Σίγησε η πιο σεμνή “φωνή” του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Ο βραβευμένος αγωνιστής σκηνοθέτης
ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ
έφυγε για το αιώνιο ΦΩΣ
Ο Λάμπρος Παπαδημητράκης, δεν είναι πια εδώ. Ο σεμνός άνθρωπος και αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα πέρασε στο αιώνιο φως το πρωί της Παρασκευής, νικημένος από την καρδιά του σε ηλικία 77 ετών, σκορπίζοντας θλίψη στους οικείους του και στους συντρόφους της νιότης του. Μίας νιότης που αφιερώθηκε στους αγώνες για Ελευθερία και Δημοκρατία.
Για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Ο Λάμπρος Παπαδημητράκης από τα νεανικά του χρόνια βρέθηκε στην πρωτοπορία των αγώνων. Συμμετείχε στις μαθητικές κινητοποιήσεις του 1963 – 1964, ενώ στα χρόνια της χούντας βρέθηκε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα. Όταν άρχισαν να δραστηριοποιούνται οι τοπικοί φοιτητικοί σύλλογοι ανέλαβε την Προεδρία του Συλλόγου Χίων Φοιτητών, ο οποίος υπήρξε από τους πλέον δραστήριους της περιόδου.
Ανήσυχο πνεύμα, δημιούργησε θεατρικές ομάδες, και ανέβασε παραστάσεις στο θεατρικό σανίδι. Κορυφαία υπήρξε η παράσταση του 1973 «Το έπος του βασιλιά Υμπύ» του Πέτρου Μάρκαρη, μια υπαινικτική και σκληρή κριτική της δικτατορίας.
Στις 14 Νοεμβρίου 1973, όταν ξεκίνησε η κατάληψη του Πολυτεχνείου που εξελίχθηκε σε αιματοβαμμένη εξέγερση και κατεστάλη με βία, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή. Λόγω των κινηματογραφικών και ραδιοφωνικών του γνώσεων έβαλε τα σωστά θεμέλια στο Ραδιοφωνικό Σταθμό του Πολυτεχνείου. Μαζί με την Τόνια Μοροπούλου, τη Μαρία Δαμανάκη, τον Δημήτρη Παπαχρήστο και τον Στέλιο Βίο, μέσα από τους 1.050 χιλιόκυκλους κατάφεραν να ξεσηκώσουν τον Λαό της Αθήνας και όχι μόνο. Παράλληλα η Κινηματογραφική Ομάδα ΚΙΝΟ, την οποίαν ίδρυσε με τον Κώστα Ζηρίνη και άλλους, κατέγραψε όσα διαδραματίστηκαν εκείνες τις συγκλονιστικές ώρες.
Το υλικό αυτό μας έδωσε την ταινία – ντοκουμέντο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ’73.
Η χούντα κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου 1974 και ο Λάμπρος Παπαδημητράκης επέλεξε όπως και πολλοί άλλοι, να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και να συνεχίσει τον αγώνα του. Η Ελλάδα κέρδισε την Ελευθερία της αφήνοντας την Κύπρο να πέσει.
Αυτή η ευθύνη βάραινε στις αποφάσεις του.
Έζησε για πολλά χρόνια στην Κύπρο με την σύντροφό του, Κυπρία σκηνοθέτιδα ΘΕΚΛΑ ΚΙΤΤΟΥ.
Ιδρύσανε την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ και τρέξανε παντού για τη Διαφώτιση του Κυπριακού Λαού. Παράλληλα μαζί με άλλους ιδρύσανε το ιστορικό βιβλιοπωλείο ΤΑ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΑ, το πρώτο Ελληνικό βιβλιοπωλείο στο νησί, το οποίο δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Στη συνέχεια ο πάντα ακούραστος ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ υπήρξε, μαζί με τους Κώστα Κύρρη και Νεοκλή Σαρρή, βασικό στέλεχος του ιστορικού Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ στην Λευκωσία (1994). Και πρωτεργάτης του Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ στην Χίο (1997).
Συνεργάτης στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ (1996), ιδρυτικό μέλος της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ (2006), του Ομίλου ΚΥΠΡΟΓΕΝΕΙΑ (2008), της πρωτοβουλίας ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ (2010), επικεφαλής της Κυπριακής συμμετοχής στο ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ (2010) και πρωτεργάτης στις ΣΠΙΘΕΣ ΚΥΠΡΟΥ (2011).
Σημαντική υπήρξε η προσφορά του στην Κινηματογραφική Τέχνη, στην Ελεύθερη Ραδιοφωνία, στους δύσκολους αγώνες των Ελλήνων Σκηνοθετών και στην Εκπαίδευση νέων κινηματογραφιστών.
Εκτός από την συμμετοχή του στις ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ’73, στον Κινηματογράφο μάς έδωσε την μικρού μήκους ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, που κέρδισε το Βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου το 1973. To 1976, σε συνσκηνοθεσία με την ΘΕΚΛΑ ΚΙΤΤΟΥ, δημιούργησαν την πολυσυζητημένη ταινία ΚΥΠΡΟΣ Η ΑΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, κερδίζοντας δύο μεγάλα Βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η ταινία είχε μια μεγάλη σταδιοδρομία στην Ελλάδα, όπου ξεπέρασε τις 500.000 θεατές μέσα από το παράλληλο κύκλωμα. Στην Κύπρο η ταινία απαγορεύτηκε και χρειάστηκαν 8 χρόνια πολιτικών και δικαστικών αγώνων για να προβληθεί. Έκτοτε η εμβληματική αυτή ταινία προβάλλεται με μεγάλη επιτυχία σε Αφιερώματα, σαν μια Κραυγή Ελευθερίας του Κυπριακού Ελληνισμού και μια τολμηρή ανατομία του Κυπριακού Ζητήματος .
Σημαντική είναι επίσης η ταινία μυθοπλασίας ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ του 1990, βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του πρωτοπόρου Κυπρίου πεζογράφου ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως εξωτερικός συνεργάτης στην ΕΡΤ. Γύρισε συνολικά περίπου 80 ταινίες, με τις 40 να έχουν γυριστεί στην Κύπρο.
Οργάνωσε ήδη το 1975 το Α΄ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ και το 2016 το μεγάλο ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.
Με την πείρα που αποκόμισε από το «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» και από πολλούς άλλους μικρούς Ραδιοφωνικούς Σταθμούς, ίδρυσε μαζί με τον Αλέξη Πετρόπουλο τον Τηλεοπτικό Σταθμό ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ (1996) με παραρτήματα στην Χίο και στην Λέσβο και στη συνέχεια μαζί με τον Κώστα Νικολαϊδη τον Tηλεοπτικό Σταθμό ΩΜΕΓΑ στην Πάφο της Κύπρου (1997).
Υπήρξε εκ των ιδρυτών της συνδικαλιστικής κίνησης ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ στα πλαίσια της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Για 18 χρόνια δίδαξε ΣΕΝΑΡΙΟ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ και ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ στις Κινηματογραφικές Σχολές Σταυράκου και Χατζίκου καθώς και στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου.
Το 2003 η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ τον τίμησε « για την συνολική καλλιτεχνική, κοινωνική και πολιτική του προσφορά ».
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
