Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι. Νάνσυ Ἀγγελῆ: Ἡ ἐλπίδα

 

Δ  31 Δεκεμβρίου 2024 Νάνσυ Ἀγγελῆ Ἡ ἐλ­πί­δα  ΕΛΠΙΔΑ, ΨΑΘΙΝΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΥΓΥΡΗ, κρε­μό­ταν πάν­τα στὸν πο­δό­γυ­ρο δί­πλα στὴν πόρ­τα τῆς εἰ­σό­δου, πλάϊ στὶς σκοῦ­ρες καμ­παρ­ντί­νες τοῦ χει­μῶ­να ἢ τὶς ἐλα­φριὲς ζα­κέ­τες τῆς ἄνοι­ξης καὶ τὰ φου­λά­ρια ποὺ σκο­νί­ζον­ταν τοὺς μῆ­νες τοῦ κα­λο­και­ριοῦ. Μιὰ μέ­ρα ρώ­τη­σε τὴ μη­τέ­ρα πῶς εἶ­χε βρε­θεῖ ἡ Ἐλ­πί­δα στὸ σπί­τι τους, ἂν τοὺς τὴν εἶ­χαν χα­ρί­σει ἢ ἂν τὴν εἶ­χαν οἱ ἴδιοι ἀγο­ρά­σει. Ἡ μη­τέ­ρα προ­σπά­θη­σε νὰ θυ­μη­θεῖ, μὰ δὲν θυ­μό­ταν, γι’ αὐ­τὸ εἶ­πε πὼς αὐ­τὸ δὲν εἶ­χε κα­μιὰ ση­μα­σία, τὸ πῶς βρέ­θη­κε ἡ Ἐλ­πί­δα στὸ σπί­τι τους, ση­μα­σία εἶ­χε πὼς ἦταν ἐκεῖ.         Πέ­ρα­σε και­ρὸς καὶ μιὰ ἄλ­λη μέ­ρα ρώ­τη­σε τὴ μη­τέ­ρα ἂν θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ πά­ρει τὴν Ἐλ­πί­δα μα­ζί της ὅταν θὰ ἔφευ­γε ἀπὸ τὸ σπί­τι. Στὸ Νό­το ποὺ κα­τοι­κοῦ­σαν, ἡ ἡλιο­φά­νεια ἦταν τὸ μο­να­δι­κὸ και­ρι­κὸ φαι­νό­με­νο ποὺ γνώ­ρι­ζε γι’ αὐ­τὸ ἤξε­ρε πὼς θὰ τὴν εἶ­χε ἀπό­λυ­τη ἀνάγ­κη. Ἡ μη­τέ­ρα δί­στα­σε, εἶ­πε πὼς θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ ἀγο­ρά­σει τὴ δι­κή της Ἐλ­πί­δα μὲ τὰ πρῶ­τα χρή­μα­τα ποὺ θὰ κέρ­δι­ζε. Εἶ­πε πὼς κι ἐκεί­νη κι ὁ πα­τέ­ρας εἶ­χαν ἀνάγ­κη τὴν Ἐλ­πί­δα, για­τί στὸ σπί­τι τους πραγ­μα­τι­κὰ δὲν ὑπῆρ­χε σκιὰ νὰ στα­θεῖ κα­νεὶς κι ἂν κά­τι σὲ ἀνα­κού­φι­ζε κα­τὰ τὶς βα­σα­νι­στι­κὲς ὧρες τοῦ με­ση­με­ριοῦ, αὐ­τὸ ἦταν μό­νο ἡ Ἐλ­πί­δα. Γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ ἐκεί­νη καὶ ἡ μη­τέ­ρα διεκ­δι­κοῦ­σαν μα­ζὶ τὸ ἴδιο πρᾶγ­μα. Με­τὰ ἀπὸ ὧρες δια­ξι­φι­σμῶν, στοὺς ὁποί­ους ὁ πα­τέ­ρας ἔμει­νε ἀμέ­το­χος, τὸ κο­ρί­τσι εἶ­πε πὼς δὲν ἤθε­λε μιὰ νέα, φτη­νιά­ρι­κη Ἐλ­πί­δα ποὺ θὰ ἀγό­ρα­ζε μό­νη της, ἀλ­λὰ τὴν Ἐλ­πί­δα ποὺ εἶ­χε ἀπὸ τό­τε ποὺ ἦταν παι­δί, χει­ρο­ποί­η­τη καὶ δρο­σε­ρὴ καὶ ἐλα­φριὰ ἀπ’ αὐ­τὲς ποὺ δὲν φτιά­χνον­ταν πιά. Προ­σπά­θη­σε νὰ ἐξη­γή­σει στὴ μη­τέ­ρα πὼς κα­μιὰ νέα Ἐλ­πί­δα δὲν θὰ τὴν προ­στά­τευε ὅπως ἐκεί­νη, πὼς δὲν φτιά­χνον­ται πιὰ νέ­ες Ἐλ­πί­δες, πὼς ὑπάρ­χει τρο­με­ρὴ ἔλ­λει­ψη Ἐλ­πί­δας παν­τοῦ ὅπου καὶ νὰ γυ­ρί­σει κα­νεὶς νὰ κοι­τά­ξει. Καὶ ἡ μη­τέ­ρα, ἀπροσ­δό­κη­τα, βλέ­πον­τάς την νὰ κλαί­ει καὶ νὰ χά­νει τὶς ἐλ­πί­δες της, εἶ­πε στα­θε­ρὰ κι ἀμε­τά­κλη­τα, ὄχι. Στὸ κά­τω κά­τω, πρό­σθε­σε, ἐκεί­νη ὄν­τας νε­ό­τε­ρη εἶ­χε πο­λὺ πε­ρισ­σό­τε­ρο χρό­νο στὴ διά­θε­ση της νὰ ψά­ξει νὰ βρεῖ μιὰ νέα Ἐλ­πί­δα. Ἀπροσ­δό­κη­τα, συ­νει­δη­το­ποί­η­σε πὼς τί­πο­τα δὲν τῆς ἀνῆ­κε δι­καιω­μα­τι­κὰ ὅπως πί­στευε ὡς τό­τε. Ἡ μη­τέ­ρα τὸ εἶ­χε κα­τα­στή­σει σα­φές. Γύ­ρι­σε πρὸς τὸν πα­τέ­ρα ἐμ­βρό­νη­τη ἀπ’ τὴ σκλη­ρό­τη­τα τῆς μη­τέ­ρας, ἀλ­λὰ ὁ πα­τέ­ρας τὴν κοί­τα­ξε σιω­πη­λὸς κι ἀμέ­το­χος. Πηγή: Πρώτη δημοσίευση. Νάν­συ Ἀγ­γε­λῆ (Εὔ­βοι­α, 1982). Σπού­δα­σε δη­μο­σι­ο­γρα­φί­α καὶ ἀ­πὸ τὸ 2008 ζεῖ στὴν Ἱ­σπα­νί­α ὅ­που ἀ­σχο­λεῖ­ται μὲ τὴν λο­γο­τε­χνι­κὴ με­τά­φρα­ση καὶ τὴν δι­δα­σκα­λί­α ξέ­νων γλωσ­σῶν. Εἶ­ναι τα­κτι­κὴ συ­νερ­γά­τις τοῦ ἰ­στό­το­που γιὰ τὸ μι­κρὸ δι­ή­γη­μα «Πλα­νό­διον- Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι». Δι­η­γή­μα­τα καὶ με­τα­φρά­σεις της συμ­πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται σὲ δι­ά­φο­ρα πε­ρι­ο­δι­κὰ τοῦ δι­α­δι­κτύ­ου κα­θὼς καὶ στὰ συλ­λο­γι­κὰ ἔρ­γα «Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι» (2014- 2016), ἐκδ. Γα­βρι­η­λί­δης. Ἔ­χει ἐκ­δό­σει δυ­ὸ συλ­λο­γὲς δι­η­γη­μά­των. Ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Σμί­λη κυ­κλο­φο­ρεῖ ἡ συλ­λο­γὴ μι­κρῶν πε­ζῶν Ἡ νο­η­τὴ εὐ­θεί­α ποὺ ἑ­νώ­νει ἕ­να σῶ­μα μ’ ἕ­να ἄλ­λο. Τε­λευταῖο της βι­βλίο ἡ συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Ἡ προ­σμο­νὴ ἢ Τὰ βου­νά (ἐκδ. Πε­ρι­κείμε­νο, 2023).Ἔ­χει δη­μι­ουρ­γή­σει τὸ μπλὸγκ με­τα­φρα­στι­κῶν δειγ­μά­των ἱ­σπα­νό­φω­νης λο­γο­τε­χνί­ας στὰ ἑλ­λη­νι­κά: http://nancyangeli.blogspot.com.es/

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι © 2024. Manage your email settings or unsubscribe.