Σε πρόσφατο άρθρο μου
στην ΑΥΓΗ είχα αναφερθεί σε μια ιστορία για το Χότζα, που δεν μπορούσα να εντάξω
στο κείμενό μου λόγω των ποσοτικών περιορισμών της σχετικής στήλης…http://oikologein.blogspot.gr/2017/05/blog-post_12.html
Την ιστορία αυτή μου
αφηγήθηκε ένα γεροντάκι στη γειτονιά μου, ένα ξερακιανό και κοντό άτομο ,
λιπόσαρκο και με προφορά που πρόδιδε σοβαρά ελλείμματα στην οδοντοστοιχία
του… Το συγκεκριμένο άτομο ανήκε στη
γενιά των πολέμων της δεύτερης δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, έχοντας
διατελέσει στρατιώτης σε διάφορες φάσεις – από τους Βαλκανικούς του 1912-13 έως
τη Μικρασία του 1922…
Αξίζει να υπογραμμισθεί
ότι τον καιρό της αφήγησης – δεκαετία του 50 – οι ιστορίες με το Χότζα (Μουσουλμάνο
ιερωμένο) ήταν πολύ συνηθισμένες. Κυρίως
ήταν κωμικές σαν τα σημερινά
ανέκδοτα, αλλά όχι σπάνια ήταν χαρακτηριστικές μιας διάχυτης μεταξύ των λαών
σοφίας…
Ιδού η ιστορία :
«Στ’ αυτιά του Xότζα
ήλθε η φημολογία για το ότι ο
γαμπρός του απατάει την κόρη του....Σπεύδει λοιπόν στο σπίτι του γαμπρού αγανακτισμένος και απαιτεί να του μιλήσει πάραυτα...Ο άλλος
όμως, κατά τα ανατολίτικα πρότυπα, του λέει "κάτσε πρώτα να φάμε, και μετά
μου λες ό,τι θέλεις..."Και πραγματικά, κάθεται ο πεθερός, εισπράττει ένα
λουκούλειο γεύμα, με κοτόπουλο κύριο πιάτο - μέγα σουξέ της εποχής
εκείνης...Περνάει η ώρα, ο πεθερός σηκώνεται να φύγει, ο γαμπρός του λέει
"κάτι ήθελες να μου πεις", όμως ο πεθερός καταϋποχρεωμένος απαντά "άσε, θα τα πούμε άλλη
φορά"...Οι φήμες όμως δυναμώνουν, ο πεθερός ξανατρέχει στο σπίτι του ζευγαριού, ξανά κοτόπουλο αλλά και αποχώρηση άνευ αποτελέσματος....Το
επεισόδιο επαναλαμβάνεται κάμποσες φορές, οπότε κάποια στιγμή ο πεθερός λέει
"πάλι κοτόπουλο γαμπρέ μου"; Και ο γαμπρός απαντά : Εμ, είδες που
καμιά φορά τρώγεται και το φασόλι;»
Ο γαμπρός άμεσα υποστηρίζει τον διατροφικό πλουραλισμό –
προφανώς- αλλά υπαινικτικά υποστηρίζει
και τον ερωτικό πλουραλισμό : Αποφεύγοντας παράλληλα
να θίξει την «υψηλή ποιότητα» της κόρης του Χότζα και γυναίκας του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου