1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα «Ἑ­στι­α­τό­ριον ὁ Παρ­θε­νών» [τοῦ Δημητρίου Καλλέργη]

 

AΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΟ-ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ τοῦ Πει­ραι­ᾶ στὰ 1855-6, ποὺ κα­τώρ­θω­σε τέ­λος τὸ νέ­ο ὑ­πουρ­γεῖ­ο Μαυ­ρο­κορ­δά­του νὰ τὴν ξε­κολ­λή­σῃ καὶ νὰ τὴ στεί­λῃ ἀ­πὸ '­κεῖ ποὺ ἦρ­θε, πολ­λὲς προ­σβο­λὲς ὑ­πό­φε­ρε καὶ τὸ Πα­λά­τι καὶ ἡ Κυ­βέρ­νη­ση καὶ ἡ κοι­νω­νί­α στὴν πρω­τεύ­ου­σα. Οἱ κα­βαλ­λα­ραῖ­οι Φραν­τσέ­ζοι κά­να­νε τὴν ξαφ­νι­κὴ πα­ρου­σί­α τους στὸ δη­μό­σιο πε­ρί­πα­το τοῦ Πο­λυ­γώ­νου μὲ τὰ πι­στό­λια στὸ χέ­ρι, καὶ οἱ κυ­ρά­δες μα­ζεῦ­αν τὰ φου­στά­νια τους, καὶ δός του δρό­μο. Οἱ πα­λη­κα­ρά­δες πιά­ναν ὅ­ποι­ο­νε βρί­σκα­νε φου­στα­νελ­λᾶ καὶ τὸν προ­σφω­νού­σα­νε προ­κλη­τι­κὰ μὲ τὸ «κα­πε­τὰν Κλε­φτής». Στὴν πλα­τεῖ­α τοῦ Πα­λα­τιοῦ ξε­πε­ζεῦ­αν ἐ­πι­δει­χτι­κὰ καὶ κα­του­ροῦ­σαν κα­τὰ τὸ Πα­λά­τι.

       

Ἡ νέ­α Κυ­βέρ­νη­ση, μ' ὅ­λες τὴς βρι­σι­ὲς καὶ κα­τη­γό­ρι­ες ποὺ δε­χό­ταν κα­θη­με­ρι­νὰ ἀ­πὸ τοὺς κα­θα­ροὺς πα­τρι­ῶ­τες ποὺ βρί­σκον­ται μο­νά­χα στὴν ἀν­τι­πο­λί­τε­ψη, ὑ­πό­φε­ρε πο­λὺ ὡς ποὺ νὰ μα­λα­κώ­σῃ τὴν ὁρ­μὴ τοῦ σκαι­οῦ Γάλ­λου, αὐ­τοῦ μά­λι­στα. Με­τα­ξὺ στρα­τοῦ Κα­το­χῆς καὶ Ἑλ­λην. στρα­τοῦ τὰ πρά­μα­τα ἦ­ταν πο­λὺ ἄ­σκη­μα.

     Ἔ­τσι ὁ νέ­ος ὑ­πουρ­γὸς τῶν Στρα­τι­ω­τι­κῶν, ὁ Δ. Καλ­λέρ­γης, φι­λό­γαλ­λος, ἀ­πο­φά­σι­σε νὰ φέ­ρῃ κά­ποι­α για­τρειὰ στὸ κα­κό· ἀ­πο­φά­σι­σε νὰ δώ­σῃ γεῦ­μα ἐ­πί­ση­μο συ­να­δελ­φι­κὸ στοὺς Ἀγ­γλο-Γάλ­λους. Καὶ τὄ­δω­σε, ποῦ; Μέ­σα στὸ ἱ­ε­ρὸ δά­πε­δο τοῦ Παρ­θε­νῶ­να.

