονδία και την Κυνηγετική Συνομοσπονδία, τους οποίους καλούμε να επιληφθούν άμεσα του θέματος, με τις ανάλογες προσφυγές στη δικαιοσύνη εναντίον των συκοφαντών.

Καλούμε την Ελληνική Πολιτεία να σταματήσει άμεσα τις χρηματοδοτήσεις των περιβαλλοντικών και οικολογικών ΜΚΟ και να προχωρήσει στην εκ νέου και από μηδενική βάση αξιολόγηση της δραστηριότητάς τους, όπως εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός. Μια οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών, όπως αυτάρεσκα χαρακτηρίζονται, πρέπει να ενώνει και να ενισχύει την πολύπαθη Ελληνική κοινωνία με το έργο της, όχι να προκαλεί αποσύνθεση και αποπροσανατολισμό, ιδίως όταν αυτό επιτυγχάνεται με αθέμιτα και ενδεχομένως ποινικώς διώξιμα μέσα.

Η σελίδα του Κυνηγετικού Συλλόγου Χίου:
http://www.facebook.com/ksx.artemis