Ορυκτολογικό Μουσείο Λαυρίου

 

του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 6.5.23

Πολλές φορές σκέπτομαι πως το πολεοδομικό συγκρότημα των Αθηνών έχει ανάγκη από  μια  «δίδυμη» μικρή  πόλη,  που να της θυμίζει το παρελθόν της. Το Λαύριο είναι μια τέτοια πόλη : Γιατί περιστοιχίζεται από δάση , που αναπτύσσονται ύστερα από αλλεπάλληλους τραυματισμούς  . Γιατί έχει έναν υπέροχο θαλασσινό ορίζοντα, όπου διαπρέπει η Μακρόνησος, με  τα ερείπιά της να  αχνοφαίνονται . Γιατί έχει ένα αρχαίο θέατρο μοναδικό, το  αρχαιότερο όλων, που  το γνώρισα σε κατάσταση διάλυσης αλλά ημι –αναστηλώθηκε, και στο πίσω μέρος με μια οξυγώνια κατασκευή δίνει ένα δείγμα της Μυκηναϊκής τάξης πραγμάτων  που κυριάρχησε στην Ελλάδα κάποιους χρόνους... Γιατί  μπαίνοντας στην πόλη συναντάς σπίτια εργατικά αλλά τώρα βαμμένα και περιποιημένα, όπως επίσης συναντάς τους φοίνικες – πάντα ευσταλείς  παρά την ασθένεια τους. Στην είσοδο της πόλης  είναι  ο αδριάντας του  Ιταλού  επιχειρηματία Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρι, με την προβληματική  παρουσία του στην αρχή  της δεκαετίας του 860 ,  που αφαιρέθηκε αλλά   επανατοποθετήθηκε  ,   μάλιστα δεν έλειψε και η ονομασία κάποιου ορυκτού ως «Σερπιερίτη». Το λιμάνι πάντοτε  εντυπωσιακό , ενώ η πόλη σφύζει  από εστίες αναψυχής, με το  ταβερνοχώρο να  έχει  καταλάβει την παλιά ψαραγορά ,το δημαρχείο να  επικουρείται από ένα άγαλμα αφιερωμένο στην Μακρόνησο , τα σπίτια να είναι τα περισσότερα ανακαινισμένα – με νεοκλασικό ύφος.

Το μέρος  όμως όπου είναι έγκλειστοι οι θησαυροί της πόλης είναι το Ορυκτολογικό Μουσείο. Το Μουσείο που ξεκίνησε από 550 περίπου ευρήματα και έφτασε τα 3200,   που δόθηκαν από  πολίτες στην Εταιρεία Λαυρεωτικών Σπουδών, που είναι ονειρώδη, είναι πολλαπλώς διακοσμητικά, είναι κοσμήματα με την κυριολεξία της λέξης. Στο χώρο του σε υποδέχεται το λιτό άγαλμα  του Ανδρέα Κορδέλλα, που πρώτος κίνησε τα νήματα για την εκμετάλλευση των μεταλλευτικών θησαυρών.  Βέβαια ο χώρος της έκθεσής αυτών των θησαυρών  είναι ασήμαντος,  με το ζόρι υποδέχεται 8-9 ανθρώπους – ενώ ανάλογος από την άποψη της ασημαντότητας είναι και ο χρόνος που το μουσείο είναι ανοικτό : Συνολικά 6 ώρες τη βδομάδα !

Στη τρέχουσα περίοδο  έχουμε και την  αποχή από τα καθήκοντα του προσωπικού των κρατικών μουσείων, λόγω της εφαρμογής του επαίσχυντου νόμου 5021, που θέλει τα μουσεία ΝΠΔΔ : Να ένας τρόπος για να δηλώνουν οι κυβερνώντες  πόσο λίγο τους  ενδιαφέρει ο πολιτισμός…..