Με αφορμή την
αυριανή (27.10) συναυλία του στο «ιστορικό»
ΚΥΤΤΑΡΟ, ο επίσης «ιστορικός» Μιχάλης
Ρακιντζής συνεντευξιάζεται στην
Τζωρτζίνα Ντούτση.
Τζωρτζίνα :
Τι θεωρούσατε
γραφικό τις δεκαετίες του ’80 και ’90 και τι θεωρείτε γραφικό σήμερα, ως εν
ενεργεία μουσικός και τραγουδιστής;
«Δε θεωρούσα και ούτε θεωρώ γραφικές τις δεκαετίες του ‘80 και ‘90. Γραφικό θεωρώ αυτούς που χρησιμοποιούν αυτό τον ορισμό για να γελοιοποιήσουν μια εποχή ή έναν άνθρωπο ή και την ίδια τη μουσική αν θες. Ο άνθρωπος που φέρει παιδεία θα δει μια φωτογραφία του τότε και με ταχυδακτυλουργικό χιούμορ απλά θα σχολιάσει τη διαφορετικότητα από το σήμερα και τη μόδα του χθες. Όταν η "σημερινή ματιά" συναντά το "χθες" δυστυχώς πάντα το απορρίπτει. Αυτό είναι γνωστό. Σε καμία όμως περίπτωση δεν το καθιστά αυτό γραφικό. Εναπόκεινται στην παιδεία του καθενός πώς θα προσεγγίσει και αποκωδικοποιήσει τη φιλοσοφία μιας ολόκληρης εποχής. Πώς αλλιώς θα εισέπραττες "πληροφορίες" για μια συγκεκριμένη εποχή, για παράδειγμα το πώς ντύνονταν, πώς χτενίζονταν, πώς έκαναν φλερτ, και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Επιπροσθέτως, κανείς δε μπορεί να περιορίσει την προσωπική ελευθερία του κάθε ανθρώπου να διαχειρίζεται το προσωπικό του "φαίνεσθαι" καθώς αυτός επιθυμεί. Η διάθεση του άλλου όμως, που βιάζεται να το χαρακτηρίσει έτσι ή αλλιώς, προσωπικά μου αποκαλύπτει πολλά για την προσωπικότητά του αλλά και για τα κίνητρά του... Και πίστεψέ με έχω πολύ διεισδυτική ματιά στα πράγματα. Προσωπικά, χαίρομαι ιδιαίτερα που έζησα την πιο ρομαντική εποχή με την καλύτερη μουσική σοδειά που θα στιγματίζει γενιές και γενιές και θα αποτελεί πάντα αφετηρία και κίνητρο ενασχόλησης με αυτή, αλλά και γενική παραδοχή ότι η καλύτερη μουσική παρήχθη τότε, γι' αυτό και παραμένει διαχρονική».
«Δε θεωρούσα και ούτε θεωρώ γραφικές τις δεκαετίες του ‘80 και ‘90. Γραφικό θεωρώ αυτούς που χρησιμοποιούν αυτό τον ορισμό για να γελοιοποιήσουν μια εποχή ή έναν άνθρωπο ή και την ίδια τη μουσική αν θες. Ο άνθρωπος που φέρει παιδεία θα δει μια φωτογραφία του τότε και με ταχυδακτυλουργικό χιούμορ απλά θα σχολιάσει τη διαφορετικότητα από το σήμερα και τη μόδα του χθες. Όταν η "σημερινή ματιά" συναντά το "χθες" δυστυχώς πάντα το απορρίπτει. Αυτό είναι γνωστό. Σε καμία όμως περίπτωση δεν το καθιστά αυτό γραφικό. Εναπόκεινται στην παιδεία του καθενός πώς θα προσεγγίσει και αποκωδικοποιήσει τη φιλοσοφία μιας ολόκληρης εποχής. Πώς αλλιώς θα εισέπραττες "πληροφορίες" για μια συγκεκριμένη εποχή, για παράδειγμα το πώς ντύνονταν, πώς χτενίζονταν, πώς έκαναν φλερτ, και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Επιπροσθέτως, κανείς δε μπορεί να περιορίσει την προσωπική ελευθερία του κάθε ανθρώπου να διαχειρίζεται το προσωπικό του "φαίνεσθαι" καθώς αυτός επιθυμεί. Η διάθεση του άλλου όμως, που βιάζεται να το χαρακτηρίσει έτσι ή αλλιώς, προσωπικά μου αποκαλύπτει πολλά για την προσωπικότητά του αλλά και για τα κίνητρά του... Και πίστεψέ με έχω πολύ διεισδυτική ματιά στα πράγματα. Προσωπικά, χαίρομαι ιδιαίτερα που έζησα την πιο ρομαντική εποχή με την καλύτερη μουσική σοδειά που θα στιγματίζει γενιές και γενιές και θα αποτελεί πάντα αφετηρία και κίνητρο ενασχόλησης με αυτή, αλλά και γενική παραδοχή ότι η καλύτερη μουσική παρήχθη τότε, γι' αυτό και παραμένει διαχρονική».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου