Νέα Ρυθμιστική Απόφαση για το κυνήγι: Μια πρωτοφανής οπισθοδρόμηση!

 

17.08.2023     Η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία αποδοκιμάζει έντονα τη νέα Ρυθμιστική Απόφαση για το κυνήγι και πλέον ανησυχεί σοβαρά για τις προθέσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για τη βιοποικιλότητα μετά από αυτό το ιστορικό πισωγύρισμα. Με την Απόφαση που εκδόθηκε χθες, 16 Αυγούστου, το ΥΠΕΝ όχι μόνο αγνόησε τις τεκμηριωμένες προτάσεις της Ελληνικής ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ Εταιρείας και άλλων περιβαλλοντικών φορέων, αλλά ενέδωσε σε πρωτοφανή βαθμό στις απαιτήσεις της κυνηγετικής συνομοσπονδίας. Σε μια άνευ προηγουμένου οπισθοδρόμηση, η νέα Ρυθμιστική επιτρέπει το κυνήγι όλων των θηρεύσιμων υδρόβιων πουλιών μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου! Με άλλα λόγια, ενώ με την προηγούμενη Απόφαση τα υδρόβια πουλιά μπορούσαν να κυνηγηθούν μέχρι τις 31/1, με μόνη εξαίρεση το κυνήγι τριών ειδών (Φαλαρίδα, Σφυριχτάρι και Ψαλίδα) μέχρι τις 10/2, πλέον όλα τα υδρόβια θα θηρεύονται μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαημέρου του Φεβρουαρίου. Το πρόβλημα που προκαλείται εξαιτίας της παράτασης της ημερομηνίας λήξης είναι σοβαρό διότι εκείνη την εποχή τα υδρόβια πουλιά έχουν εισέλθει στη φάση της προ-αναπαραγωγικής μετανάστευσης και το κυνήγι έχει πολύ δυσμενείς επιπτώσεις σε αυτά τα είδη. Το δεύτερο σοβαρότατο θέμα αφορά στο παγκοσμίως απειλούμενο Τρυγόνι, η παύση της θήρας του οποίου είναι απολύτως απαραίτητη, προκειμένου να συμβάλει και η χώρα μας στη διεθνή προσπάθεια για την ανάκαμψη του άλλοτε κοινού αυτού είδους, του οποίου οι πληθυσμοί μειώνονται πλέον ραγδαία. Ωστόσο, η φετινή Ρυθμιστική Απόφαση είναι μια «φωτοτυπική» επανάληψη των όσων προέβλεπε η περσινή, επιτρέποντας την ίδια ημερήσια και συνολική κάρπωση (δηλαδή 6 Τρυγόνια ανά κυνηγό ανά ημερήσια έξοδο και συνολικά ετήσιο εθνικό όριο κάρπωσης 120.000 Τρυγόνια!). Υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει προβεί σε ισχυρές συστάσεις για παύση της θήρας του Τρυγονιού σε όλα τα Κράτη Μέλη προκειμένου να διασφαλιστεί η επιβίωση και ανάκαμψη του είδους που παρουσιάζει πτωτική τάση της τάξης του 33% από το 2000 στον κεντροανατολικό μεταναστευτικό διάδρομο στον οποίο ανήκει και η Ελλάδα. Βλέπουμε λοιπόν ότι τώρα που η επιβίωση του Τρυγονιού βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, το ΥΠΕΝ επιλέγει να προβεί σε ένα ακόμα βήμα προς την εξαφάνισή του. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η νέα Ρυθμιστική Απόφαση επεκτείνει και το κυνήγι των κοτσυφιών μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, σε μια περίοδο που τα πουλιά αυτά έχουν ήδη φωλιές σε πολλά μέρη της Ελλάδας! Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ και συγκεκριμένα του Υπουργού Θεόδωρου Σκυλακάκη, είναι εντελώς αποθαρρυντικά. Σημειώνεται ότι η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ, πέρα από τις απόψεις που ούτως ή άλλως υποβάλει κάθε χρόνο ενόψει της έκδοσης της Ρυθμιστικής, επισήμανε στον ίδιο τον Υπουργό με δύο κατεπείγουσες επιστολές, την αδήριτη ανάγκη αφενός για την προσωρινή απαγόρευση της θήρας του Τρυγονιού και αφετέρου για την ενιαία λήξη των κλιμακωτών ημερομηνιών για τα υδρόβια στις 31 Ιανουαρίου. Με αυτήν τη Ρυθμιστική Απόφαση, ο Υπουργός κάνει ένα κάκιστο «ντεμπούτο» και προβαίνει σε ένα σοβαρότατο ατόπημα, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει διμερή διάλογο (EU Pilot) με την Ελληνική Δημοκρατία και βρίσκεται ένα βήμα πριν κινήσει προδικαστική διαδικασία εναντίον της Ελλάδας για τον τρόπο με τον οποίο ασκείται το κυνήγι στη χώρα μας.     