Ρί­τσαρντ Μπρό­τιγ­καν (Richard Brautigan): Δο­κί­μα­σα νὰ σὲ πε­ρι­γρά­ψω σὲ κά­ποιον

 

By planodion on 27 Ἀπρίλιος 2025 Ρί­τσαρντ Μπρό­τιγ­καν (Richard Brautigan) Δο­κί­μα­σα νὰ σὲ πε­ρι­γρά­ψω σὲ κά­ποιον (I Was Trying to Describe You to Someone) ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, δο­κί­μα­σα νὰ σὲ πε­ρι­γρά­ψω σὲ κά­ποιον. Δὲν μοιά­ζεις μὲ κα­νέ­να ἄλ­λο κο­ρί­τσι πού ‘χω δεῖ.        Δὲν θὰ μπο­ροῦ­σα νὰ πῶ: «Ἄκου, εἶ­ναι φτυ­στὴ ἡ Τζέϊν Φόν­τα μὲ μό­νη δια­φο­ρὰ ὅτι ἔχει κόκ­κι­να μαλ­λιά, ἀλ­λιώ­τι­κο στό­μα καὶ φυ­σι­κὰ δὲν εἶ­ναι ἀστέ­ρας τοῦ κι­νη­μα­το­γρά­φου.»        Δὲν θὰ μπο­ροῦ­σα νὰ τὸ πῶ, διό­τι δὲν φέρ­νεις κα­θό­λου στὴν Τζέϊν Φόν­τα.        Τε­λι­κά, σὲ πα­ρο­μοί­α­σα μὲ μιὰ ται­νία πού ‘χα δεῖ μι­κρὸς στὴν Τα­κό­μα τῆς Οὐ­ά­σιγ­κτον. Πρέ­πει νά ’ταν 1941 ἢ 1942: κά­που ἐκεῖ γύ­ρω. Θαρ­ρῶ πὼς θά ’μουν ἕξι-ἑφτά, τὸ πο­λὺ ὀχτὼ χρό­νων. Ἡ ται­νία εἶ­χε θέ­μα τὴν ἠλε­κτρο­δό­τη­ση τῆς ὑπαί­θρου καὶ ἦταν κα­τ' ἐξο­χὴν πα­ρά­δειγ­μα ἠθο­πλα­στι­κῆς ται­νί­ας γιὰ παι­διά, τῆς ἐπο­χῆς τοῦ Νιοὺ Ντίλ.        Ἔδει­χνε τὴ ζωὴ τῶν ἀγρο­τῶν στὴν ἐπαρ­χία χω­ρὶς ἠλε­κτρι­σμό. Γιὰ νὰ δοῦν τὴ νύ­χτα, γιὰ νὰ ρά­ψουν καὶ νὰ δια­βά­σουν, χρη­σι­μο­ποιοῦ­σαν φα­νά­ρια, ἐνῷ δὲν εἶ­χαν ἠλε­κτρι­κὲς συ­σκευές, ὅπως φρυ­γα­νιέ­ρες καὶ πλυν­τή­ρια, οὔ­τε εἶ­χαν ρα­διό­φω­νο ν’ ἀκού­σουν.        Ὥσπου, ἔφτια­ξαν ὁλό­κλη­ρο φράγ­μα μὲ με­γά­λες ἠλε­κτρο­γεν­νή­τριες καὶ το­πο­θέ­τη­σαν στύ­λους παν­τοῦ στὴν ὕπαι­θρο καὶ πέ­ρα­σαν κα­λώ­δια πά­νω ἀπὸ λι­βά­δια καὶ βο­σκο­τό­πια.        Ἁπλῶς καὶ μό­νο ἡ το­πο­θέ­τη­ση τῶν στύ­λων, γιὰ νὰ φτά­σουν τὰ κα­λώ­δια στὸν προ­ο­ρι­σμό τους, εἶ­χε κά­τι τὸ ἀπί­στευ­τα ἡρωϊ­κό. Ἔμοια­ζαν νά ‘ναι παμ­πά­λαιοι καὶ συγ­χρό­νως και­νού­ριοι.        Ὕστε­ρα, ἡ ται­νία ἔδει­χνε τὸν Ἠλε­κτρι­σμὸ σὰν ἀπὸ μη­χα­νῆς θεό, νε­α­ρὸ θεὸ τῆς ἀρ­χαιο­ελ­λη­νι­κῆς μυ­θο­λο­γί­ας, ποὺ ἐμ­φα­νί­στη­κε γιὰ νὰ διώ­ξει μιὰ γιὰ πάν­τα τὰ σκο­τά­δια ἀπ’ τὴ ζωὴ τοῦ ἀγρό­τη.        Ἐξαίφ­νης, εὐ­λα­βι­κά, μὲ τὸ γύ­ρι­σμα ἁπλῶς ἑνὸς δια­κό­πτη, ὁ ἀγρό­της εἶ­χε φῶς ν’ ἀρ­μέ­ξει τὶς ἀγε­λά­δες τ’ ἀξη­μέ­ρω­τα χει­μω­νιά­τι­κα πρωϊ­νά.        Τὰ ὑπό­λοι­πα μέ­λη τῆς οἰ­κο­γέ­νειας μπο­ροῦ­σαν ν’ ἀκού­σουν ρα­διό­φω­νο, νὰ φρυ­γα­νί­σουν ψω­μὶ καί, μὲ πολ­λὰ καὶ λαμ­πε­ρὰ φῶ­τα ἀναμ­μέ­να, νὰ ρά­ψουν ροῦ­χα ἢ νὰ δια­βά­σουν ἐφη­με­ρί­δα.        Ἡ ται­νία ἦταν στ’ ἀλή­θεια ὑπέ­ρο­χη καὶ μὲ συ­νε­πῆ­ρε ὅπως τὸ ἄκου­σμα τοῦ ἐθνι­κοῦ ὕμνου καὶ οἱ φω­το­γρα­φί­ες τοῦ προ­έ­δρου Ροῦ­σβελτ ἢ τὸ ἄκου­σμα τῆς φω­νῆς του στὸ ρα­διό­φω­νο.        «...Ὡς πρό­ε­δρος τῶν Ἡνω­μέ­νων Πο­λι­τειῶν...»        Ἤθε­λα νὰ φτά­σει ὁ ἠλε­κτρι­σμὸς στὰ πέ­ρα­τα τῆς οἰ­κου­μέ­νης. Ἤθε­λα ὅλοι οἱ ἀγρό­τες τοῦ κό­σμου νὰ μπο­ρέ­σουν ν’ ἀκού­σουν στὸ ρα­διό­φω­νο τὸν πρό­ε­δρο Ροῦ­σβελτ.        Τέ­τοια εἰ­κό­να ἔχω γιὰ σέ­να. Πη­γή: Richard Brautigan, Revenge of the Lawn. Stories 1962-1970, Νέα Ὑόρ­κη, Simon and Schuster, 1972 [πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση: Rolling Stone 27 (15 Φεβρ. 1969), σ. 10]. Ρί­τσαρντ Μπρό­τιγ­καν (Richard Brautigan) (1935, Τα­κό­μα – 1984, Σὰν Φραν­σί­σκο). Ἀ­με­ρι­κα­νὸς πε­ζο­γρά­φος καὶ ποι­η­τής. Τὸ ἔρ­γο του ἀ­πο­τε­λεῖ­ται ἀ­πὸ ἕν­τε­κα νου­βέ­λες, δέ­κα ποι­η­τι­κὲς συλ­λο­γὲς καὶ μί­α συλ­λο­γὴ σύν­το­μων πε­ζο­γρα­φη­μά­των. Ἡ πρω­το­πρό­σω­πη ἀ­φή­γη­ση, τὸ παι­γνι­ῶ­δες καὶ γλυ­κό­πι­κρο ὕ­φος καὶ ἡ εὑ­ρη­μα­τι­κό­τη­τά του εἶ­ναι στοι­χεῖ­α ποὺ θὰ συ­ναν­τή­σει κα­νεὶς στὸ σύ­νο­λο τοῦ ἔρ­γου του. Ἔ­δω­σε ὁ ἴ­διος τέ­λος στὴ ζω­ή του. Μετάφραση ἀπό τὰ ἀγγλικά: Γι­ῶρ­γος Ἀ­πο­σκί­τη­ς (1984). Γεν­νή­θη­κε καὶ ζεῖ στὴν Ἀ­θή­να. Πραγ­μα­το­ποί­η­σε σπου­δὲς στὴν Ἀ­θή­να καὶ στὸ Ἐ­διμ­βοῦρ­γο. Ἔ­χει ἀ­σχο­λη­θεῖ, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, μὲ τὴ λε­ξι­κο­γρα­φί­α καὶ μὲ τὰ κι­νού­με­να σχέ­δια. Δου­λειά του ἔ­χει δη­μο­σι­ευ­τεῖ στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Ση­μει­ώ­σει­ς καὶ ἀλ­λοῦ. Τα­κτι­κὸς συ­νερ­γά­της, μὲ πρω­τό­τυ­πα κεί­με­να καὶ με­τα­φρά­σεις, τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου μα­ς Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι. Πρῶ­το του βι­βλί­ο ἡ συλ­λο­γὴ μὲ μι­κρὰ πε­ζὰ Στιγ­μό­με­τρο (Σμί­λη, 2021).