Σά­δι Ἄμ­ρο Ρον­τρίγ­κεθ : Πυ­ρο­τε­χνή­μα­τα

ΔΕΝ ΑΡΓΗΣΕ ΠΟΛΥ νὰ τὴν ξα­να­δεῖ, κά­που ἕ­να μῆ­να. Δὲν ἄν­τε­ξε τὴν ἀ­που­σί­α της, τὸ ἄ­δει­ο τους κρε­βά­τι. Ζή­τη­σε συγ­γνώ­μη γιὰ τὴ­ν ἀρ­γο­πο­ρί­α, ἀλ­λὰ ἐ­κεί­νη ἤ­δη ἤ­ξε­ρε ὅ­τι ὁ χρό­νο­ς κρα­τά­ει πιὸ πο­λύ ἀ­π’ τὴ ζω­ή. Τοῦ μί­λη­σε γιὰ τὸ ἀ­νο­λο­κλή­ρω­το τῆς ὕ­παρ­ξής της μα­κριά του, γιὰ τὸ πῶ­ς με­λαγ­χο­λοῦ­σε τὶ­ς νύ­χτε­ς ποὺ τὸ ἀ­γέ­ρι τῆς ἔ­φερ­νε τὴν ἠ­χῶ ἀ­πὸ τὰ τουμ­πε­λέ­κια καὶ τὰ δυ­να­τὰ στὴ γῆ βή­μα­τα τῶν γα­μή­λι­ων χο­ρῶν. Θυ­μή­θη­καν τὸν λα­χα­νό­κη­πο μὲ τὶς ἀ­μυ­γδα­λι­ὲς ὅ­που κοι­τα­χτή­κα­νε μι­κρὰ παι­διά, τὸν κρυ­φό τους ἔ­ρω­τα ἀ­νά­με­σα στὶς ἐ­λι­ὲ­ς χρό­νια ἀρ­γό­τε­ρα, τὰ φι­λιὰ τὸ πρω­ὶ μὲ γεύ­ση μύρ­το καὶ ἄ­ζυ­μο ψω­μί, τοὺς δια­ρκεῖς πο­λέ­μους ποὺ δὲν τέ­λει­ω­ναν πο­τέ, τὴ­ν ἀ­νοι­ξι­ά­τι­κη μυ­ρω­διὰ τῆς πορ­το­κα­λιᾶς ποὺ δὲν ὑ­πάρ­χει πιά, καὶ τοὺς γιούς, ἐγ­γό­νια καὶ δι­σέγ­γο­να. Εἶ­χε δί­κιο ἐ­κεί­νη: τώ­ρα ὅ­λα μοιά­ζουν δι­α­φο­ρε­τι­κά. Ἔ­πε­σε σι­ω­πὴ καὶ ξαφ­νι­κὰ ἐ­λα­φρὲς σει­σμι­κὲς δο­νή­σεις, πά­λι. Τυ­λιγ­μέ­νο­ς ὁ κα­θέ­νας στὸ λευ­κό του σεν­τό­νι, οἱ Πα­λαι­στί­νιοι ἐ­ρα­στὲ­ς φαν­τά­ζον­ται, ἀ­πὸ τὸν τά­φο τους, ἕ­ναν φω­τι­σμέ­νο οὐ­ρα­νό ἀ­πὸ πυ­ρο­τε­χνή­μα­τα, τὸν βομ­βαρ­δι­σμέ­νο οὐ­ρα­νὸ τῆς Γά­ζας. Δὲν φο­βούν­ται: ξέ­ρου­ν πὼ­ς τί­πο­τε πιὰ δὲν μπο­ρεῖ νὰ τοὺς χω­ρί­σει. Πηγή: ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ, πρώτη δημοσίευση Σάδι Ἄμρο Ροντρίγκεθ (Μαδρίτη 1980). Σπούδασε Κλασικὴ Φιλολογία στὸ Πα­νε­πιστήμιο Complutense τῆς Μαδρίτης. Ἔζησε κατὰ καιροὺς στὴν Ἑλ­λά­δα καὶ τώρα δι­δά­σκει νέα ἑλληνικὰ στὸ Διδασκαλεῖο Ξένων Γλωσσῶν τῆς Μά­λαγα (Escuela Oficial de Idiomas de Málaga.