H πόλις είναι εισόδημα…

Του Γιάννη Σχίζα*

Αυγή 24.2.23

 

Ο  Harvey  θεωρεί σαν «πραγματικό εισόδημα»  πλην του  οικονομικού  όλους  τους παράγοντες  που καθορίζουν την ζωή των ανθρώπων  στη πόλη,  όπως είναι το περιβάλλον με τη ευρύτερη  έννοια -  και μάλιστα το περιβάλλον στην κινητική του διάσταση :  Λόγου χάρη  η ευχέρεια και ο χρόνος πρόσβασης  του εργαζόμενου στην εργασία.  Μέσα στην έννοια του «πραγματικού εισοδήματος» συμπεριλαμβάνονται οι ελεύθεροι χώροι, συμπεριλαμβάνεται η διαθεσιμότητα  για πεζούς,  ο εικαστικός χαρακτήρας της πόλης ή αντίθετα ο βανδαλισμός των επιφανειών  της.

 Όμως πλησιάζουμε στις εκλογές και  η  πλειοψηφία του πληθυσμού έχει να αντιμετωπίσει  οξύτατα οικονομικά   προβλήματα : Από τη μια πλευρά η ακρίβεια , από την άλλη οι συντάξεις που παραμένουν χονδρικά στα ίδια επίπεδα, οι χαμηλοί μισθοί, οι  πλειστηριασμοί, η απειλή του  χρέους, τα υψηλά κόστη για την ανατροφή των παιδιών και για την υγεία, οι αγρότες που πληρώνουν μεγάλα έξοδα  παραγωγής  και οι κτηνοτρόφοι που σκέπτονται να κάνουν διακοπές για πάντα – έτσι είχα επιγράψει ένα άρθρο μου , «Κτηνοτρόφος τουρίστας», σε απομίμηση του παλιού  γνωμικού «Αλβανός τουρίστας»….

Ο πειρασμός να στηθούν προεκλογικά  προγράμματα αποκλειστικά και μόνο στα «οικονομικά στοιχεία» είναι μεγάλος, άσχετο από το αν τα προγράμματα συνήθως γίνονται  κουρελέ στοιχεία μιας μηχανής ανακύκλωσης.

Το  «πραγματικό εισόδημα» είναι το κοινόχρηστο εισόδημα,  η  δε   διαμάχη ανάμεσα στα  στοιχεία του «κοινόχρηστου» εισοδήματος και σ’ αυτά του ατομικού εισοδήματος είναι  σαφής : Οι χαμηλοεισοδηματίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις οικονομικές συνθήκες , επομένως είναι δύσκολο  το  να ενδιαφερθούν για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την τσέπη τους. Από την άλλη πλευρά η «μεσαία τάξη» έχει οπωσδήποτε συμφέρον και λόγο απέναντι στα στοιχεία ποιότητας ζωής : Είναι η τάξη που μπορεί να δείξει ενδιαφέρον  για την αισθητική, για τα πεζοδρόμια που καταλαμβάνονται από καθίσματα, για τους ελεύθερους χώρους,  για τα ρέματα της πόλης. 

Ας ελπίσουμε ότι σ’ αυτές τις εκλογές το ενδιαφέρον θα καταλάβουν  μεικτά ζητήματα και οι μονομάχοι θα «σφαχτούν» όχι μόνο για τα ζητήματα που σφάζονται, αλλά και για άλλα, λιγότερο σημαντικά στην ατζέντα του λαού . Λόγου χάρη στα ζητήματα των κλαδεύσεων των δέντρων, που πετσοκόβονται από τις δημαρχιακές αρχές για ψύλλου πήδημα – αν δεν  κρύβουν  εταιριούλες που θέλουν να κάνουν σαματά με την εμφάνισή τους… 

 *Η φωτογραφία είναι του Νίκου Χαλκιόπουλου