ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ
κοίταξε κλεφτὰ ἔξω ἀπὸ τὸ παράθυρο ἐνῷ παρατηροῦσε μὲ ὑγρὸ
στόμα τὰ σουτζουκάκια ἀπὸ τὸ ἀγαπημένο του σάϊτ τοῦ
οἰνομαγειρείου. Ἦταν ἕνα ἄπιαστο ὄνειρο γι' αὐτόν. Δὲν εἶχε
οὔτε τὰ χρήματα γιὰ νὰ παραγγείλει ἕνα τέτοιο φαΐ ἀλλὰ οὔτε καὶ
τὴ δυνατότητα νὰ πετάξει ὣς τὸ Ἡράκλειο γιὰ νὰ τὸ γευτεῖ.
Σέρφαρε λίγο γιὰ φτηνὰ ἀεροπορικά, ἀλλὰ ἦταν χωρὶς
ἐπιστροφή. Τότε σκέφτηκε πὼς θὰ μποροῦσε νὰ χτίσει μιὰ παράγκα
στὰ δυτικὰ τῆς κρητικῆς μεγαλούπολης. Ἀμέσως μετὰ ὅμως
ἀποθαρρύνθηκε ἀπὸ μία εἴδηση ποὺ ξεπετάχτηκε ἀπὸ ἕνα ἀκρινὸ
παράθυρο τοῦ ἔξυπνου διαδικτύου: Όλες οἱ ἰδιοκτησίες πλέον θὰ
ἦταν ψηφιοποιημένες. Ἡ ἀλήθεια πονάει. Ἀλλά εἶναι λάτρης
της.
Ὁ Καραγκιόζης πεινάει, ὅμως ἀντὶ νὰ ἀγοράσει πανάκριβη
φέτα, προτιμᾶ νὰ πληρώνει τὴ μηνιαία συνδρομή τοῦ ἴντερνετ ποὺ
τὴ χρειάζονται καὶ τὰ παιδιά του, τώρα ποὺ μεγάλωσαν κι ὅσο νὰ
πεῖς δὲν θέλουν νὰ μείνουν πίσω ἀπὸ τοὺς συμμαθητές τους στὸ
Τεχνικό. Μόνο ἡ Ἀγλαΐα ἀμέριμνη τοὺς ἀγναντεύει ἀπὸ τὸ βάθος
τοῦ δωματίου σὰν εἰκόνα ἀπὸ τὰ παλιά, γιαγιὰ πιὰ στὰ χρόνια, να
ξεροσταλιάζουν φωταγωγημένοι μπροστὰ στὴν ὀθόνη. Πάλι
φασολάδα, δόξα τῷ Θεῷ, σταυροκοπήθηκε.
Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.
Δημήτρης Τούλιος (Πάτρα, 1966). Εἶναι κατ’ ἐπάγγελμα
ἐκπαιδευτικὸς ἀλλὰ καὶ ἐπινοητὴς ἱστοριῶν καὶ ποιημάτων.
Ἔχει πολλὲς συμμετοχὲς σὲ διάφορες ἀνθολογίες ποίησης καὶ
διηγήματος καθὼς καὶ τὴν ἐκπόνηση δύο ἐξωφύλλων βιβλίων στὸ
ἐνεργητικό του. Τὸ ποιητικό του βιβλίο Παθητικὸ κάθισμα
κυκλοφορεῖ ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Χαραμάδα τὸ 2016. Στὰ σκαριὰ καὶ δύο
θεατρικά. Δύο παιδιὰ τοῦ δίνουν κουράγιο γιὰ τὸ δρόμο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου