
Ἀλεξάνδρα Μυλωνᾶ
Κάθετες διαδρομές
(Στὸ μεταίχμιο ὀνείρου καὶ ἐφιάλτη)
Ι
ΑΦΝΙΚΑ
ἐκτοξεύομαι ἀπὸ τὸ διαμέρισμά μου στὸν τρίτο ὄροφο. Διασχίζω
κάθετα τὴν πολυκατοικία τρυπῶντας μπετόν, τοῦβλα καὶ ξύλα
μέχρι τὸ δῶμα. Ἀπὸ ἐκεῖ συνεχίζω σὰν πύραυλος τὴν ξέφρενη
πορεία μου στὸν οὐρανό. Φτάνω στὸ φεγγάρι τεράστια. Ἀρχίζω νὰ
τὸ γλείφω – δὲν ὑπάρχει πιὸ γλυκιὰ καραμέλα ἀπὸ τὴν πανσέληνο!
Σιγα σιγὰ γίνεται ἔκλειψη.
Στὴν ὁλοκληρωτικὴ χάση τοῦ φέγγους ἐπιστρέφω στὸν χαμένο κόσμο – μικραίνω καὶ πέφτω.
ΙΙ
Πέφτω – βαρίδι οὐρανοῦ σκοτεινοῦ ἡ λαχτάρα μου νὰ γυρίσω.
Περνῶ μέσα ἀπὸ τὸ μπετόν, τὰ τοῦβλα καὶ τὰ ξύλα τῆς
πολυκατοικίας, φτάνω στὸν τρίτο ὄροφο ξανά. Ἴδια κουκκίδα
πλέον βουτῶ στὸ σαλόνι μου. Ἄγνωστοι κάθονται τώρα στοὺς
καναπέδες – ἀπρόσκλητοι μουσαφίρηδες ἁλωνίζουν τὸν χῶρο· τὸν
ἁλώνουν. Ἔξω, φωνάζω, φύγετε! Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν μ’ ἀκοῦν, δὲν μὲ
βλέπουν κἄν. Οὔτε μὲ νιώθουν.
Δὲν νιώθω πιὰ κι ἐγὼ ὅτι αὐτὸ εἶναι τὸ σπίτι μου.
Πούπουλο ἀνάλαφρο τώρα, μὲ κομμένο καὶ τὸν τελευταῖο
δεσμό, αἰωροῦμαι, ἀνεβαίνω πάλι πρὸς τὸ φῶς – αὐτὴ τὴ φορά,
τελειωτικά.

Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.
Ἀλεξάνδρα Μυλωνᾶ (Θεσσαλονίκη).
Σπούδασε φιλοσοφία καὶ θέατρο (ΜΑ Θεατρολογίας ΑΠΘ,
Φιλοσοφικὴ Σχολὴ ΑΠΘ, Ἀνώτερη Σχολὴ Δραματικῆς Τέχνης
ΚΘΒΕ). Μέλος Ἐταιρίας Λογοτεχνῶν Θεσσαλονίκης, Ἑταιρείας
Ἑλλήνων Σκηνοθετῶν, Σωματείου Ἑλλήνων Ἠθοποιῶν. Ἱδρυτικὸ
μέλος Ἄχθος-Artis3, συνεργάτις φορέων πολιτισμοῦ (ΕΡΤ, ΚΘΒΕ).
Φιλόλογος (Πειραματικὸ Σχολεῖο ΑΠΘ, Καλλιτεχνικὸ Σχολεῖο
Θεσσαλονίκης). Ἐρευνητικὸ ἔργο: Ἡ χάρτινη Ἀντιγόνη - ἀπὸ τὸ ἀρχαῖο θέατρο στὰ καρέ της εἰκοναφήγησης (Γράφημα 2013). Γράφει πεζογραφία καὶ θέατρο: Ντελικάλτ – Ἐγὼ καὶ μερικὲς φίλες μου, ν. 2 (Γράφημα 2020), Πῶς τὰ πᾶς μὲ τὴν ἀπώλεια; (Ὀροπέδιο 2018), Ἐγὼ καὶ μερικὲς φίλες μου (Γράφημα 2009), Ἡ Φωνὴ τοῦ Νεροῦ (Ἄχθος 2001) κ.ἄ. Συνεργασίες μὲ περιοδικὰ λόγου καὶ τέχνης (Ἕνεκεν, Θεσσαλονικέων Πόλις, Θεύθ, Καρυοθραύστις, Τὸ Νόημα, Παρέμβαση, Ὀροπέδιο, Τὸ κοράλλι, Χάρτης).
Blog: «Προσμονάριος ἀφήγησης»:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου