Ρί­τσαρντ Μπρό­τιγ­καν (Richard Brautigan): Οἱ γυ­ναῖ­κες τὸ πρωῒ ὅταν ντύ­νον­ται

 

By planodion on 6 Ἰούλιος 2025 Ρί­τσαρντ Μπρό­τιγ­καν (Richard Brautigan) Οἱ γυ­ναῖ­κες τὸ πρωῒ ὅταν ντύ­νον­ται (Women When They Put Their Clothes On in the Morning) ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ μιὰ πο­λὺ ὄμορ­φη ἀν­ταλ­λα­γὴ ἀξιῶν τὴ στιγ­μὴ ποὺ μιὰ γυ­ναῖ­κα ντύ­νε­ται τὸ πρωῒ κι εἶ­ναι ὁλο­καί­νου­ρια καὶ τὴ βλέ­πεις πρώ­τη φο­ρὰ νὰ βά­ζει τὰ ροῦ­χα της.        Ἔχε­τε κά­νει ἔρω­τα, ἔχε­τε κοι­μη­θεῖ μα­ζὶ καὶ δὲν ὑπάρ­χει τί­πο­τε ἄλ­λο νὰ κά­νε­τε κι εἶ­ναι και­ρὸς νὰ ντυ­θεῖ.        Ἴσως ἔχε­τε κα­θί­σει ἤδη γιὰ πρωϊ­νὸ κι ἔχει ρί­ξει πρό­χει­ρα πά­νω της ἕνα που­λό­βερ νὰ σοῦ ἑτοι­μά­σει μι­σό­γυ­μνη ἕνα ὑπέ­ρο­χο γεῦ­μα, σέρ­νον­τας ἁπα­λὰ στὴν κου­ζί­να τὴν τρυ­φε­ρὴ σάρ­κα της, καὶ κου­βεν­τιά­ζε­τε ἐκτε­νῶς γιὰ τὴν ποί­η­ση τοῦ Ρίλ­κε ποὺ τὴ γνω­ρί­ζει σὲ βά­θος ἐκ­πλήσ­σον­τάς σέ.         Τώ­ρα ὅμως εἶ­ναι και­ρὸς νὰ φο­ρέ­σει τὰ ροῦ­χα της, για­τὶ ἔχε­τε πιεῖ κι οἱ δύο τό­σο πο­λὺ κα­φέ, ποὺ δὲν παίρ­νει ἄλ­λο, κι εἶ­ναι και­ρὸς νὰ πά­ει στὸ σπί­τι καὶ και­ρὸς νὰ πά­ει γιὰ δου­λειὰ καὶ θὲς νὰ μεί­νεις μό­νος νὰ συ­γυ­ρί­σεις λι­γά­κι καὶ πᾶ­τε πα­ρέα μιὰ ὄμορ­φη βόλ­τα κι εἶ­ναι και­ρὸς ἐσὺ νὰ πᾶς στὸ σπί­τι κι εἶ­ναι και­ρὸς ἐσὺ νὰ πᾶς γιὰ δου­λειὰ κι ἐκεί­νη θέ­λει ν’ ἀσχο­λη­θεῖ μὲ τὸ σπί­τι.        Ἤ... μπο­ρεῖ νά ’ναι ἔρω­τας.        Ὅπως καὶ νά ‘χει: Εἶ­ναι και­ρὸς νὰ ντυ­θεῖ καὶ τὴ στιγ­μὴ αὐ­τὴ εἶ­ναι πα­νέ­μορ­φη. Τὸ κορ­μί της ἐξα­φα­νί­ζε­ται λί­γο-λί­γο καὶ δια­γρά­φε­ται ὑπέ­ρο­χα κά­τω ἀπ’ τὰ ροῦ­χα. Ὑπάρ­χει κά­τι παρ­θε­νι­κὸ σ’ ὅλο αὐ­τό. Μό­λις φο­ρέ­σει τὰ ροῦ­χα της, ἡ ἀρ­χὴ ἔχει πα­ρέλ­θει. Πη­γή: Richard Brautigan, Revenge of the Lawn. Stories 1962-1970, Νέα Ὑόρ­κη, Simon and Schuster, 1972 [πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση: Rolling Stone 41 (6 Σε­πτ. 1969), σ. 30]. Ρί­τσαρντ Μπρό­τιγ­καν (Richard Brautigan) (1935, Τα­κό­μα – 1984, Σὰν Φραν­σί­σκο). Ἀ­με­ρι­κα­νὸς πε­ζο­γρά­φος καὶ ποι­η­τής. Τὸ ἔρ­γο του ἀ­πο­τε­λεῖ­ται ἀ­πὸ ἕν­τε­κα νου­βέ­λες, δέ­κα ποι­η­τι­κὲς συλ­λο­γὲς καὶ μί­α συλ­λο­γὴ σύν­το­μων πε­ζο­γρα­φη­μά­των. Ἡ πρω­το­πρό­σω­πη ἀ­φή­γη­ση, τὸ παι­γνι­ῶ­δες καὶ γλυ­κό­πι­κρο ὕ­φος καὶ ἡ εὑ­ρη­μα­τι­κό­τη­τά του εἶ­ναι στοι­χεῖ­α ποὺ θὰ συ­ναν­τή­σει κα­νεὶς στὸ σύ­νο­λο τοῦ ἔρ­γου του. Ἔ­δω­σε ὁ ἴ­διος τέ­λος στὴ ζω­ή του. Μετάφραση ἀπό τὰ ἀγγλικά: Γι­ῶρ­γος Ἀ­πο­σκί­τη­ς (1984). Γεν­νή­θη­κε καὶ ζεῖ στὴν Ἀ­θή­να. Πραγ­μα­το­ποί­η­σε σπου­δὲς στὴν Ἀ­θή­να καὶ στὸ Ἐ­διμ­βοῦρ­γο. Ἔ­χει ἀ­σχο­λη­θεῖ, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, μὲ τὴ λε­ξι­κο­γρα­φί­α καὶ μὲ τὰ κι­νού­με­να σχέ­δια. Δου­λειά του ἔ­χει δη­μο­σι­ευ­τεῖ στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Ση­μει­ώ­σει­ς καὶ ἀλ­λοῦ. Τα­κτι­κὸς συ­νερ­γά­της, μὲ πρω­τό­τυ­πα κεί­με­να καὶ με­τα­φρά­σεις, τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου μα­ς Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι. Πρῶ­το του βι­βλί­ο ἡ συλ­λο­γὴ μὲ μι­κρὰ πε­ζὰ Στιγ­μό­με­τρο (Σμί­λη, 2021).

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι © 2025. Unsubscribe or manage your email subscriptions.