Κατέβασμα σχετικού οπτικού υλικού από ΕΔΩ Σημειώσεις για τους συντάκτες: * Η δυνατότητα άσκησης της θήρας των πουλιών εντός του Φεβρουαρίου, ήταν και παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα, καθώς συμπίπτει με την προαναπαραγωγική (προγαμιαία) μετανάστευση για κάποια είδη και άρα, ενέχει μεγάλο κίνδυνο για αυτά, λόγω της όχλησης και της σύγχυσης. Γι’ αυτό και η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ έχει επανειλημμένα προτείνει την ενιαία ημερομηνία λήξης στις 31 Ιανουαρίου. * Το Τρυγόνι παρουσιάζει συνολική μείωση, με τους πληθυσμούς του να μειώνονται στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών που αυτό απαντάται. Χαρακτηρίζεται πια ως «Τρωτό» σύμφωνα με την IUCN σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και ως «Τρωτό» στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι το είδος αυτό αντιμετωπίζει υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης από το φυσικό περιβάλλον στο μεσοπρόθεσμο μέλλον, όπως επίσης και τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί ως «Κινδυνεύον» εάν δεν υλοποιηθούν στοχευμένα μέτρα τα οποία θα οδηγήσουν στη βελτίωση της επιβίωσής του. Η Ρυθμιστική Απόφαση του 2022-2023, προέβλεπε μια μείωση του ορίου της ετήσιας κάρπωσης στα 120.000 Τρυγόνια, ομολογώντας έτσι την ύπαρξη του προβλήματος χωρίς όμως να το αντιμετωπίζει. Η «φωτοτυπική» επανάληψη των περσινών ορίων για το Τρυγόνι, στη φετινή Ρυθμιστική Απόφαση, αντίκειται στο Διεθνές Σχέδιο Δράσης του Τρυγονιού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το οποίο προτείνει ως μέτρο για την ανάκαμψη του είδους την προσωρινή απαγόρευση θήρευσης (hunting moratorium) του είδους για περίοδο τεσσάρων (4) ετών. * Η μοναδική σχετική μελέτη που έχει εκπονηθεί για τα θηρεύσιμα υδρόβια πουλιά έγινε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το 2008 και αποδεικνύει ότι η μετανάστευση των πουλιών αυτών ξεκινά κατά τον μήνα Ιανουάριο. Η μελέτη των Καζαντζίδη Σ. και Μ. Νοίδου είναι διαθέσιμη εδώ *Η πρώτη επιστολή της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ είναι διαθέσιμη εδώ, και η δεύτερη, την οποία συνυπογράφει το WWF Ελλάς είναι διαθέσιμη εδώ     Περισσότερες πληροφορίες: Μαρτίνος Γκαίτλιχ, Υπεύθυνος θεμάτων Περιβαλλοντικής Πολιτικής | Τηλ. 210 8227937, εσωτ. 110 | mgaethlich@ornithologiki.gr Γεωργία Αλεξοπούλου, Υπεύθυνη Επικοινωνίας & Τύπου | Κιν. 6943 563666 | galexopoulou@ornithologiki.gr

Η παύση της θήρας του Τρυγονιού είναι απολύτως απαραίτητη, προκειμένου να συμβάλει και η χώρα μας στη διεθνή προσπάθεια για την ανάκαμψη του άλλοτε κοινού αυτού είδους. Ωστόσο, η φετινή Ρυθμιστική Απόφαση είναι μια «φωτοτυπική» επανάληψη των όσων προέβλεπε η περσινή, επιτρέποντας την ίδια ημερήσια και συνολική κάρπωση). Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η νέα Ρυθμιστική Απόφαση επεκτείνει και το κυνήγι των κοτσυφιών μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, σε μια περίοδο που τα πουλιά αυτά έχουν ήδη φωλιές σε πολλά μέρη της Ελλάδας! Δυστυχώς, τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ και συγκεκριμένα του Υπουργού Θεόδωρου Σκυλακάκη, είναι εντελώς αποθαρρυντικά.