Η
υπόθεση της ταινίας :
Ο πλανόδιος μανάβης Νίκος Αναστασίου με τη γυναίκα του Σοφία, κάνουν το ίδιο δρομολόγιο από τη δεκαετία του
1980, κάθε εβδομάδα σε όλη τη διάρκεια
του χρόνου! Τα τελευταία χρόνια στο
δρομολόγιο βοηθάνε και τα δυο τους παιδιά, ο Κώστας και ο Θύμιος. Ξεκινώντας από τα Τρίκαλα ο Νίκος και η
οικογένειά του επισκέπτονται τα εγκαταλειμμένα χωριά της νοτιοδυτικής Πίνδου,
σε μία διαδρομή 75 χιλιομέτρων Η ταινία (Διεύθυνση φωτογραφίας:
Χάρης Φάρρου, Μοντάζ :
Αποστόλης Αγρογιάννης, ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 82')παρακολουθεί
το δρομολόγιο τους στις τέσσερις εποχές του χρόνου. . .
Η οικογένεια αυτή δεν είναι απλά έμποροι
μαναβικής αλλά κυρίως η μοναδική σταθερή
επικοινωνία των κατοίκων τους με τον πολιτισμό και τον έξω
κόσμο. Ένα "δούναι και λαβείν"
διαφορετικό, που πυροδότησε την ιδέα του ντοκιμαντέρ. Ο σκηνοθέτης είδε ότι "αυτό που συμβαίνει με τον μανάβη και
τους κατοίκους της Πίνδου δεν είναι μια
απλή πράξη αγοροπωλησίας αλλά ουσιαστικά μια πράξη ανθρώπινης επικοινωνίας»..
Η ταινία (« μάθημα ζωής
πραγματικά απολαυστικό» «ένα διαρκές παρόν» κατά τον σκηνοθέτη, έχει πάρει το βραβείο κοινού για ελληνική
ταινία άνω των 45 λεπτών στο 15ο
Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, η δε προβολή της θα συνεχιστεί από το Σεπτέμβριο
στις αίθουσες…
ΣΧΟΛΙΟ
ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ :
Κάποτε η αγορά δεν είχε προσλάβει – λόγω του μικρού
μεγέθους της – τα απωθητικά και διχαστικά χαρακτηριστικά που έχει σήμερα.
Επίσης, ο «μανάβης» ως πωλητής ζαρζαβατικών ήταν κάτι αδιανόητο, σε αγροτικές
κοινωνίες πλουραλιστικής παραγωγής και αντιπραγματισμού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου