Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού και «αστικός αναδασμός»….

Μια φορά κι έναν καιρό η λέξη «πάρκο» - στην ελληνική σημειολογία τουλάχιστον -  επιφυλασσόταν αποκλειστικά και μόνο για πράσινες εκτάσεις με κάθε είδος βλάστησης.  Τότε μάλιστα οι προτάσεις για «παρκοποίηση» κάποιων ακραιφνών δασών του περιαστικού χώρου(π.χ του Υμηττού), προκαλούσαν αντιδράσεις σ’ εμάς τους οικολογίζοντες, γιατί η έννοια του «πάρκου» είχε συνδυαστεί με  τεχνητές διατάξεις φυτών, με μεγάλες επεμβάσεις στο χώρο και  με άρση της φυσικότητάς του….

Αυτά ίσχυαν στις αρχές της δεκαετίας του 80, όμως μετέπειτα άρχισε να εισβάλλει μια διευρυμένη έννοια περί πάρκου . Τότε άρχισαν  να ονοματίζονται  κάποιες εγκαταστάσεις ως   «βιομηχανικά πάρκα», «βιοτεχνικά πάρκα» ή  «πάρκα ταφής»(!) -  υποκαθιστώντας   δόκιμους όρους όπως «βιομηχανική ζώνη», «βιομηχανική περιοχή», «νεκροταφείο» κλπ…

Με βάση αυτή την επιφύλαξη όσον αφορά τη «μοντέρνα» και πραξικοπηματική  νοηματοδότηση του όρου «πάρκο», και παραμένοντας πάντα μέσα στα πλαίσια του ελληνικών σημασιοδοτήσεων, θα είχα όλη τη καλή διάθεση να θεωρήσω την πρόταση του «Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού»  ως πρόταση  που ΔΕΝ συνιστά απλή ιδέα  «πρασινίσματος» , αλλά υποστήριξη ενός  πολυλειτουργικού  μορφώματος  με ήπιες  χρήσεις.  Διαβάζοντας όμως την «Ανοιχτή Επιστολή για την «αξιοποίηση» - ξεπούλημα του Ελληνικού, Προς τα πολιτικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού», που απευθύνει η   ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ , πείσθηκα ότι η Επιτροπή εμμένει πρωτίστως στην ιδέα μιας μεγάλης έκτασης πρασίνου στην άκρη του λεκανοπεδίου, την οποία και   διανθίζει   με κάποιες πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες.

Καταρχήν η ιδέα ενός  Μητροπολιτικού Πάρκου στο Ελληνικό «για χρήση όλων των πολιτών του λεκανοπεδίου» (κατά πως λέει η επιστολή), είναι τόσο παρήγορη για τους κατοίκους των Πατησίων,  όσο η αναγγελία της δενδροφύτευσης της Πίνδου…Κατά δεύτερο λόγο η ιδέα αυτή , που δεν είναι ιδιαίτερα φτηνή ακόμη και με τις πιο μετριοπαθείς εκδοχές πρασινίσματος,   δρα ανταγωνιστικά με άλλες εκκρεμείς  αναπλάσεις μεγάλων χώρων,  που βρίσκονται στη καρδιά του αστικού σχηματισμού – όπως είναι ο Ελαιώνας ή τα Τουρκοβούνια – ή που βρίσκονται σε ανάλογη απόσταση αλλά είναι  «φτασμένοι»  και ποιοτικά υπέρτεροι από την άποψη της φύσης και του Πολιτισμού (Δάσος Τατοίου).

 Η ιδέα της χρήσης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού ως χώρου δημόσιου, με ήπιες χρήσεις , με τη λογική της εξυπηρέτησης υπερτοπικών αναγκών και μάλιστα  με τη λογική του αστικού αναδασμού, με βάση την οποία  π.χ μια παιδαγωγική χρήση (Γυμναστική Ακαδημία Δάφνης)  θα μπορούσε να εγκατασταθεί στο Ελληνικό αφήνοντας το χώρο της συνοικίας της  Δάφνης ελεύθερο, τέθηκε  από τον υποφαινόμενο  από τις αρχές της απομάκρυνσης του αεροδρομίου   . Όμως αυτή η ιδέα δεν ευδοκίμησε, υπό το κράτος των  «πράσινων πλειοδοσιών»  και του τοπικισμού, παρεμποδίζοντας ουσιαστικά τον υπεύθυνο κοινωνικό διάλογο που θα αναδείκνυε  νέες μορφές αξιοποίησης του Ελληνικού, χωρίς άρση του  δημόσιου χαρακτήρα του, με το ελάχιστο δυνατό τσιμέντο, με μεγιστοποίηση της λειτουργικότητάς του για  εκπαιδευτικές διαδικασίες. .  Το μόνο νέο στοιχείο που προέκυψε έκτοτε, από τις αρχές της χιλιετίας, είναι η ιδέα της αγροτικής αξιοποίησης τμήματος του Ελληνικού : Πράγματι αυτή η ιδέα θα προσέδιδε  νέα λειτουργικότητα στο χώρο,  θα απέφερε έσοδα και μια άλλη αισθητική ποιότητα . Μάλιστα σε συνδυασμό με τη δημιουργία κάποιων μουσειακών χώρων και ορισμένων ψυχαγωγικών διευκολύνσεων(εστιατόρια), θα μπορούσε να  οδηγήσει στην οικονομική αυτοτέλεια του όλου σχήματος και στην αποφυγή αφαιμάξεων του προϋπολογισμού…

Για την υπόθεση του Ελληνικού δες

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/03/blog-post_22.html

Ακολουθεί η «Ανοικτή επιστολή» της Επιτροπής Αγώνα προς όλα τα πολιτικά κόμματα  

 Σε λίγες μέρες ο ελληνικός λαός καλείται να εκλέξει μια νέα Κυβέρνηση. Όλοι όσοι διεκδικούν την ψήφο μας ισχυρίζονται ότι στόχος τους είναι να αλλάξουν τη σημερινή άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας και του λαού και να μας οδηγήσουν στην «ανάπτυξη» και στην ευημερία. Δεν είναι ωστόσο δυνατόν να επιδιώκουμε την ανάπτυξη της χώρας, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία και τη δημόσια γη, υποβαθμίζοντας το αστικό, φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, αδιαφορώντας για την ιστορία αυτής της χώρας και αυτού του λαού.

Η περίπτωση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού είναι χαρακτηριστική: Οι μέχρι σήμερα κυβερνώντες μιλούν για «αξιοποίηση» του χώρου, προωθώντας το ξεπούλημα - παραχώρηση σε ιδιώτες 6.204 στρ, στα οποία συμπεριλαμβάνεται εκτός από το πρώην αεροδρόμιο, το Αθλητικό Κέντρο και η παραλία του Αγίου Κοσμά, ο αιγιαλός και ο υποθαλάσσιος χώρος. Σύμφωνα με τον νόμο 4062/2012 «Αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού …» (ΦΕΚ 70 Α’/ 30.3.2012) που ψηφίστηκε πρόσφατα από την Ελληνική Βουλή, στην έκταση αυτή προβλέπεται η δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων, κέντρων διασκέδασης, καζίνου, διοικητικών και εμπορικών κέντρων, πολυτελών κατοικιών και άλλων κτιριακών εγκαταστάσεων συνολικής δομημένης επιφάνειας 3.760.000 τ.μ, δηλ. μιας «νέας πόλης» μέσα στην πόλη.

Απέναντι σε αυτή την αντίληψη «αξιοποίησης» του χώρου και «ανάπτυξης», κοινωνικοί φορείς και πολίτες από όλη την Αττική, αντιπροτείνουμε ένα άλλο μοντέλο αξιοποίησης και ανάπτυξης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά, με γνώμονα την κάλυψη των πραγματικών κοινωνικών αναγκών και όχι των συμφερόντων κάποιων κερδοσκόπων – επενδυτών. Διεκδικούμε και προτάσσουμε τη δημιουργία ενός Μητροπολιτικού Πάρκου υψηλού πράσινου, πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, χαμηλού κόστους και για χρήση όλων των πολιτών του λεκανοπεδίου, βελτιώνοντας και όχι επιβαρύνοντας το κλίμα της Αττικής γης.

Η πρόταση αυτή α) σέβεται τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του χώρου του πρώην αεροδρομίου, του αιγιαλού και της παραλίας, β) βασίζεται σε αναλυτική καταγραφή και αξιοποίηση των κτηρίων και εγκαταστάσεων του χώρου, γ) λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες σε πράσινο της υποβαθμισμένης Αττικής, δ) δεν επιβαρύνει κυκλοφοριακά την ευρύτερη περιοχή, ε) δεν προτείνει χρήσεις (καταστήματα, γραφεία, κατοικίες) που θα αυξήσουν τον ήδη μεγάλο όγκο αδιάθετου κτιριακού δυναμικού και στ) εξασφαλίζει την αυτοχρηματοδότηση του χώρου.

Επισημαίνεται ότι το Ελληνικό έχει περιέλθει στο «Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου» (ΤΑΙΠΕΔ), ενώ το ελληνικό δημόσιο, έχει απεκδυθεί κάθε δικαιώματος επί της συνολικής έκτασης, ώστε να γίνουν άμεσα υλοποιήσιμα τα σχέδια για την παραχώρηση της σε ιδιώτες. Ακόμη επισημαίνεται ότι, ο Εφαρμοστικός Νόμος με τον οποίο δημιουργήθηκε το ΤΑΙΠΕΔ, πέραν των σημαντικών πολιτικών ζητημάτων που εγείρει καθώς δεν προωθεί το δημόσιο συμφέρον και δεν ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες, αποτελεί, σύμφωνα με έγκριτους νομικούς, μια ακραία μορφή νομικού εκτρώματος και συνιστά Συνταγματική εκτροπή.

Σας καλούμε να δεσμευτείτε ότι, με άξονα το δημόσιο συμφέρον, σε περίπτωση συμμετοχής σας στην κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 17^ης Ιουνίου 2012, θα ακυρώσετε:  

·       τον Ν.4062/2012 «Αξιοποίηση του Πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού» (ΦΕΚ 70^Α/30.3.2012) και

·      τον Ν.3986/2011 «Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015»

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

  parkoellinikou@gmail.com