     «Τὸ πα­ραγ­γελ­θὲν συμ­πό­σιον τοῦ στρα­τη­γοῦ Καλ­λέρ­γη ἐ­γέ­νε­το χθὲς εἰς τὴν Ἀ­κρό­πο­λιν δι' ὅ­λης τῆς ἐ­πι­ση­μό­τη­τος. Οἱ συν­δαι­τυ­μό­νες ἦ­σαν ἕ­ως 250, ὧν οἱ πλεῖ­στοι ἀ­ξι­ω­μα­τι­κοὶ τοῦ ἐν Πει­ραι­εῖ Γαλ­λι­κοῦ καὶ Ἀγ­γλι­κοῦ στρα­τοῦ. Τὸ γεῦ­μα ἤρ­ξα­το ἀ­κρι­βῶς τὴν τε­τάρ­την ὥ­ραν καὶ ἐ­τε­λεί­ω­σε τὴν δε­κά­την ὥ­ραν τῆς νυ­κτός, παι­α­νι­ζού­σης τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς στρα­τι­ω­τι­κῆς Μου­σι­κῆς. Πο­τὲ συμ­πό­σιον δὲν ἐ­γέ­νε­το διὰ με­γα­λει­τέ­ρας εὐ­τα­ξί­ας καὶ ἡ­συ­χί­ας. Τὰ φα­γη­τά, οἱ οἶ­νοι, τὰ γλυ­κί­σμα­τα, ἐν ἑ­νὶ λό­γῳ ἅ­παν­τα τὰ ἐ­δέ­σμα­τα ὑ­πῆρ­χον ἐ­κλε­κτὰ καὶ σπά­νια. Ὁ στρα­τη­γὸς Δ. Καλ­λέρ­γης φέ­ρων τὴν ἐ­πί­ση­μόν του στο­λὴν ἐ­κά­θη­το ἐν τῷ μέ­σῳ, καὶ πε­ρὶ αὐ­τὸν ἅ­πα­σα ἡ χο­ρεί­α τῶν προ­σκε­κλη­μέ­νων. Οὐ­δεὶς τῶν ὑ­πουρ­γῶν ἢ ἄλ­λων πο­λι­τι­κῶν ὑ­πῆρ­χε προ­σκε­κλη­μέ­νος, καὶ ὁ λό­γος φυ­σι­κός, δι­ό­τι τὸ συ­μό­σιον ἦ­το στρα­τι­ω­τι­κόν. Ἀλ­λὰ πα­ρευ­ρέ­θη­σαν εἰς αὐ­τὸ ὁ πρέ­σβυς τῆς Ἀγ­γλί­ας με­τὰ τῆς οἰ­κο­γε­νεί­ας του, ὁ ὑ­πουρ­γὸς τῶν Ἐ­σω­τε­ρι­κῶν, ὁ νο­μάρ­χης Ἀτ­τι­κῆς καὶ Βοι[ω]τί­ας, ὁ Δι­ευ­θυν­τὴς τῆς Δι­οι­κη­τι­κῆς Ἀ­στυ­νο­μί­ας Ἀ­θη­νῶν καὶ Πει­ραι­ῶς, ὁ γραμ­μα­τεὺς τῆς Νο­μαρ­χί­ας καὶ δι­ά­φο­ροι ἄλ­λοι ἐ­πί­ση­μοι πο­λῖ­ται με­τὰ τῶν οἰ­κο­γε­νει­ῶν των. Ἡ Δη­μαρ­χί­α προ­σή­νεγ­κε 1000 ὀ­κά­δας δᾳ­δί­ου διὰ φα­νούς, οἵ­τι­νες τὴν νύ­κτα ἐ­φώ­τι­ζον ἅ­πα­σαν τὴν πό­λιν τοῦ Κέ­κρο­πος. Ἡ Ἑλ­λη­νι­κὴ ση­μαί­α δὲ ἀ­πὸ πρω­ΐ­ας ἐ­κυ­μά­τι­ζεν ἐ­πὶ τοῦ Παρ­θε­νῶ­νος. Μὲ εὐ­χα­ρί­στη­σίν μας δὲ εἴ­δο­μεν ὅ­τι διὰ τοῦ συμ­πο­σί­ου τού­του οἱ ἀ­ξι­ω­μα­τι­κοὶ τοῦ ἡ­με­τέ­ρου στρα­τοῦ συ­να­δελ­φώ­θη­σαν στε­νώ­τα­τα με­τὰ τῶν Ἀγ­γλο-Γάλ­λων ἀ­ξι­ω­μα­τι­κῶν, με­θ' ὧν κα­τῆλ­θον εἰς τὴν πό­λιν καὶ συν­δι­ε­σκέ­δα­σαν εἰς τὰ καφ­φε­νεῖ­α τῆς Πρω­τευ­ού­σης.»

Βι­βλι­ο­γρα­φι­κὴ ση­μεί­ω­ση τοῦ Γ. Βλα­χο­γιά­ννη: «Ἀ­θη­νᾶ» 11 Ἰ­ουν. 1854.

Πη­γή: Γιά­ννη Βλα­χο­γιά­ννη, Ἱ­στο­ρι­κὴ Ἀν­θο­λο­γί­α. Ἀ­νέκ­δο­τα – Γνω­μι­κά – Πε­ρί­ερ­γα – Ἀ­στεῖ­α ἐκ τοῦ βί­ου δι­α­σή­μων Ἑλ­λή­νων 1820-1864. Πα­τρι­ω­τι­κὴ χο­ρη­γί­α Ἐμ. Ἀ. Μπε­νά­κη εἰς τι­μὴν τῆς Ἑ­κα­τον­τα­ε­τη­ρί­δος τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς Ἐ­πα­να­στά­σε­ως. Ἀ­θῆ­ναι, 1927, σελ. 112. [Τίτλος: «220.— «Ἑ­στι­α­τό­ριον ὁ Παρ­θε­νών».].

Εἰσαγωγὴ (βλ. ἐδῶ) καὶ ἐπιμέλεια ἀφιερώματος: Γιάννης Πατίλης. ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ Εἰκόνα: Δημήτριος Καλλέργης (1803-1867). Φωτογραφία τοῦ André-A­dol­phe-Eu­gène Disdéri (1819-1890) στὸ Παρίσι τὸ 1865.