
Μπούλη Ἀνδρεάδου
Τὰ κορδόνια
— ΩΡΑΙΟ ΠΑΡΤΙ, ὡραῖο, γιατί μοῦ ἔδωσε τὴν εὐκαιρία νὰ σὲ δῶ.
— Σὲ κοιτῶ καὶ δὲν σὲ χορταίνω. Ἔχεις δέσει τὴ γραβάτα σου στραβά.
— Τὸ φόρεμά σου εἶναι ὑπέροχο. Τρελαίνομαι γιὰ τοὺς γυμνούς σου ὤμους.
—
Μὴ μὲ ἀγγίζεις, μᾶς βλέπουν. Τὴ στιγμὴ ποὺ μπῆκα στὸ δωμάτιο
εἶδα τὴν γυναῖκα σου γονατιστή, νὰ δένει τὰ κορδόνια τῶν
παπουτσιῶν σου.
— Μὴ φοβᾶσαι, δὲν θὰ πεῖ τίποτε. Εἶναι πιὸ πιστὴ καὶ ἀπὸ σκύλο.
— Τὴν εἶχες πάρει μαζί σου στὸ ταξίδι;
— Τί νὰ κάνω; Ποτὲ δὲν ἔμαθα νὰ δένω τὰ κορδόνια μου.
Πηγή: Ἀπὸ τὴν συλλογὴ Ἡ ἀγελάδα τοῦ γείτονα (Μικροδιηγήματα, ἐκδ. ΑΩ, 2023).
Μπούλη Ἀνδρεάδου (Ἀθήνα, 1939). Συμμετεῖχε στὶς ἀνθολογίες Φλέβες Γραφῆς (ἐκδ. Ρώμη, 2019) καὶ Γράμμα ἀπὸ μιὰ ἄλλη Ήπειρο (ἐκδ. Ρώμη, 2022). Διηγήματα καὶ ποιήματά της ἔχουν δημοσιευτεῖ σὲ λογοτεχνικὰ περιοδικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου