Γε­ωρ­γία Βα­σι­λειά­δου: Οἱ γυ­ναῖ­κες ποὺ μᾶς ἔσω­σαν

 

By planodion on 27 Μάϊος 2025 Σοφία Βα­σι­λειά­δου Οἱ γυ­ναῖ­κες ποὺ μᾶς ἔσω­σαν ΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ πό­τε ξε­κί­νη­σε. Στὴν ἀρ­χή, οἱ δρό­μοι σὰν νὰ μί­κρυ­ναν. Τὰ φῶ­τα τρε­μό­παι­ζαν, με­τὰ ἔσβη­σαν. Τὰ σπί­τια ἔκλει­σαν τὰ πα­ρά­θυ­ρά τους. Οἱ ἄν­θρω­ποι ἄρ­χι­σαν νὰ ξε­χνοῦν τὸ ὄνο­μά τους. Μό­νο ἕνα παι­δὶ ἔκλαι­γε. Ἀδύ­να­μο. Ὁ ἦχος του χα­μέ­νος, ὅπως ἕνα κα­ρά­βι ποὺ ξε­μα­κραί­νει.        Με­τὰ ἐμ­φα­νί­στη­καν ἐκεῖ­νες. Δὲν ἦρ­θαν μὲ θό­ρυ­βο. Δὲν φό­ρε­σαν στο­λές, δὲν σή­κω­σαν πα­νό. Δὲν τὶς πρό­σε­ξε κα­νεὶς στὴν ἀρ­χή.        Μιὰ γυ­ναῖ­κα στά­θη­κε στὴ γω­νία ἑνὸς δρό­μου καὶ ψι­θύ­ρι­ζε λό­για ἀκα­τά­λη­πτα. Ὅσοι περ­νοῦ­σαν, στα­μα­τοῦ­σαν γιὰ λί­γο. Με­τὰ ἔφευ­γαν, λὲς καὶ ξαφ­νι­κὰ θυ­μή­θη­καν ποιοί ἦταν.        Μιὰ ἄλ­λη ἔσκυ­ψε σὲ μιὰ σπα­σμέ­νη γλά­στρα. Ἄγ­γι­ξε τὸ χῶ­μα, φύ­τε­ψε σπό­ρους. Κά­ποιος ποὺ εἶ­χε πά­ψει νὰ ἐλ­πί­ζει, εἶ­δε τὰ λου­λού­δια καὶ κοί­τα­ξε γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ με­τὰ ἀπὸ και­ρὸ τὸν οὐ­ρα­νό.         Μιὰ γυ­ναῖ­κα γέ­ρα­σε μέ­σα σὲ μιὰ νύ­χτα. Κρα­τοῦ­σε τὸ χέ­ρι ἑνὸς ἀγνώ­στου ποὺ δὲν ἤθε­λε νὰ πε­θά­νει μό­νος. Μιὰ ἄλ­λη στά­θη­κε στὴ μέ­ση τῆς πλα­τεί­ας. Δὲν μί­λη­σε. Δὲν ἔκα­νε τί­πο­τα. Ἕνας ἄν­τρας ἔσφι­ξε τὶς γρο­θιές του, ἕτοι­μος γιὰ κα­κό. Με­τὰ χα­λά­ρω­σε. Μιὰ γυ­ναῖ­κα ἔσκυ­ψε τὸ κε­φά­λι, βρῆ­κε τὴ δύ­να­μη νὰ χα­μο­γε­λά­σει.        Δὲν ἄφη­σαν ὀνό­μα­τα. Δὲν ζή­τη­σαν τί­πο­τα. Κι ὅμως, ἐκεί­νη ἡ νύ­χτα πέ­ρα­σε. Ὅταν ξη­μέ­ρω­σε, ἡ πό­λη ξα­να­βρῆ­κε τὸν ἦχο της. Οἱ ἄν­θρω­ποι θυ­μή­θη­καν τὶς φω­νές τους. Τὰ πα­ρά­θυ­ρα ἄνοι­ξαν. Κι ἐκεῖ­νες χά­θη­καν.        Ἔγι­ναν τὰ χέ­ρια ποὺ στρώ­νουν τρα­πέ­ζια, ποὺ ση­κώ­νουν βά­ρη, ποὺ για­τρεύ­ουν πλη­γές. Ἔγι­ναν τὰ χνά­ρια ποὺ χά­νον­ται στὸ πλῆ­θος, οἱ σκιὲς ποὺ κα­νεὶς δὲν προ­σέ­χει, τὰ σώ­μα­τα ποὺ στη­ρί­ζουν τὸν κό­σμο χω­ρὶς νὰ φαί­νον­ται.        Κά­ποιος ἴσως τὶς θυ­μᾶ­ται. Μιὰ στιγ­μή, ἕνα βλέμ­μα, μιὰ φω­νὴ ποὺ ἀκού­στη­κε μέ­σα στὴ νύ­χτα. Ἀλ­λὰ πό­τε ξε­κί­νη­σε; Πό­τε τε­λεί­ω­σε; Κα­νεὶς δὲν ξέ­ρει. Ξέ­ρου­με μό­νο πὼς κά­πο­τε, ὅταν ὅλα ἔμοια­ζαν χα­μέ­να, οἱ γυ­ναῖ­κες μᾶς ἔσω­σαν. Πηγή: Πρώτη δημοσίευση. Σο­φία Βα­σι­λειά­δου. Γεν­νή­θη­κε στὴν Ἀθή­να τὸ 1970 καὶ εἶ­ναι φι­λό­λο­γος στὴ Μέ­ση Ἐκ­παί­δευ­ση. Ἀσχο­λεῖ­ται μὲ τὴν ποί­η­ση, ἐνῷ δείγ­μα­τα γρα­φῆς της φι­λο­ξε­νοῦν­ται στὰ λο­γο­τε­χνι­κὰ πε­ριο­δι­κὰ Πε­ρὶ οὗ, Χάρ­της, Fractal. Ἔχει ἐκ­δώ­σει μιὰ ποι­η­τι­κὴ συλ­λο­γὴ μὲ τί­τλο «Ἔκ­θε­ση ψυ­χης» ἀπὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Ὀσε­λό­τος (2023). Εἰκόνα: Χαρακτικὸ τῆς Βάσως Κατράκη (1914-1988).

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι © 2025. Manage your email settings or unsubscribe.