ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ

του Γιάννη Σχίζα (από το Ksipniste)

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου  ήταν ένα κορυφαίο γεγονός της ενιαίας αντίστασης . Η πραγματοποίησή της , μετά το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας από τους Γλέζο και Σάντα, σκόρπισε  αισιοδοξία  και πίστη  στον ελληνικό λαό : Ο άξονας δεν ήταν ανίκητος.

 Γι αυτό εξ άλλου. από την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης επί Ανδρέα Παπανδρέου (1982) έως σήμερα , γιορτάζεται από τους πάντες, με τον Άρη Βελουχιώτη και τον Ναπολέοντα Ζέρβα ως τιμώμενα πρόσωπα. Με την παρουσία πολιτικών και στρατιωτικών , ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και κοινωνικών κινημάτων – που προβάλουν σαν κορυφαίο αίτημα τις γερμανικές επανορθώσεις….

Από την εντυπωσιακή αυτή εκδήλωση , με τη γέφυρα να στέκεται ολόρθη πλέον, 83 χρόνια μετά από το συμβάν, είναι καλό να έχουμε υπόψη ορισμένα συμπεράσματα.

Πρώτον, ότι η ανατίναξη έγινε ενώ η Τουρκία (ουδέτερη εξ αρχής με τον πόλεμο…) έκανε το 1942 ουσιαστικά κατάσχεση των όσων ελληνικών περιουσιών είχαν απομείνει  επί τουρκικού εδάφους– μαζί με τις περιουσίες των Αρμενίων και των Εβραίων…

Δεύτερον , τον καιρό εκείνο  το ελληνικό οδικό δίκτυο ήταν σε κακή κατάσταση – μόνο για να πας στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη ήθελες τουλάχιστον 24 ώρες, ενώ η σημερινή παραλιακή διαδρομή ήταν άγνωστη. Η ανατίναξη έπαιζε κρίσιμο ρόλο για τη μεταφορά εφοδίων !

Τρίτον , οι αρχικές σχέσεις φιλίας των οργανώσεων καλά κρατούσαν – ας μην ξεχνάμε ότι το ΕΑΜ έκανε το 1942 πρόταση κοινής δράσης ακόμη και στους Βασιλόφρονες !

Τέταρτον , την 25η Νοεμβρίου οι δυνάμεις του άξονα βρίσκονταν στην ακμή τους, η έκβαση του πολέμου ήταν αμφίβολη, πράγμα που έκανε το εγχείρημα του Γοργοποτάμου ακόμη πιο τολμηρό και ριψοκίνδυνο!

Γιάννης Σχίζας