Με κοινή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, τους πολιτικούς αρχηγούς και τους αρμόδιους υπουργούς, δέκα μη κυβερνητικές περιβαλλοντικές οργανώσεις εκφράζουν την αντίθεσή τους στη μεταφορά της Ειδικής Γραμματείας Δασών από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Είναι οι οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, MOm , Greenpeace, WWF Ελλάς, που θεωρούν την πολιτική και διοικητική αποκοπή των δασών από το περιβάλλον , αδικαιολόγητη και ασύμβατη με την εθνική προσπάθεια για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης….
Αυτή η τελευταία πρόταση ( «ασύμβατη με την εθνική προσπάθεια για αντιμετώπιση
της οικονομικής κρίσης …») είναι ελαφρώς προβληματική, λαμβανομένων
υπόψη των αμφισβητήσεων για το αν υπάρχει «εθνική προσπάθεια» ή εθελοδουλία ενός
ηγετικού σώματος. Όμως το πιο προβληματικό σημείο της ανακοίνωσης δεν είναι
εκεί : Το πιο προβληματικό σημείο των 10
έγκειται, σύμφωνα με την άποψη της αντίθετης πλευράς ( Γεωτεχνικοί Δημόσιοι
Υπάλληλοι, ΠΟΓΕΔΥ), στο ότι « η ανακοίνωση αυτή, για ένα καθαρά εσωτερικό θέμα, κοινοποιείται και
σε μη θεσμικούς για την χώρα φορείς όπως η κ. Λαγκάρντ αλλά και άλλα «προσφιλή»
στον Ελληνικό λαό πρόσωπα. Φαίνεται ότι οι υπογράφοντες το κείμενο είναι
θιασώτες της κηδεμονίας της χώρας μας όχι μόνο σε οικονομικά θέματα αλλά στο
σύνολο της εθνικής κυριαρχίας , καθιστάμενοι έτσι φορείς εκχώρησης εθνικής
ανεξαρτησίας».
Σε ανακοίνωσή της η ΔΗΜΑΡ συντάσσεται με την άποψη των 10 και υποστηρίζει μεταξύ άλλων:
«Η άλλοτε Γενική Γραμματεία Δασών, στην οποία ανήκε και η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης, εποπτεύονταν πολιτικά από το τ. Υπουργείο Γεωργίας. Σε πρώτη φάση, αφαιρέθηκε η αρμοδιότητα αυτή από τη ΓΓ Δασών και δόθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, με το σκεπτικό ότι ήταν καλύτερα οργανωμένη -και ήταν.
Όμως, το δάσος δεν είναι ένα “αντικείμενο” προς κατάσβεση, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός, του οποίου η “ζωή” είναι αντικείμενο της δασολογικής επιστήμης, κυρίως.
Η γνώση αυτή, είναι κρίσιμος παράγοντας και για την οργάνωση της δασοπυρόσβεσης. Η επιλογή, λοιπόν, να δοθεί η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, πιστεύουμε ότι, πρέπει να είναι πάντα ανοιχτή προς επανεξέταση.
Αντίθετα, η μεταφορά της αρμοδιότητας των δασών, ως ειδικής γραμματείας, στο ΥΠΕΚΑ, θεωρούμε ότι ήταν μια σωστή επιλογή, αφού έτσι το δάσος υπόκειται σε μια ευρύτερη θεώρηση και αντιμετώπιση και όχι ως στενά “παραγωγικός πόρος”.
Η αποκοπή και ξεχωριστή αντιμετώπιση του δάσους από το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον και μια ενιαία χαρασσόμενη περιβαλλοντική πολιτική, θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στη διαχείρισή του. Τα δασικά οικοσυστήματα θα “λειτουργούν” έξω από το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον, ενώ ένας τρίτος, η Πυροσβεστική, θα έχει την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης!
Πέραν των ανωτέρω η διοικητική αναστάτωση που θα προκαλέσει αυτή η αναιτιολόγητη μετακίνηση σε μια φάση που η χώρα οφείλει να επικεντρωθεί στην διοκητική ανόρθωση και εκσυγχρονισμό των δομών της διοίκησης, συνιστά πολιτικό ατόπημα με αρνητικές συνέπειες ακόμα και στον τομέα επιτάχυνσης των επενδύσεων».
Εδώ αυτό το «τομέας επιτάχυνσης επενδύσεων» σηκώνει ελαφρό ξερόβηχα, αν μάλιστα πάρει κανείς υπόψη την αντίθετη άποψη της ΠΟΓΕΔΥ….
« Μιλούν (οι 10) εν γένει για ολοκληρωμένη θεώρηση των περιβαλλοντικών θεμάτων από ένα ενιαίο υπουργείο, στην προκειμένη το κατ΄ όνομα περιβάλλοντος (θέματα νομοθεσίας, αδειοδοτήσεων κ.α.). Προφανώς αναφέρονται στην ολοκληρωμένη θεώρηση που συνετέλεσε στην δυνατότητα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών ακόμη και μέσα σε δάση όπως και την δυνατότητα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας.»
Επισημαίνει η ΠΟΓΕΔΥ :
«επί σειρά ετών ο δασικός μας πλούτος διαφυλάχτηκε γιατί αποτελούσε ζωντανό παραγωγικό κομμάτι της χώρας και δεν αντιμετωπιζόταν μονοσήμαντα ως πάρκο αναψυχής ή οικότοπος ή εσχάτως ως χώρος ανάπτυξης έργων ΑΠΕ»
Η ανακοίνωση των 10 οργανώσεων http://www.econews.gr/2012/08/17/diamarturia-mko-dasi/
Όλο το κείμενο της ΠΟΓΕΔΥ
Οι Γεωτεχνικοί Δημόσιοι Υπάλληλοι
νιώθουν δικαιωμένοι για την υλοποίηση επιτέλους των πάγιων θέσεων τους για έναν
ενιαίο πρωτογενή, περιβαλλοντικό και διατροφικό τομέα. Χρειάστηκαν τρία σχεδόν
χρόνια διάλυσης και παλινωδιών στα δάση, στην αλιεία και στα τρόφιμα για να
αντιληφθεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας ότι οι πειραματισμοί πρέπει να
γίνονται με μέτρο και φυσικά όχι εις βάρος της εθνικής οικονομίας, του
πρωτογενούς τομέα και του περιβάλλοντος της χώρας.
Όσον αφορά στην αρμοδιότητα των δασών
οφείλουμε να εκφράσουμε την έκπληξή μας για την πρωτοφανή ανακοίνωση μη
κυβερνητικών οργανώσεων (με ημερομηνία 13/8/2012 και πρωτόκολλο WWF 245). Το θλιβερό είναι ότι η ανακοίνωση αυτή, για ένα
καθαρά εσωτερικό θέμα, κοινοποιείται και σε μη θεσμικούς για την χώρα φορείς
όπως η κ. Λαγκάρντ αλλά και άλλα «προσφιλή» στον Ελληνικό λαό πρόσωπα. Φαίνεται
ότι οι υπογράφοντες το κείμενο είναι θιασώτες της κηδεμονίας της χώρας μας όχι
μόνο σε οικονομικά θέματα αλλά στο σύνολο της εθνικής κυριαρχίας καθιστάμενοι
έτσι φορείς εκχώρησης εθνικής ανεξαρτησίας.
Το πραγματικά εκπληκτικό είναι ότι οι
φορείς αυτοί φαίνεται να μην έχουν την απαραίτητη μνήμη προκειμένου να κρίνουν
τα πεπραγμένα των δασικών υπηρεσιών υπό τα Υπουργεία Γεωργίας και Περιβάλλοντος,
για τους παρακάτω λόγους:
·
Μιλούν εν γένει για ολοκληρωμένη θεώρηση
των περιβαλλοντικών θεμάτων από ένα ενιαίο υπουργείο, στην προκειμένη το κατ΄
όνομα περιβάλλοντος (θέματα νομοθεσίας, αδειοδοτήσεων κ.α.). Προφανώς
αναφέρονται στην ολοκληρωμένη θεώρηση που συνετέλεσε στην δυνατότητα ανάπτυξης
φωτοβολταϊκών ακόμη και μέσα σε δάση όπως και την δυνατότητα ανάπτυξης
φωτοβολταϊκών σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας. Θεωρούν επιπλέον πως η
έκδοση του ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τις υδατοκαλλιέργειες χωρίς την
προηγούμενη γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας αποτελεί και αυτή μια
από τις εγγυήσεις πάταξης της γραφειοκρατίας μέσα από το ενιαίο υποτίθεται
υπουργείο περιβάλλοντος. Αυτή προφανώς ήταν η ολοκληρωμένη προστασία που
ονειρεύονται οι παραπάνω φορείς οι οποίοι φαίνεται ότι μέσα στα δάση έχουν βρει
ιδανικούς τόπους για ανάπτυξη έργων και δραστηριοτήτων. Στο σημείο αυτό
δηλώνουμε ότι θα ζητήσουμε δικαστική συνδρομή στα πλαίσια ερευνών για τον τρόπο
χορήγησης αδειών ΑΠΕ σε προστατευόμενες εκτάσεις, δασικές ή γεωργικές
·
Μιλούν
για περιπλοκή στην διαχείριση και διοίκηση του δικτύου προστατευόμενων περιοχών
Natura 2000 σαν να μην γνωρίζουν ότι οι φορείς διαχείρισης λειτουργούν με το
ίδιο ουσιαστικά καθεστώς από την εποχή που τα δάση υπάγονταν στο Υπουργείο Αγρ.
Ανάπτυξης & Τροφίμων. Μήπως θεωρούν ότι τα τελευταία αυτά χρόνια η
λειτουργία των φορέων αυτών βελτιώθηκε τόσο πολύ; Μήπως έχουν ασχοληθεί τόσο
ενεργά με το γεγονός ότι οι φορείς αυτοί με εντολές της τρόικας, στην οποία
κοινοποιούν την ανακοίνωσή τους, οδεύουν προς κατάργηση; Μήπως δεν θεωρούν
γραφειοκρατία το γεγονός ότι για το ίδιο αντικείμενο συνυπάρχουν ουσιαστικά δύο
υπηρεσίες, φορείς και δασαρχεία;
·
Μιλούν
για υποβάθμιση της δυνατότητας περιβαλλοντικά βιώσιμης ανάπτυξης της
πρωτογενούς παραγωγής στα δάση. Είναι αυτές οι λογικές που όλες τις
προηγούμενες δεκαετίες συνετέλεσαν, με θέσπιση γραφειοκρατικών εμποδίων όπως
για παράδειγμα η απαίτηση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων για διάνοιξη απλού
δασικού δρόμου, στην απομάκρυνση οποιαδήποτε παραγωγικής δραστηριότητας από τα
δάση. Αλήθεια είναι σε θέση να μας πουν αν η κτηνοτροφία περιλαμβάνεται στα
πλαίσια της βιώσιμης πρωτογενούς παραγωγής στα δάση; Την ίδια βέβαια στιγμή
είναι οι ίδιοι φορείς που αγνοούν ότι η πρωτογενής παραγωγή είναι ένα ενιαίο
κομμάτι που δεν μπορεί να διασκορπίζεται, ξεχνούν δε πως επί σειρά ετών ο
δασικός μας πλούτος διαφυλάχτηκε γιατί αποτελούσε ζωντανό παραγωγικό κομμάτι
της χώρας και δεν αντιμετωπιζόταν μονοσήμαντα ως πάρκο αναψυχής ή οικότοπος ή
εσχάτως ως χώρος ανάπτυξης έργων ΑΠΕ
·
Μιλούν
οι φορείς για θέματα περιβάλλοντος σαν αυτά να αποτελούν διοικητικά στεγανά,
αποκλειστική αρμοδιότητα του κατ’ όνομα υπουργείου περιβάλλοντος. Τους
αναφέρουμε πως και η γεωργία συντελεί στην ανάπτυξη του περιβάλλοντος, θετικά ή
αρνητικά, μήπως πρέπει και αυτή να μεταφερθεί στο υπουργείο περιβάλλοντος; Εδώ
πρέπει να αναφερθεί το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών χωρών όπου αγροτική ανάπτυξη
και περιβάλλον συνυπάρχουν κάτω από το ίδιο υπουργείο, όπως στην Κυπριακή
Δημοκρατία. Οι υπογράφοντες φορείς όμως θεωρούν πιο φυσιολογικό το φυσικό
περιβάλλον να αποτελεί τον φτωχό συγγενή ενός υπουργείου της χωροταξίας, των
ΑΠΕ ή των υδρογονανθράκων, αφού αυτό κατέληξε να είναι το πολυδιαφημισμένο από
τον Γ. Παπανδρέου Υπουργείο
Περιβάλλοντος αλλά και Ενέργειας αλλά και Χωροταξίας. Μιλούν μάλιστα για
οπισθοδρόμηση σαν μέχρι πριν τρία χρόνια να μην συνεργάζονταν αρμονικά με την
Γενική Διεύθυνση Δασών του Υπ.Α.Α.Τ.. Το ενδιαφέρον τους για αναβάθμιση των
δασικών υπηρεσιών στα πλαίσια του Υπουργείου Περιβάλλοντος είναι όψιμο, είχαν
τρία ολόκληρα χρόνια να παλέψουν την άποψή τους αυτή
·
Τέλος
μιλούν για πράσινο ταμείο και για το ποιος θα πρέπει να διαχειριστεί το χρήμα.
Προφανώς αυτή η διαχείριση είναι για κάποιους σημαντική και όχι η διασφάλιση
ότι τα χρήματα των δασών δεν θα πάνε για κατασκευές βιολογικών καθαρισμών από
δημάρχους, ενασχόληση με αστικά αυθαίρετα κτίσματα αλλά αποκλειστικά για δασική
ανάπτυξη. Αλήθεια πόσοι από αυτούς διαμαρτυρήθηκαν όταν τα λεφτά για
αποψιλώσεις δασών πέρασαν στους δήμους οι οποίοι στην συντριπτική πλειοψηφία
δεν απασχολούν δασολόγους; Μήπως ξέρουν αν τα λεφτά αυτά δίνονταν για τα δάση;
Το μείζον είναι πως θα λέγεται το ταμείον και ποιος θα το διαχειρίζεται;
Τέλος και επειδή όλη αυτή η εκστρατεία
βρίσκει προώθηση από συγκεκριμένο κανάλι και επειδή ο ιδιοκτήτης του εκτός από
περιβαλλοντικές, ως φαίνεται, ανησυχίες έχει και αθλητικές τον συμβουλεύουμε να
ρίξει το βάρος στις δεύτερες και να αφήσει τα δάση στους αρμόδιους επιστήμονες
γεωτεχνικούς δασολόγους. Όσο για μεμονωμένους κοινοβουλευτικούς που την
προηγούμενη τριετία διέλυσαν τις δομές του πρωτογενή τομέα και του
περιβάλλοντος και σήμερα αντιδρούν στο νοικοκύρεμα για να μην σταματήσει η ασυδοσία,
οι σπατάλες και η εξυπηρέτηση συμφερόντων, τους συνιστούμε να μελετήσουν
προσεκτικά την διαδρομή του Τσοχατζόπουλου ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου