
Ἀλέξανδρος Ρασκόλνικ
Ἀποχαιρετισμὸς στὰ ὅπλα
ΟΙΤΑΞΤΕ
γύρω σας... Μόνο ἐρείπια σχολείων, μαιευτηρίων... Κι ἀπὸ κάτω
θαμμένοι ἀκαταμέτρητοι ἄνθρωποι, παιδιά, μωρομάνες... Ὅτι
ἔγινε δὲν ξεγίνεται. Τώρα θὰ σᾶς φέρω τὶς μπουλντόζες μου. Καὶ
τρόφιμα. Μπόλικο φαγί, νὰ χορτάσει ὁ κόσμος, νὰ δυναμώσει, νὰ
θάψει τοὺς νεκρούς του. Κι ὕστερα, ὅλοι μαζί, θὰ πιάσουμε
δουλειά. Φανταστεῖτε μέσα ἀπ' τὰ χαλάσματα νὰ ξεπηδοῦν
ἐργατουπόλεις. Ἐργοτάξια παντοῦ. Εἰρήνη. Μεροκάματα. Οἱ
αὐριανοὶ ἐργάτες, μεθαυριανοὶ λαντζέρηδες, σερβιτόροι,
ἀστυνομικοί, διευθυντὲς τραπεζῶν, δήμαρχοι, ὅ,τι θέλει ὁ
καθένας. Μόνο οἱ πουτάνες θὰ ἀπαγορεύεται διὰ ροπάλου νὰ
εἶναι ντόπιες· θὰ εἶναι Οὐκρανές, ποὺ ἔχουν ἀπομείνει, οἱ
καημενοῦλες, δίχως ἄντρες. Ἕνα νέο Ντουμπάϊ θὰ σᾶς κάνουμε,
μόνο καλύτερο, μὲ τὸ γλυκό, τὸ μεσογειακὸ τὸ κλίμα ποὺ
τραβάει τὸν ταξιδευτή, ὅπως τὴ μέλισσα τὸ λουλούδι. Γιατί
ἀντιδρᾶτε,
μωρέ;

Ἀλέξανδρος Ρασκόλνικ

Εἰκόνα: Τεχνούργημα (T.N.) ποὺ παρήχθη μὲ παραίνεση (prompt) τοῦ συγγραφέα σὲ μηχανὴ chatGPT.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου